บทที่ 2385 พี่สาว พี่รีบกินเร็ว
ผ่านไปพักหนึ่งแม่บ้านที่อยู่ด้านข้างถึงได้สติกลับมา หัวเราะเสียงเบาพลางกล่าว “นายหญิง คุณอย่าโกรธเลยนะคะ เด็กน้อยใสซื่อไร้มารยา ไม่มีทางโกหก เดิมทีคุณก็ดูอ่อนเยาว์อยู่แล้ว เมื่อก่อนตอนคุณออกไปข้างนอกกับคุณชายใหญ่ บอกว่าเป็นพี่น้องกันก็มีแต่คนเชื่อ อีกอย่างนายหญิงก็หน้าตาดี ไม่แปลกที่เด็กจะเข้าใจผิดนะคะ…”
บนโลกนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบให้คนอื่นชมว่าตัวเองดูดี ต่อให้เป็นอินเยวี่ยหรงก็เช่นกัน
เวลานี้ มีคนใช้ในชุดดำคนหนึ่งถือถ้วยชาเดินเข้ามาจากด้านนอกห้องรับแขก “นายหญิง คุณควรดื่มยาได้แล้วครับ”
อินเยวี่ยหรงข้องเกี่ยวข้องกับกู่อยู่ตลอดทั้งปี ร่างกายจึงปะปนไปด้วยพิษ ย่อมทำให้อ่อนแอลง ดังนั้นจึงต้องดื่มยาบำรุงอยู่ตลอด
นั่นไม่ใช่ยาทั่วๆ ไป ในถ้วยเป็นสีดำทึมทึบไปหมด ดูแล้วน่าสยองมาก กลิ่นก็ระคายจมูกมาก
เพิ่งจะยกยาเข้ามา คนใช้ทั้งหมดก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
“พี่สาว นี่คืออะไร” ถังถังถามด้วยความอยากรู้
ขณะอินเยวี่ยหรงคิดจะแก้คำเรียกของเด็กน้อย แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่ทำ ได้แต่ตอบไปว่า “ยาต้ม”
ถังถังดูเป็นกังวลขึ้นมาทันที “พี่สาว พี่ไม่สบายเหรอ”
มองเห็นแววตาห่วงใยด้วยความบริสุทธิ์ใจ สีหน้าของอินเยวี่ยหรงก็แข็งทื่อไป เธอจำไม่ได้แล้วว่าไม่ได้พบเห็นความกังวลและห่วงใยด้วยใจบริสุทธิ์แบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว
แม่บ้านที่อยู่ด้านข้างเห็นนายหญิงเงียบไป จึงช่วยอธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “นายหญิงแค่สุขภาพไม่ดีนิดหน่อย ต้องใช้ตัวยาช่วยบำรุง ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ”
จากนั้น อินเยวี่ยหรงก็ไม่ได้สนใจเด็กคนนั้นอีก ทำราวกับนั่นเป็นถ้วยโจ๊กธรรมดาๆ ถ้วยหนึ่ง ดื่มรวดเดียวจนหมดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
ยาถ้วยนี้เกรงว่าแค่กลิ่นอย่างเดียวก็ทำให้อยากอาเจียนออกมาแล้ว หลังจากอินเยวี่ยหรงดื่มเข้าไปก็ทำเพียงขมวดคิ้วนิดๆ
ตั้งแต่ต้นจนจบถังถังจ้องอินเยวี่ยหรงตาไม่กะพริบเลย รอจนอินเยวี่ยหรงดื่มยาเสร็จ ก็รีบล้วงของที่มีสีสันสดใสบางอย่างออกมาจากอกเสื้อ แล้วแกะอย่างรวดเร็ว จากนั้นสองขาสั้นป้อมก็วิ่งไปอยู่เบื้องหน้าอินเยวี่ยหรง ยัดลูกอมนมที่เพิ่งแกะออกมาจากห่อยัดใส่เข้าไปในปากของอินเยวี่ยหรง “พี่สาวรีบกินเร็ว!”
อาจงเห็นแล้วตวาดออกมาทันที “ได้เด็กตัวเหม็น อยากตายสินะ! แกเอาอะไรให้นายหญิงกิน!”
ถังถังกะพริบตาปริบๆ มองคนตรงหน้า “ลูกอมนมไง หวานมากนะ กินเข้าไปก็จะไม่ขมแล้ว!”
อินเยวี่ยหรงไม่ได้ระแวดระวังเด็กน้อยเลย จึงถูกยัดลูกอมเม็ดหนึ่งเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว จากนั้น กลิ่นหอมหวานก็อบอวลไปทั่วทั้งปาก ไม่นานรสขมที่ทำให้คนอยากอาเจียนภายในปากค่อยๆ สลายไป
เธอหลุบตาลง มองเห็นสายตาห่วงใยและคาดหวังของพ่อหนูน้อย
“พี่สาว หายขมแล้วใช่ไหม ลูกอมนมนี่คุณแม่ซื้อให้ผม เหลือแค่เม็ดเดียวแล้วด้วย!”
พ่อหนูพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์
เหลืออยู่แค่เม็ดเดียว แต่ก็ยังเอาให้เธอ
เธอไม่ได้แสดงออกเลยว่ายาถ้วยนี้ขม ดังนั้นทุกคนต่างก็นึกไปว่าเธอทนรับรสชาตินี้ได้ ตัวเธอเองก็เคยชินไปนานแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาห่วงว่าเธอจะรู้สึกขม
อาจงร้อนรนแล้ว “นายหญิงครับ ใครจะรู้ว่าที่แท้เป็นอะไรกันแน่ อาจจะมีพิษก็ได้นะครับ ไอ้เด็กพันทางคนนี้…”
สีหน้าของอินเยวี่ยหรงมืดครึ้มลงทันที “หุบปาก ถึงตานายพูดแล้วงั้นเหรอ”
อาจงมองเด็กน้อยอย่างไม่พอใจแวบหนึ่ง เขาไม่คิดเลยว่าการพบหน้ากันครั้งแรกของสองคนนี้จะมีบรรยากาศแปลกประหลาดขนาดนี้
ไม่ได้ จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้
—————————————————————————————
บทที่ 2386 เธอไม่กลัวฉันรึไง
อาจงมองถังถัง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “ไร้มารยาท เธอรู้ไหมว่าท่านเป็นใครท่านผู้นี้คือหัวหน้าตระกูลอินแห่งเมืองเทียนสุ่ยของเรา ตุลาการอินแห่งสภาตุลาการ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี