บทที่ 2331 ทำให้พวกเขาสำลักตาย
รุ่งเช้าวันต่อมา
“ทำไมคุณตื่นเช้าขนาดนี้ล่ะ” เยี่ยหวันหวั่นโผล่หัวออกมาจากผ้าห่ม
ซือเยี่ยหานตอบสั้นๆ “ประชุม”
ดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นกลอกกลิ้ง จากนั้นก็กลิ้งออกมาจากผ้าห่มทันที “อ้อๆๆ ประชุมสินะ งั้นฉันจะไปส่งคุณไปประชุม!”
ซือเยี่ยหานเหน็บชายผ้าห่มให้ “ไม่ต้องหรอก เธอนอนต่อเถอะ”
เยี่ยหวันหวั่นฮึกเหิมเต็มที่ “แบบนั้นไม่ได้หรอก ต้องไปส่งคุณ ฉันยังไม่ได้เริ่มโปรยอาหารหมาอย่างเป็นทางการเลย! ฉันต้องทำให้คู่สุนัขชายหญิงคู่นั้นสำลักตายให้ได้!”
ซือเยี่ยหานมองหญิงสาวอย่างจนปัญญาแวบหนึ่ง เห็นเพียงว่าเธอลุกพรวดขึ้นมาอย่างรวดเร็วราวกับถูกฉีดเลือดไก่
เยี่ยหวันหวั่นบอกกล่าวศิษย์พี่เล็กน้อย ให้เธอส่งคนไปขับรถของเธอมาให้ จากนั้นก็แต่งหน้าเปลี่ยนชุดด้วยความเร็วสุดขีด สลับไปอยู่ในโหมดอี้อวิ๋นโม่
รถยนต์คันนี้อี้หลิงจวินเตรียมไว้ให้เธอ ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยเอามาใช้เลย แต่ตอนนี้ได้ฤกษ์ใช้งานพอดี
สถานที่จัดประชุมคือตึกสำนักงานสภาตุลาการ
ช่วงเช้าตรู่ สมาชิกระดับสูงและตุลาการแต่ละคนของสภาตุลาการต่างก็ทยอยผ่านประตูเข้ามาแล้ว
ฉินซีย่วน อินเหิงและตุลาการอีกสองสามท่านกำลังพูดคุยกันอยู่ตรงประตู ด้วยความช่วยเหลือของฉินจง อินเหิงจึงได้เข้าร่วมการประชุม ถึงแม้จะทำได้แค่คอยฟังอยู่ด้านข้าง ยังถือว่าก้าวผ่านธรณีประตูสภาตุลาการไปครึ่งตัวแล้ว
เวลานี้เอง รถสปอร์ตสีบรอนซ์เงินรุ่นใหม่ล่าสุดคันหนึ่งได้ขับเข้ามาจอด ดึงดูดสายตาได้ไม่น้อยเลย
ประตูเบาะหลังเปิดออก เยี่ยหวันหวั่นยื่นร้องเท้าส้นสูงสิบสองเซนติเมตรของเธอออกมา ก้าวลงจากรถ
“คุณหนูอี้!”
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณหนูอี้!”
“คุณหนูอี้ก็มาเข้าร่วมการประชุมเหรอครับ”
พอเห็นเยี่ยหวันหวั่น คนที่อยู่รอบๆ ต่างก็พากันทักทาย ขณะเดียวกันก็คิดในใจไปต่างๆ นานา ดูท่าแล้ว อี้หลิงจวินเตรียมจะให้อี้อวิ๋นโม่เข้าสภาตุลาการจริงๆ สินะ
ขณะที่ทุกคนต่างพูดคุยกันไปเรื่อย เยี่ยหวันหวั่นยังคงมีสีหน้าเยือกเย็นอย่างที่ผ่านมา พร้อมกับเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “การประชุมไม่เกี่ยวข้องกับฉัน แค่มาส่งคนเท่านั้น”
“ส่งคนเหรอ” พอได้คำนี้ ทุกคนก็ตกตะลึงยิ่งขึ้นไปอีก
“มาส่งใครกัน”
ใครกันที่ใหญ่โตขนาดนี้ ทำให้อี้อวิ๋นโม่ขับรถมาส่งด้วยตัวเองได้
ประธานอี้เข้าไปก่อนหน้านี้แล้ว ดังนั้นจึงไม่มีทางเป็นประธานอี้ไปได้
ภายใต้สายตาของทุกคน ประตูรถอีกฝั่งได้เปิดออก และซือเยี่ยหานก็ก้าวลงมา
“เวรเอ้ย! นี่ไม่ใช่ตุ…ตุลาการซือหรอกเหรอ!”
“อะไรกันเนี่ย ทำไมตุลาการซือถึงลงมาจากรถของคุณหนูอี้ล่ะ”
“คนที่คุณหนูอี้มาส่งก็คือตุลาการซืองั้นเหรอ”
สายตาแทบทุกคู่ต่างก็มองเข้ามาทันที สีหน้าของอินเหิงก็แข็งทื่ออยู่ตรงนั้นแล้วเช่นกัน
เมื่อคืนเขาสืบข่าวได้ว่า ซือเยี่ยหานเพิ่งเข้าห้องอี้อวิ๋นโม่ไปได้ไม่นานก็ออกมา เขาจึงวางใจแล้ว ไม่คิดเลยว่าเช้าวันนี้ ซือเยี่ยหานจะลงมาจากรถของอี้อวิ๋นโม่
เมื่อซือเยี่ยหานลงจากรถแล้ว ก็เดินไปหาเยี่ยหวันหวั่น “ฉันจะไปประชุมแล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นตอบสั้นๆ “โอเค”
พอซือเยี่ยหานพูดจบ ก็เตรียมจะเข้าไป แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับเลิกคิ้วแวบหนึ่ง แล้วเรียกตัวไว้ “รอเดี๋ยว”
ซือเยี่ยหานชะงักเท้า “คุณหนูอี้ยังมีธุระต่อเหรอ”
เยี่ยหวันหวั่นกลับเอ่ยถาม “ตุลาการซือลืมอะไรรึเปล่า”
ไม่รอให้ซือเยี่ยหานได้ตอบสนอง เยี่ยหวันหวั่นก็พลันก้าวเข้าไป ขยับเข้าหา แล้วประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากของชายหนุ่มทีหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี