บทที่ 2423 หวานมาก
เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองอี้หลิงจวินอย่างพูดไม่ออกเลยสักนิด เขาจะตามไปร่วมวงครื้นเครงอะไร
พอเห็นอี้หลิงจวินจะตามไปด้วย เยี่ยหวันหวั่นจึงรีบสกัดไว้
“ทำไม” อี้หลิงจวินมองไปที่เยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นฟังแล้วยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง “พ่อ พ่อมีภาระหน้าที่เยอะแล้ว เรื่องในครอบครัวแบบนี้อย่าเข้ามายุ่งเลย”
“มองจากคำพูดนี้ของเธอ มีภาระหน้าที่เยอะน่ะไม่ผิดจริงๆ แต่เรื่องในครอบครัว…นี่ก็ครอบครัวฉันเหมือนกันนะ” อี้หลิงจวินกล่าว
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกเลย
“พ่อ ที่พ่อพูดก็มีเหตุผลนะ แต่ว่า…ความสัมพันธ์ระหว่างคุณเก้ากับตุลาการอินพ่อก็รู้นี่ ยิ่งมากคนจะเจรจาไม่สะดวก อีกอย่างจากนิสัยของตุลาการอิน ถ้าพ่ออยู่ด้วย จะต้องคุยเรื่องงานอีกแน่” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างจนปัญญาอยู่บ้าง
“การประชุมร่างกฎหมายใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว ท่านประธานควรให้ความสำคัญกับร่างกฎหมายนะครับ” ซือเยี่ยหานเอ่ยกับอี้หลิงจวิน
อี้หลิงจวินเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ตระหนักถึงฐานะประธานสภาตุลาการของตัวเองแล้ว สุดท้ายจึงรั้งอยู่ ไม่ได้ตามไป
….
หลังผ่านไปครู่หนึ่ง ทั้งสองก็กลับมาถึงวิลล่าของซือเยี่ยหาน
“พี่เก้า…ในที่สุดพวกพี่ก็กลับมาแล้ว!”
พอเห็นเยี่ยหวันหวั่นกับซือเยี่ยหาน หลินเชวียก็มีสีหน้าปลื้มปริ่ม ราวกับคว้าฟางช่วยชีวิตไว้ได้
สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเขากดดันแค่ไหนที่ต้องอยู่ใต้ชายคาเดียวกันกับอินเยวี่ยหรง กลัวว่าถ้าตัวเองเผลอไปแหย่ให้อินเยวี่ยหรงหงุดหงิด หลังจากนั้นอินเยวี่ยหรงก็จะวางยาพิษเขาให้ตาย
ในอดีต ทุกครั้งที่เจอหน้าอินเยวี่ยหรง อย่างน้อยก็มีพี่เก้าของตัวเองอยู่ข้างๆ จึงมีความกล้าอยู่บ้าง
“ถังถังล่ะ” เยี่ยหวันหวั่นมองหลินเชวียแล้วเอ่ยถาม
“อยู่ที่โถงใหญ่กับน้าหรง” หลินเชวียตอบ
จากนั้น ซือเยี่ยหานก็ก้าวไปทางห้องโถงใหญ่ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
เยี่ยหวันหวั่นเห็นแล้วจึงรีบตามไป อย่าปล่อยให้ซือเยี่ยหานเผชิญหน้ากับอินเยวี่ยหรงตามลำพังเลยจะดีกว่า ไม่อย่างนั้น ด้วยอีคิวของซือเยี่ยหาน…แค่คิดก็รู้สึกกลัวแล้ว
อีคิวของซือเยี่ยหานกับอินเยวี่ยหรง รับสืบทอดกันมาอย่างสมบูรณ์ จุดร่วมที่ใหญ่ที่สุดของแม่ลูกคู่นี้ก็คือเป็นมือดีด้านชักใบให้เรือเสีย สมกับที่เป็นแม่ลูกกันจริงๆ
ถ้าอีคิวของซือเยี่ยหานได้สักหนึ่งสามของถังถัง ความสัมพันธ์ของแม่ลูกคู่นี้ไม่มีทางดำเนินมาถึงจุดเดียวกับในวันนี้เด็ดขาด
ไม่นาน เยี่ยหวันหวั่นก็ตามซือเยี่ยหานมาถึงห้องโถงใหญ่
จากที่เยี่ยหวันหวั่นเห็น ถังถังถือแตงโมชิ้นหนึ่งอยู่ในมือ พลางยื่นใส่ปากของอินเยวี่ยหรง
อินเยวี่ยหรงขมวดคิ้วนิดๆ เธอกินของหวานๆ น้อยมาก
“คุณย่าครับ แตงโมนี่หวานมาก ถังถังเพิ่งชิมไป คุณย่า คุณย่ากินสักคำสิครับ” ถังถังมองอินเยวี่ยหรง ด้วยดวงตาสองข้างที่แวววาวเหมือนดวงดาว
อินเยวี่ยหรงมองถังถังแวบหนึ่ง คล้ายจะหักใจปฏิเสธไม่ลง สุดท้ายจึงได้แต่ยอมให้ถังถัง กินเข้าไปคำหนึ่ง
“คุณย่า แตงโมหวานไหมครับ” ใบหน้าของถังถังเปี่ยมรอยยิ้ม
“หวานมาก” อินเยวี่ยหรงตอบ
ซือไหวจางไม่กินของหวานเลย ดังนั้น…หลายปีที่ผ่านมา เธอก็แทบจะไม่เคยแตะเลย ถึงขั้นที่ว่า ลืมเลือนรสชาตินี้ไปนานแล้ว ทว่าเพราะเด็กคนนี้ถึงได้ยอมแหกกฎซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อีกทั้งได้ค้นพบว่า…ตัวเองไม่ได้รังเกียจที่เป็นแบบนี้…
“คุณย่า ต่อไปคุณย่าต้องกินผลไม้เยอะๆ นะครับ ผลไม้มีวิตามินเยอะมาก ดีกับสุขภาพ แถมผลไม้ยังหวานมากด้วย” สีหน้าของถังถังราวกับผู้ใหญ่ตัวน้อย บอกอินเยวี่ยหรงด้วยท่าทางจริงจังอยู่บ้าง
หลังจากอินเยวี่ยหรงเงียบไปครู่หนึ่ง ก็พยักหน้ารับนิดๆ “ได้”
ฉากตรงหน้านี้ ทำให้เยี่ยหวันหวั่นอดทอดถอนใจไม่ได้ ดูสิ นี่คือพลังของอีคิวไงล่ะ ถ้าซือเยี่ยหานมีอีคิวแบบถังถัง ยังไงก็ไม่มีทางถึงขั้นเดียวกับทุกวันนี้ได้ ซือเยี่ยหานและอินเยวี่ยหรงสองคนนี้ไอคิวสูงปรี๊ด แต่อีคิวกลับติดลบสมกับเป็นแม่ลูกกัน แบบนั้นจะไม่ปะทะกันเหมือนดาวอังคารพุ่งชนโลกได้เหรอไง?!
—————————————————————————————
บทที่ 2424 หักใจไม่ลง
“แม่ครับ!”
ถังถังยังไม่ทันพูดต่อ หางตาเหลือบเห็นแวบๆ มองเห็นเยี่ยหวันหวั่นและซือเยี่ยหานที่อยู่หน้าประตู จึงวิ่งเข้าไปหาเยี่ยหวันหวั่นทันที
“ถังถังเด็กดี” ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความรักทะนุถนอม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี