บทที่ 2383 แค่ขยะชิ้นหนึ่ง
อาจงตอบรับ “ครับ”
แม่บ้านรู้สึกเป็นกังวลอยู่บ้าง “นายหญิงคะ คุณคิดจะทำอะไรคะ อันที่จริงในเรื่องนี้ คุณชายอินเหิงทำเกินไปแล้วจริงๆ ไม่ว่ายังไงก็ไม่ควรลากเด็กที่ไร้ความผิดเข้ามาเกี่ยวข้อง หรือจะปล่อยเด็กคนนั้นไปดีคะ ทำแบบนี้คุณชายอินเหิงก็ปลอดภัยแล้ว…”
อินเยวี่ยหรงมองแม่บ้านอย่างเฉยเมยแวบหนึ่ง “เรื่องของฉัน ต้องให้เธอมาสั่งสอนแล้วงั้นเหรอ”
“นายหญิงโปรดลงโทษด้วย ดิฉันทำผิดกฎแล้ว!” แม่บ้านรีบคุกเข่าลง เหงื่อซึมเต็มหน้าผาก
เรื่องนี้มีแรงกระตุ้นต่อนายหญิงมากมาย ส่งผลให้สภาพอารมณ์ของนายหญิงไม่มั่นคงยิ่งกว่าเดิม ถ้านายหญิงทำอะไรเด็กคนนั้นด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ผลลัพธ์ที่ตามมาจะไม่น่าจินตนาการถึง…
อาจงคอยอยู่นาน เห็นอินเยวี่ยหรงไม่เอ่ยถึงอินเหิงเลยสักนิด จึงอดไม่ได้อยู่บ้าง “ถ้าอย่างนั้น…นาย…นายหญิงครับ…ทางคุณชายอินเหิงจะทำยังไงครับ ต้องรีบไปช่วยเขาออกมานะครับ!”
ใบหน้าของอินเยวี่ยหรงไร้ซึ่งความอบอุ่น “แค่ขยะชิ้นหนึ่ง คู่ควรให้ฉันเปลืองสมองเหรอ”
อาจงอึกอัก “นี่…นี่…”
….
กลางดึก ณ ห้องลับที่คุมขังอินเหิง
หลังตกดึก อาจงปลอมเป็นยามแล้วแฝงตัวเข้าไป ไม่คิดเลยว่าจะทำสำเร็จจริงๆ
“คุณชาย! คุณชายครับ…”
อินเหิงได้ยินเสียงเรียก จึงตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา มองคนที่อยู่ตรงประตูด้วยความประหลาดใจ “อาจง! นายมาได้ยังไง!”
อาจงตอบ “ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณชาย เลยเสี่ยงปลอมตัวเข้ามาครับ!”
อินเหิงรีบสั่ง “เร็วเข้า! รีบช่วยฉันออกไป!”
สถานที่ผีสางแบบนี้เขาไม่อยากอยู่อีกแม้แต่นาทีเดียว!
“คุณชาย ที่นี่มีการคุ้มกันหนาแน่น ผมเล็ดรอดเข้ามาได้ก็ยากมากแล้ว พาคุณออกไปไม่ได้หรอกครับ!” อาจงกล่าวอย่างลำบากใจ
“สมควรตาย…” ใบหน้าของอินเหิงมืดทะมึน “ตอนนี้ทางฝั่งคุณแม่เป็นยังไงบ้าง คุณแม่จะมาช่วยฉันเมื่อไหร่ คุณแม่ให้นายมาใช่ไหม”
อาจงฟังแล้วมีสีหน้าลำบากใจอยู่บ้าง และเอ่ยออกมาด้วยความลังเล “นายหญิงเธอ…ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องคุณเลยครับ…”
อาจงไม่กล้าบอกความจริงกับอินเหิง ท่าทีของอินเยวี่ยหรง ไม่ได้คิดจะช่วยเขาเลยชัดๆ
อินเหิงผงะไปแวบหนึ่ง “อะไรที่เรียกว่าไม่เอ่ยถึงเรื่องฉันเลย”
ไม่น่าเชื่อเลยว่าอินเยวี่ยหรงจะไม่เอ่ยถึงเรื่องให้ความช่วยเหลือเขาเลย
หรือเขาจะถูกทิ้งแล้วจริงๆ
“ไม่…เป็นไปไม่ได้…เป็นไปไม่ได้…ถึงแม้ครั้งนี้ฉันจะทำให้คุณแม่ผิดหวัง…แต่คุณแม่สิ้นเปลืองกายใจไปกับฉันขนาดนี้ ฉันคือผู้สืบทอดเพียงคนเดียวของเธอ! เธอไม่มีทางทิ้งฉันแน่!” อินเหิงเอ่ย
อาจงรีบคล้อยตาม “ใช่ครับใช่ คุณพูดถูกแล้วครับคุณชาย! ตอนนี้นอกจากคุณแล้วนายหญิงยังจะพึ่งใครได้อีก ตอนนี้นายหญิงกับคุณชายใหญ่เป็นน้ำไฟไม่กล้ำกรายแล้ว คุณชายใหญ่ไม่มีทางกลับมาแน่นอน! คุณก็รู้ว่าซือเยี่ยหานเป็นคนยังไง เชื่อว่านายหญิงก็แค่ยังคิดหาทางช่วยคุณออกไปไม่ได้ชั่วคราวเท่านั้นครับ!”
อินเหิงกัดฟัน “ใช่ นายพูดถูกแล้ว ต่อให้เนี่ยอู๋โยวคนนั้นเป็นศิษย์ผู้สืบทอดของประธานสภาแล้วยังไง ความสัมพันธ์ของซือเยี่ยหานกับอินเยวี่ยหรงไม่มีทางหวนคืนกลับมาได้เด็ดขาด คุณแม่ยืนหยัดคัดค้านการอนุมัติผ่านร่างกฎหมาย
อีกอย่าง คุณแม่รังเกียจผู้หญิงคนนั้นขนาดนั้น ต้องทรมานไอ้เด็กพันทางคนนั้นแน่ พอถึงเวลา พวกเขาต้องต่อสู้กันจนบาดเจ็บกันไปข้างหนึ่งแน่นอน! พอถึงเวลา…พอถึงเวลาตระกูลอินก็จะตกเป็นของฉัน!”
อาจงเผยสีหน้ายินดีออกมา “คุณฉลาดมากเลยครับคุณชาย!”
อินเหิงถามเขา “อาจง พอออกไปแล้วต้องทำยังไง นายเข้าใจใช่ไหม”
อาจงตอบรับ “เข้าใจครับเข้าใจ! ผมจะพูดถึงความดีของคุณชายกับนายหญิงให้มากๆ บอกนายหญิงว่าคุณถูกทรมานอย่างหนักอยู่ที่นี่ ขอให้นายหญิงช่วยคุณออกไป! ส่วนไอ้เด็กพันทางคนนั้น เชื่อว่าผมไม่จำเป็นต้องทำอะไร นายหญิงก็รังเกียจเขามากพออยู่แล้ว ไม่มีทางปล่อยให้เขาได้สบายแน่!”
อินเหิงยินดีแล้ว “เยี่ยมมาก”
….
—————————————————————————————
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี