แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 237
สรุปบท บทที่ 237: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปเนื้อหา บทที่ 237 – แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บท บทที่ 237 ของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ในหมวดนิยายจีนปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 237 แฟนสาวสอบเอน / บทที่ 238 ค่าเรียน
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 237 แฟนสาวสอบเอนทรานซ์
อย่าว่าแต่ซือเซี่ยเลย แม้แต่สวี่อี้ที่ยืนรออยู่ด้านข้างก็อึ้งเหมือนกัน สองปีเต็มๆ เลยนะ ไม่ว่าเยี่ยหวันหวั่นจะก่อเรื่องอย่างไรก็ไม่เป็นผล ตอนนี้แม้ว่าจะยกเงื่อนไขขึ้นมามากมาย แต่นายท่านก็ยอมปล่อยแล้วจริงๆ
เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ยังไม่จบมัธยมปลายด้วยซ้ำ ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวก็ไม่ดี สองปีมานี้มีคนคอยหาเสื้อผ้าอาหารมาให้ตลอด เข้าออกก็มีบอดี้การ์ดคนรับใช้จำนวนนับไม่ถ้วน ตอนนี้กลับยอมปล่อยให้เธอไปอยู่ข้างนอกคนเดียว แล้วจะใช้ชีวิตอย่างไร?
หรือว่านายท่านเปลี่ยนกลยุทธ์แล้ว อยากให้เธอยอมมาอยู่ข้างกายเขาด้วยความเต็มใจหลังจากล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่าเมื่อได้ไปใช้ชีวิตข้างนอก?
ซือเซี่ยลุกขึ้นพรวดพราด “เยี่ยหวันหวั่นสมองเธอโดนหมูแทะไปหรือไง? สัญญาขายตัวอยุติธรรมแบบนี้เธอก็ยังยอมเซ็นตกลง?”
เยี่ยหวันหวั่นกลัวว่าเรื่องที่เธอกว่าจะเจรจาได้ต้องมาถูกกวนจนน้ำขุ่นอีก จึงรีบถลึงตาใส่เขา “ฉันชอบขายตัวให้เบบี๊ของฉันจะเป็นอะไร?”
นายตัวแสบ! ยุแยงสองครั้งสามครั้ง วอนโดนทืบเสียเหลือเกิน!
ซือเยี่ยหานปรายตามองเธอ “เบบี๊คือใคร?”
เยี่ยหวันหวั่นรีบอธิบายเสียงหวาน “เบบี๊ก็คือคุณไงคะ เป็นคำเรียกชื่อเล่นสำหรับคนรักน่ะ~”
“…” เวลานี้เอง หนุ่มน้อยได้โดนทำร้ายจิตใจถึงขั้นสงสัยในชีวิต
ทำไมเขารู้สึกว่าตัวเองไม่เพียงยุแยงไม่สำเร็จ แต่กลับกลายเป็นกำลังเสริมไปได้!?
ซือเซี่ยกัดฟันเอ่ยขัดจังหวะคนแก่ไม่น่าเคารพสองคนนั้น “กรอกแบบฟอร์มสมัครสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จแล้ว ตอนนี้ผมไปได้หรือยัง?”
“ได้” ซือเยี่ยหานอารมณ์ดีใช้ได้ ในที่สุดก็ใจดียอมปล่อยคนไป
……
ซือเซี่ยเพิ่งจะเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ผู้ชายคนหนึ่งแต่งกายด้วยชุดสีสันฉูดฉาดก็เดินเข้ามาจากห้องด้านนอก “เฮ้ เซี่ยเซี่ย นายก็อยู่ด้วยเหรอ! เด็กคนนี้เป็นอะไรเหรอ? ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ?”
สีหน้าแบบนี้ดูคุ้นๆ อย่างบอกไม่ถูก…
ซือเซี่ยไม่มีอารมณ์มาสนใจเขา เดินหน้าบึ้งออกไป
เยี่ยหวันหวั่นเห็นหลินเชวียในชุดสีสันฉูดฉาด มุมปากพลันกระตุก นี่มันเหมือนรสนิยมของเอ้อเชวียชัดๆ
หากไม่ใช่เพราะโชคดีที่หนังหน้าดี แต่งชุดฉูฉาดมองแล้วตาบอดได้เลยแบบนี้ ยังกล้ามาตำหนิเธออีก
“พี่เก้า ฉันนัดพี่แปดสิบครั้งแล้วก็ไม่ยอมออกมาสักครั้ง ไม่ไว้หน้ากันเกินไปแล้วนะ!”
ดูจากท่าทางของหลินเชวียนน่าจะเพราะนัดไม่สำเร็จจึงเอาตัวมาเยือนเองถึงที่
หลินเชวียนร้องเรียนด้วยท่าทีดุดัน “ปกติก็ไม่ถือสาอะไร! วันนี้ก็ยังไม่มาอีก! วันนี้เป็นวันสำคัญที่ฉันจะแนะนำแฟนสาวให้พวกนายได้รู้จัก! ทำแบบนี้คงนับถือกันเป็นพี่เป็นน้องไม่ได้แล้ว! ตัดสัมพันธ์เถอะ!”
ซือเยี่ยหานเอามือหนุนหน้าผากในแนวทแยงมุม ปรายตามองเขาเล็กน้อย “ได้”
เสียงลมพัดหวืด…
หลินเชวีย “…”
แม้แต่เยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ข้างๆ ยังอดเห็นใจหลินเชวียไม่ได้
แต่ว่าเขามีแฟนนับว่าเป็นวันที่สำคัญมากด้วยเหรอ? เห็นๆ กันอยู่ว่าเขาเปลี่ยนแฟนเร็วเหมือนกับเปลี่ยนเสื้อผ้า…
หลินเชวียนกอดน้ำตา ด่าทอด้วยความเศร้าใจและหมดหวัง “นายมันคนไม่มีหัวใจคนไร้ยางอาย! นายทำแบบนี้กับฉันได้ไง! หนึ่งเดือนแล้วที่นายไม่สนใจคนเขา! วันๆ ตั้งแต่เช้าจนค่ำนายยุ่งอะไรนักหนา?”
ซือเยี่ยหานไม่เงยหน้าเลยสักนิด ใช้ปากกาแดงวาดเครื่องหมายติ๊กถูกบนสมุดแบบฝึกหัด “แฟนฉันจะสอบเอนทรานซ์ ช่วงนี้ไม่ร่วมงานสังสรรค์”
หลินเชวียตะลึง ถึงได้สังเกตเห็นของในมือของซือเยี่ยหาน เป็นแบบฝึกหัดวิชาคณิตศาสตร์เล่มหนึ่งจริงๆ แก้ไขตัวแดงและส่วนมากเป็นลายมือของซือเยี่ยหานทั้งหมด
หลินเชวียยืนอึ้งอยู่นานถึงได้สบถไปคำ “…เชี่ย!”
เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าทำไมเมื่อครู่จึงรู้สึกคุ้นๆ กับสีหน้าของซือเซี่ยเป็นอย่างมาก นั่นมันสีหน้าของคนโสดที่โดนทำร้ายจิตใจชัดๆ!
เขาไม่ได้มีแฟนมานานแล้ว เพราะรู้สึกว่ามันไม่สนุก ครั้งนี้เป็นการมาเพื่อแก้แค้นที่ครั้งก่อนโดนทำร้ายจิตใจ จึงตั้งใจจะมาอวดโดยเฉพาะ
ใครจะรู้ มีแฟนเป็นเกราะป้องกันแล้วยังจะโดนทำร้ายจิตใจกลายเป็นคนกากอีก…
…………………………………
บทที่ 238 ค่าเรียน
เยี่ยหวันหวั่นกลืนน้ำลาย “ฉัน…ฉันไม่ได้ตั้งใจ…คือพรุ่งนี้เป็นวันสอบเข้าแล้ว…ตื่นเต้นเกินไปก็เลยนอนไม่หลับ…”
“งั้นก็ไม่ต้องนอนแล้วละกัน”
ทันทีที่พูดจบ ชายหนุ่มก็กดหญิงสาวไว้ใต้ร่างอย่างแนบชิดจนแม้แต่ลมก็ผ่านไปไม่ได้…
เยี่ยหวันหวั่นแทบจะร้องไห้ออกมาอยู่แล้ว บาปกรรมแท้ๆ ทั้งๆ ที่คืนสุดท้ายแล้วทำไมยังไปกระตุกหนวดปีศาจร้ายเสียได้!
“ฉันผิดไปแล้ว! ฉันจะนอนนิ่งๆ ไม่ขยับซี้ซั้วอีกแล้ว! คุณใจเย็นๆ นะ! ทำแบบนี้จะส่งผลกระทบต่อการสอบพรุ่งนี้ของฉันนะคะ”
ซือเยี่ยหาน “ไม่หรอก”
เยี่ยหวันหวั่นคว้าหมอนมาขวางเขาไว้ “ทำไมจะไม่กระทบล่ะ!”
ซือเยี่ยหาน “โจทย์พวกนั้น เธอหลับตายังทำได้เลย”
เยี่ยหวันหวั่นหมดคำพูด “โอ้โห!”
จะมาหลอกให้หลงเชื่อไม่ได้หรอกนะ จะบอกให้!
เยี่ยหวันหวั่นฉวยโอกาสที่ชายหนุ่มเพิ่งตื่นค่อนข้างสะลึมสะลือ กลิ้งหลุนๆ ไปยังขอบเตียง
ชายหนุ่มมองเยี่ยหวันหวั่นที่ดิ้นหลุดไปอย่างไม่พอใจ นัยน์ตามืดมิดขึ้นเรื่อยแผ่เป็นสัญญานเตือน “มานี่”
กลับไปก็โง่น่ะสิ! กลับไปแล้วพรุ่งนี้เธอยังจะมีแรงปีนขึ้นมาไปสอบเหรอ?
แต่จะไม่กลับไปก็เป็นไปไม่ได้แน่นอน
เยี่ยหวันหวั่นหมดหนทาง ทำได้แค่เขยิบกลับไปอย่างระมัดระวัง จากนั้นฉวยโอกาสระหว่างที่ซือเยี่ยหานจูบเธอ มือน้อยลูบศีรษะและหลังคอของเขาเบาๆ น้ำเสียงอ่อนโยนแฝงไปด้วยเวทมนต์ ทำให้รู้สึกคล้ายจมเข้าไปในกลุ่มเมฆ “นอนซะนะ…ดีไหม…ฉันนอนด้วยกันเป็นเพื่อนคุณ…”
“ไม่…” ชายหนุ่มพูดเพียงคำเดียว ก็ฟุบหลับที่ซอกคอของหญิงสาว ลมหายใจค่อยๆ ลากยาว
………………………………………………
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี