แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 237
บทที่ 237 แฟนสาวสอบเอน / บทที่ 238 ค่าเรียน
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 237 แฟนสาวสอบเอนทรานซ์
อย่าว่าแต่ซือเซี่ยเลย แม้แต่สวี่อี้ที่ยืนรออยู่ด้านข้างก็อึ้งเหมือนกัน สองปีเต็มๆ เลยนะ ไม่ว่าเยี่ยหวันหวั่นจะก่อเรื่องอย่างไรก็ไม่เป็นผล ตอนนี้แม้ว่าจะยกเงื่อนไขขึ้นมามากมาย แต่นายท่านก็ยอมปล่อยแล้วจริงๆ
เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ยังไม่จบมัธยมปลายด้วยซ้ำ ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวก็ไม่ดี สองปีมานี้มีคนคอยหาเสื้อผ้าอาหารมาให้ตลอด เข้าออกก็มีบอดี้การ์ดคนรับใช้จำนวนนับไม่ถ้วน ตอนนี้กลับยอมปล่อยให้เธอไปอยู่ข้างนอกคนเดียว แล้วจะใช้ชีวิตอย่างไร?
หรือว่านายท่านเปลี่ยนกลยุทธ์แล้ว อยากให้เธอยอมมาอยู่ข้างกายเขาด้วยความเต็มใจหลังจากล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่าเมื่อได้ไปใช้ชีวิตข้างนอก?
ซือเซี่ยลุกขึ้นพรวดพราด “เยี่ยหวันหวั่นสมองเธอโดนหมูแทะไปหรือไง? สัญญาขายตัวอยุติธรรมแบบนี้เธอก็ยังยอมเซ็นตกลง?”
เยี่ยหวันหวั่นกลัวว่าเรื่องที่เธอกว่าจะเจรจาได้ต้องมาถูกกวนจนน้ำขุ่นอีก จึงรีบถลึงตาใส่เขา “ฉันชอบขายตัวให้เบบี๊ของฉันจะเป็นอะไร?”
นายตัวแสบ! ยุแยงสองครั้งสามครั้ง วอนโดนทืบเสียเหลือเกิน!
ซือเยี่ยหานปรายตามองเธอ “เบบี๊คือใคร?”
เยี่ยหวันหวั่นรีบอธิบายเสียงหวาน “เบบี๊ก็คือคุณไงคะ เป็นคำเรียกชื่อเล่นสำหรับคนรักน่ะ~”
“…” เวลานี้เอง หนุ่มน้อยได้โดนทำร้ายจิตใจถึงขั้นสงสัยในชีวิต
ทำไมเขารู้สึกว่าตัวเองไม่เพียงยุแยงไม่สำเร็จ แต่กลับกลายเป็นกำลังเสริมไปได้!?
ซือเซี่ยกัดฟันเอ่ยขัดจังหวะคนแก่ไม่น่าเคารพสองคนนั้น “กรอกแบบฟอร์มสมัครสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จแล้ว ตอนนี้ผมไปได้หรือยัง?”
“ได้” ซือเยี่ยหานอารมณ์ดีใช้ได้ ในที่สุดก็ใจดียอมปล่อยคนไป
……
ซือเซี่ยเพิ่งจะเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ผู้ชายคนหนึ่งแต่งกายด้วยชุดสีสันฉูดฉาดก็เดินเข้ามาจากห้องด้านนอก “เฮ้ เซี่ยเซี่ย นายก็อยู่ด้วยเหรอ! เด็กคนนี้เป็นอะไรเหรอ? ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ?”
สีหน้าแบบนี้ดูคุ้นๆ อย่างบอกไม่ถูก…
ซือเซี่ยไม่มีอารมณ์มาสนใจเขา เดินหน้าบึ้งออกไป
เยี่ยหวันหวั่นเห็นหลินเชวียในชุดสีสันฉูดฉาด มุมปากพลันกระตุก นี่มันเหมือนรสนิยมของเอ้อเชวียชัดๆ
หากไม่ใช่เพราะโชคดีที่หนังหน้าดี แต่งชุดฉูฉาดมองแล้วตาบอดได้เลยแบบนี้ ยังกล้ามาตำหนิเธออีก
“พี่เก้า ฉันนัดพี่แปดสิบครั้งแล้วก็ไม่ยอมออกมาสักครั้ง ไม่ไว้หน้ากันเกินไปแล้วนะ!”
ดูจากท่าทางของหลินเชวียนน่าจะเพราะนัดไม่สำเร็จจึงเอาตัวมาเยือนเองถึงที่
หลินเชวียนร้องเรียนด้วยท่าทีดุดัน “ปกติก็ไม่ถือสาอะไร! วันนี้ก็ยังไม่มาอีก! วันนี้เป็นวันสำคัญที่ฉันจะแนะนำแฟนสาวให้พวกนายได้รู้จัก! ทำแบบนี้คงนับถือกันเป็นพี่เป็นน้องไม่ได้แล้ว! ตัดสัมพันธ์เถอะ!”
ซือเยี่ยหานเอามือหนุนหน้าผากในแนวทแยงมุม ปรายตามองเขาเล็กน้อย “ได้”
เสียงลมพัดหวืด…
หลินเชวีย “…”
แม้แต่เยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ข้างๆ ยังอดเห็นใจหลินเชวียไม่ได้
แต่ว่าเขามีแฟนนับว่าเป็นวันที่สำคัญมากด้วยเหรอ? เห็นๆ กันอยู่ว่าเขาเปลี่ยนแฟนเร็วเหมือนกับเปลี่ยนเสื้อผ้า…
หลินเชวียนกอดน้ำตา ด่าทอด้วยความเศร้าใจและหมดหวัง “นายมันคนไม่มีหัวใจคนไร้ยางอาย! นายทำแบบนี้กับฉันได้ไง! หนึ่งเดือนแล้วที่นายไม่สนใจคนเขา! วันๆ ตั้งแต่เช้าจนค่ำนายยุ่งอะไรนักหนา?”
ซือเยี่ยหานไม่เงยหน้าเลยสักนิด ใช้ปากกาแดงวาดเครื่องหมายติ๊กถูกบนสมุดแบบฝึกหัด “แฟนฉันจะสอบเอนทรานซ์ ช่วงนี้ไม่ร่วมงานสังสรรค์”
หลินเชวียตะลึง ถึงได้สังเกตเห็นของในมือของซือเยี่ยหาน เป็นแบบฝึกหัดวิชาคณิตศาสตร์เล่มหนึ่งจริงๆ แก้ไขตัวแดงและส่วนมากเป็นลายมือของซือเยี่ยหานทั้งหมด
หลินเชวียยืนอึ้งอยู่นานถึงได้สบถไปคำ “…เชี่ย!”
เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าทำไมเมื่อครู่จึงรู้สึกคุ้นๆ กับสีหน้าของซือเซี่ยเป็นอย่างมาก นั่นมันสีหน้าของคนโสดที่โดนทำร้ายจิตใจชัดๆ!
เขาไม่ได้มีแฟนมานานแล้ว เพราะรู้สึกว่ามันไม่สนุก ครั้งนี้เป็นการมาเพื่อแก้แค้นที่ครั้งก่อนโดนทำร้ายจิตใจ จึงตั้งใจจะมาอวดโดยเฉพาะ
ใครจะรู้ มีแฟนเป็นเกราะป้องกันแล้วยังจะโดนทำร้ายจิตใจกลายเป็นคนกากอีก…
…………………………………
บทที่ 238 ค่าเรียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี