ไม่รู้ว่ามีคนผลักประตูห้องประชุมเปิดเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร หนุ่มวัยรุ่นแพรวพราวคนหนึ่งปรากฎตัวอยู่ที่หน้าประตูห้องประชุมอย่างไม่มีการบอกกล่าว
“ขอโทษครับ ต้องขอรบกวนเวลาสักครู่” วัยรุ่นหนุ่มหน้าสวยขยับริมฝีปากเล็กน้อย ยิ้มโค้งมุมปากเย้ายวนน่าหลงใหล
ผู้คนในห้องประชุมแม้ว่าจะเห็นคนสวยหลากหลายรูปแบบจนชินตา ก็ยังต้องสะดุดกับรูปลักษณ์สวยโดดเด่นของวัยรุ่นหนุ่มคนนี้
แต่ว่า ก็มีคนที่ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว
เห็นประธานฉู่กำลังจะตัดสินใจแต่กลับถูกขัดจังหวะ โจวเหวินปินพลันแสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจ สายตาดุดันมองจ้องคนแปลกหน้าที่อยู่ตรงหน้า “นายเป็นใคร? ใครอนุญาตให้เข้ามา”
ด้านหลังวัยรุ่นหนุ่ม คือผู้ดูแลตัวน้อยของหานเซี่ยนอวี่เอ่ยเสียงอ่อนยวบ “ผู้…ผู้ชายคนนี้บอกว่าเขามีวิธีแก้วิกฤตครั้งนี้ของเซี่ยนอวี่…”
โจวเหวินปินหัวคิ้วพลันกระตุก ใบหน้าบูดบึ้งยิ่งกว่าเดิม “เฟยหยาง นี่เป็นคนของคุณใช่ไหม? รู้จักกฎระเบียบหรือเปล่า? รู้ไหมว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบไหน? จะปล่อยให้คนแปลกหน้าเข้ามาง่ายๆ ได้เหรอ? เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย มาลากตัวคนไม่เกี่ยวข้องออกไป!”
ฉู่หงกวงที่ถูกขัดจังหวะพลันขมวดคิ้วย่น มองวัยรุ่นหนุ่มนอกประตู ด้วยใบหน้าไม่ค่อยพอใจเช่นเดียวกัน
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนได้ยินก็รีบเข้ามา ยกมือเตรียมจะจับคน
จากนั้น…
วัยรุ่นหนุ่มนัยน์ตาซ่อนรอยยิ้ม กวาดมองบนร่างกายสูงใหญ่ที่เหมือนจะแข็งแรงบึกบึนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนนั้น รอยยิ้มที่หยักโค้งตรงมุมปากคล้ายจะยิ่งลึกขึ้นอีก มองเช่นนั้นอยู่นาน เขายืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีสบายๆ พลางเอ่ยอย่างไม่รีบไม่ช้า “หากว่าท่านประธานฉู่อยากจะทำลายต้นทำเงินต้นนี้ด้วยน้ำมือของตัวเอง ก็ให้เจ้าหน้าที่พาตัวผมออกไปได้เลย”
ผู้ดูแลตัวน้อยเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวาย หลังจากโดนตำหนิไปถึงได้รู้สึกกลัวขึ้นว่าการที่ตัวเองพาคนแปลกหน้าเข้ามาเป็นการกระทำที่ผลีผลามเกินไป แต่ว่าเวลานี้ได้เห็นนัยน์ตาเฉิดฉายดั่งจันทราของอีกฝ่าย กลับรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
ฉู่หงกวงไม่รู้เป็นเพราะโดนพูดแทงใจดำจาก “ต้นทำเงิน” สามคำนี้หรือเปล่า จากสีหน้าเครียดคล้ำพลันชะงักแข็งทื่อ วินาทีที่เจ้าหน้าที่กำลังจะลงมือ พลันเอ่ยขัดขึ้นมา
“เดี๋ยวก่อน”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม สีหน้าโจวเหวินปินพลันเครียดคล้ำมากขึ้น แววตาฉายแววความไม่สบายใจ
ฉู่หงกวงมองไปทางวัยรุ่นหนุ่มด้วยสีหน้าดุดัน “พ่อหนุ่มน้อย นายเป็นใครกันแน่ เมื่อครู่ที่นายบอกว่ามีวิธีแก้ไขเรื่องของหานเซี่ยนอวี่ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”
“ไม่ผิด” วัยรุ่นหนุ่มพลันตอบอย่างใจเย็น รอยยิ้มเป็นมุมโค้งนั้นเสริมใบหน้าให้มีความแพรวพราวยิ่งขึ้นไปอีก
ผู้จัดการจำนวนไม่น้อยในห้องประชุมต่างแอบแปลกใจกับโฉมหน้าของวัยรุ่นหนุ่มคนนี้ ใจอดสงสัยไม่ได้ว่าชายหนุ่มหน้าสวยขนาดนี้ โผล่มาจากที่ไหนกันแน่?
ฉู่หงกวงย่นคิ้วเป็นรอยจางๆ เขาปวดใจกับเรื่องของหานเซี่ยนอวี่จริงๆ หากไม่ใช่เพราะเป็นทางเลือกสุดท้าย ไหนเลยที่เขาจะตัดไม้ทำเงินต้นนี้ทิ้งได้ ได้ยินหนุ่มน้อยบอกว่ามีวิธี ก็ทำให้พอมีความหวังขึ้นมา อดถามต่อไปไม่ได้ “นายมีวิธีอะไร?”
โจวเหวินปินเห็นฉู่หงกวงเริ่มหวั่นไหว พลันจับจ้องไปยังวัยรุ่นหนุ่ม สายตาฉายแววอำมหิต
ขอเพียงไม่มีหานเซี่ยนอวี่แล้ว ศิลปินชายในสังกัดของเขาที่มาสายเดียวกันกับหานเซี่ยนอวี่ก็จะเสียบแทนบนทรัพยากรที่หานเซี่ยนอวี่ทิ้งไว้ได้อย่างฟู่ฟ่า
เขารอโอกาสนี้มานานมากแล้ว ไม่ง่ายเลยที่วันนี้จะมีโอกาสเหยียบหานเซี่ยนอวี่จมดิน แล้วเขาจะยอมปล่อยให้คนนอกมาปั่นป่วนในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างไร?
“เจ้านายครับ พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนคนนี้เป็นใคร แล้วจะเชื่อถือได้ไง หากว่าเป็นสายสืบของหวงเทียนฝ่ายตรงข้าม…”
วัยรุ่นหนุ่มได้ยินแล้วดึงแขนเสื้อขึ้น หลุบตาแอบขำ “หากผมเป็นสายสืบของหวงเทียน ตอนนี้ก็คงจะอยู่ในงานเลี้ยงฉลอง เกรงว่าคงไม่มีเวลามาช่วยบริษัทคุณหรอก”
…………………………………
บทที่ 254 ทำข้อตกลง
ห้องประชุมขนาดใหญ่ เพราะมีชายหนุ่มแปลกหน้าเข้ามาร่วมวงจึงทำให้บรรยากาศแปลกชอบกล
“นายเป็นใครกันแน่ ขนาดประชาสัมพันธ์ของโกลเบิลยังทำอะไรไม่ได้ แค่นายคนเดียว จะสามารถลบสายตาที่คนข้างนอกมีต่อหานเซี่ยนอวี่ได้เหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี