บทที่ 2333 ก่อเรื่องใหญ่
อย่าว่าแต่เป่ยโต่วเลย ผู้อาวุโสใหญ่ที่อยู่ข้างๆ ก็ค่อนข้างงุนงงไม่แน่ใจเช่นกัน กลัวว่าจะมาหาผิดคน
เป่ยโต่วยังไม่ทันพูดต่อ เยี่ยหวันหวั่นก็นั่งลงบนโซฟาอย่างสบายๆ แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าหงุดหงิด “มีอะไรก็รีบพูดมา แหกปากออกมาซะ!”
เป่ยโต่วผงะไป
ขอโทษสำหรับความคิดก่อนหน้านี้ นี่คือผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย พี่เฟิงตัวจริงไม่ผิดแน่…
“เวรเอ้ย พี่เฟิง พี่ก็ใจกล้าเกินไปแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะสวมรอยเป็น…ลูกสาวประธานอี้ แบบนี้ถ้าถูกคนจับได้ นั่นก็ไม่ขำแล้วนะ!” เป่ยโต่วตกใจจนเหงื่อโซมร่าง ตอนแรกแค่มาลองหยั่งเชิงดู ไม่คิดเลยว่าจะใช่จริงๆ!
พวกเขาไร้เดียงสาเกินไปแล้วจริงๆ หลงว่าพี่เฟิงเปลี่ยนนิสัยแล้วกลับไปที่เมืองอวิ๋นอย่างว่าง่าย
ไม่คิดเลยว่า ที่เธอไม่ก่อเรื่องจุกจิก ก็เพราะจะก่อเรื่องใหญ่แบบนี้!
สวมรอยเป็นลูกสาวประธานอี้เรื่องแบบนี้เธอก็กล้าทำ!
“พวกนายหาฉันเจอได้ยังไง” เยี่ยหวันหวั่นค่อนข้างอยากรู้
“วันก่อนมีงานเลี้ยงที่สภาตุลาการใช่ไหมล่ะ พวกเราสะกดรอยตามอินเยวี่ยหรงอยู่ตลอด ต่อมาตอนเลิกงานบังเอิญเห็นพี่เฟิงเข้าพอดี แต่คนเยอะเกินไป บวกกับพี่เฟิงดูเปลี่ยนไปอยู่บ้าง พวกเราเลยไม่กล้าเข้าไปทัก…จากนั้นก็มารู้ทีหลังว่าพี่พักอยู่ที่นี่” เป่ยโต่วอธิบาย
“พวกนายสะกดรอยตามอินเยวี่ยหรงงั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นมองไปที่เป่ยโต่ว “พวกนายสะกดรอยตามอินเยวี่ยหรงทำไม”
“สืบว่ามีข่าวอะไรบ้างไง นี่ไม่ใช่ภารกิจที่พี่เฟิงมอบหมายให้หรอกเหรอ…” เป่ยโต่วกล่าว
เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้ามึนงง เธอแค่ให้พวกเขาไปสืบข่าวมาสักหน่อย ไม่ได้ให้พวกเขาไปสะกดรอยตามอินเยวี่ยหรง!
อินเยวี่ยหรงเป็นใคร พวกเรายังจะกล้าไปสะกดรอยตามแบบโจ่งแจ้งอีกเหรอ
รอดชีวิตมาถึงตอนนี้ได้ก็มีบุญมหาศาลแล้ว!
“พี่เฟิง มือถือของพี่ติดต่อไม่ได้เลย เมื่อคืนนี้เกิดเรื่องใหญ่แล้วนะ!” เป่ยโต่วถอนหายใจ
“เกิดอะไรขึ้น” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วนิดๆ เมื่อเธออยู่กับซือเยี่ยหาน ไม่ง่ายเลยกว่าทั้งสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน ตอนที่เข้านอน เธอเลยปิดมือถือไว้
“พอผู้อาวุโสสามตามไปจนถึงละแวกบ้านอินเยวี่ยหรงก็ถูกจับตัวไป พวกเราเพิ่งรู้ข่าวนี้ตอนเช้ามืด” เป่ยโต่วบอก
“ผู้อาวุโสสามถูกจับไป…”
พอสิ้นเสียงของเป่ยโต่ว เยี่ยหวันหวั่นก็ผงะไปแวบหนึ่ง “พวกนายอยู่ด้วยกันไม่ใช่เหรอ”
มิน่าล่ะเป่ยโต่วกับผู้อาวุโสใหญ่ถึงได้รีบมาหาตัวเอง…
“พี่เฟิง พวกเราแบ่งกันเป็นสามกะ…สลับสับเปลี่ยนกันไปตามสืบ” เป่ยโต่วอธิบายอย่างจริงจัง
มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นกระตุกยิกๆ ไม่พูดอะไรอยู่พักหนึ่ง เธอประเมินความสามารถในการรนหาที่ตายของคนโง่กลุ่มนี้ต่ำไปจริงๆ
“พี่เฟิง พี่รีบคิดหาทางเถอะ ผมว่าครั้งนี้ผู้อาวุโสสามมีโอกาสรอดแค่หนึ่งในเก้า ตกอยู่ในกำมือของอินเยวี่ยหรง ไม่ตายก็ต้องโดนถลกหนัง!” เป่ยโต่วเอ่ยอย่างร้อนใจ
“ร้อนรนอะไร นายลืมไปแล้วเหรอว่าตอนนี้ผู้นำของพวกเราเป็นใคร ด้วยฐานะของลูกสาวประธานอี้ในตอนนี้ คิดจะช่วยผู้อาวุโสสามออกมา ง่ายนิดเดียว” ผู้อาวุโสใหญ่กล่าว
เยี่ยหวันหวั่นกุมคาง หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงส่ายหน้าเล็กน้อย “พวกนายรู้ข่าวที่ผู้อาวุโสสามถูกจับไปได้ยังไง”
“เป็นข่าวที่แพร่ออกมาจากตระกูลอินน่ะ ไม่งั้นพวกเราจะไปรู้ได้ยังไง” เป่ยโต่วตอบ
“ไม่ถูกสิ…”
เยี่ยหวันหวั่นใช้ความคิด
ด้วยความสามารถของอินเยวี่ยหรง ข่าวแบบนี้ ถ้าไม่ได้รับความยินยอมจากเธอ ไม่มีทางถูกแพร่ออกไปได้ง่ายๆ เด็ดขาด เว้นแต่ว่า…อินเยวี่ยหรงจงใจปล่อยข่าวออกไป
ถ้าหากว่าเป็นข่าวที่อินเยวี่ยหรงจงใจปล่อยออกมา เส้นสนกลในที่รออยู่ด้านใน ก็ใหญ่โตเกินไปแล้ว ไม่มีทาง เรียบง่ายแบบในฉากหน้าแน่
อย่างแรกคือ อินเยวี่ยหรงนึกคลางแคลงในตัวตนลูกสาวประธานสภาของเธออยู่ตลอด ถ้าตัวเองออกหน้าในเวลานี้ แม้ว่าจะไม่ได้ช่วยเหลือผู้อาวุโสสามออกมาอย่างโจ่งแจ้ง แต่การไปเผชิญหน้ากับคนอย่างอินเยวี่ยหรง ก็เท่ากับเปิดโปงตัวเองแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี