แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 241
บทที่ 241 น้อยใจจนจะเปลี่ยนรูปร่าง / บทที่ 242 ต้องเป็นเรื่องไม่จริงแน่ๆ
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 241 น้อยใจจนจะเปลี่ยนรูปร่าง
ลงจากรถ ก่อนที่จะเข้าไปในสนามสอบ เยี่ยหวันหวั่นส่งข้อความหาเยี่ยมู่ฝาน ‘พี่ รอเรื่องสอบเข้าเรียบร้อยแล้ว พวกเราเจอกันสักหน่อยดีไหม?’
ก่อนหน้านี้เธอส่งข้อความเล่าเรื่องในโรงเรียนของเฉินเมิ่งฉีให้พี่ชายฟัง เป็นไปอย่างที่เธอคิดไว้ พี่ไม่ตอบอะไรกลับมา โทรหาก็ไม่เคยรับสาย
ข้อความวันนี้ก็เหมือนเดิม ยังคงเป็นเหมือนหินที่จมลงไปในมหาสมุทร
เยี่ยหวันหวั่นรออยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ปิดเครื่อง ขจัดความคิดไร้สาระออกไปทั้งหมด สูดหายใจเข้าลึก เข้าสนามสอบไป
ช่างเถอะ ตอนนี้เธอไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ รอสอบเสร็จ เธอจะไปหาเขาเมื่อไรก็ได้
เวลาสองวันหลังจากนั้น เยี่ยหวันหวั่นรวบรวมสมาธิ ทุ่มเทพลังทั้งหมดไปกับการสอบ
บ่ายวันที่สอง การสอบวิชาคณิตศาสตร์วิชาสุดท้ายเสร็จสิ้นลงแล้ว ในที่สุดชีวิตมัธยมปลายของเธอก็จบลงเสียที
เยี่ยหวันหวั่นเดินออกจากสนามสอบ แหงนมองท้องฟ้าสีครามเหนือศีรษะ รู้สึกปลอดโปร่ง ราวกับได้ชีวิตใหม่อีกครั้ง
นักเรียนรอบข้างต่างมีท่าทางราวกับลูกนกที่เพิ่งถูกปล่อยออกจากกรง กระโดดโลดเต้นดีใจทะยานตัวเข้าหาผู้ปกครองที่มารับ
เยี่ยหวันหวั่นมองดูฝูงชน ตรงหน้าพลันไหวสั่น ราวกับเห็นเงาร่างของคนคุ้นเคยคนหนึ่ง…
พ่อ…?
แต่ว่า พอเธอมองให้ชัดอีกครั้ง กลับพบว่าเงาร่างนั้นหายไปแล้ว
คงเป็นเพราะคิดถึงมากเกินไปจนเห็นภาพลวงตาล่ะมั้ง…
“หวันหวั่น!”
เวลานี้เอง เสียงเจียงหรานดังขึ้นจากด้านหลัง ด้านข้างยังมีฉู่เฟิงตามมาอีกด้วย
ทั้งสองบังเอิญสอบที่โรงเรียนเดียวกันกับเธอ สนามสอบอยู่เพียงชั้นบนเท่านั้น
“พี่หวันหวั่น พี่สอบเป็นยังไงบ้าง? คงจะทำได้ดีสินะ!” ฉู่เฟิงถามด้วยความกระตือรือร้น
“พอได้นะ พวกเธอล่ะ” เยี่ยหวันหวั่นถาม
ฉู่เฟิงส่ายศีรษะอย่างละอายใจ “โจทย์วิชาคณิตศาสตร์ข้อใหญ่ข้อสุดท้ายเว้นว่างไว้ไม่ได้ทำ นี่มันบ้าเกินไปแล้ว ล้วนเป็นโจทย์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนทั้งนั้น! ทุกคนกำลังถกกันว่ามันเกินขอบเขตการสอบหรือเปล่า!”
เยี่ยหวันหวั่นกระแอมครั้งหนึ่ง “ยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
อันที่จริงไม่ได้อยู่นอกเหนือขอบเขตเนื้อหาการสอบ เพียงแต่นำความรู้หลายๆ เรื่องมาเชื่อมโยงกันออกเป็นโจทย์ข้อใหญ่ข้อหนึ่ง
เทียบกับโจทย์ที่ยากนรกพวกนั้นที่ซือเยี่ยหานออกตอนสอนพิเศษเธอ ยังไม่นับว่ายากอะไร
เดิมทีเธอคิดว่าสอบได้คะแนนที่ไม่น่าเกลียดก็พอแล้ว ขอแค่ให้วิชาคณิตศาสตร์ไม่ดึงคะแนนลงเท่านั้น ด้วยคะแนนด้านศิลปศาสตร์ของเธอ การสอบเข้าคณะนิเทศน์ศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว
แต่ช่วยไม่ได้ที่อาจารย์สอนพิเศษที่บ้านของเธอมีจรรยาบรรณมากเกินไป ระดับความยากง่ายตั้งแต่ปูพื้นฐานถึงระดับมาตรฐานถึงยากจนถึงยากนรก ล้วนสอนให้เธอทั้งหมดรอบหนึ่ง
รู้สึกได้ว่าสีหน้าของเจียงเยียนหรานไม่สู้ดี เยี่ยหวันหวั่นจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความห่วงใย “เยียนหราน เป็นอะไรไป? ทำข้อสอบไม่ได้เหรอ?”
เจียงเยียนหรานจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ ส่ายศีรษะอย่างหดหู่ “ไม่…ไม่ใช่…”
พูดจบน้ำต็ไหลพราก
ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นตกใจแล้ว “เป็นอะไรไป? เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
เจียงเยียนหรานพุ่งตัวเข้าสู่อ้อมกอดของเธอ เสียใจอย่างที่สุด “เป็นไปได้ยังไง! ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่มีทางเชื่อ! สามีของฉันจะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง! สามีของฉันไม่มีทางเป็นไอ้โรคจิต!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี