น้ำเสียงแบบ ‘แฟนสาวงอนฉันแล้ว’ นี่หาเรื่องแบบไหนกัน!
เจ้านายเธอที่หล่อเหลาสูงส่งดั่งเทพบุตรบนฟ้า…หา…เรื่อง…?
เลขารู้สึกว่ามุมมองทั้งสามอย่างของตัวเองพบเจอภัยครั้งใหญ่แล้ว
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เยี่ยหวันหวั่นรออยู่ด้านนอกมาสองชั่วโมงกว่าโดยไม่รู้ตัว
นานๆ ทีเลขาจะชะโงกหน้ามองไปทางห้องประชุม สีหน้าแสดงออกชัดเจนว่าอึดอัด “ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยสวี่บอกอยู่ว่าประชุมจะเลิกแล้ว ทำไมถึงได้นานขนาดนี้… ขอโทษด้วยค่ะคุณเยี่ย… คิดว่าในที่ประชุมน่าจะมีปัญหาอะไร…”
เจ้านายคงไม่ได้อารมณ์เสียหรอกนะ? เทียบกับครั้งที่แล้ว เขายังออกมาจากห้องประชุมก่อนเวลาเลิกอีก…
“ไม่เป็นไร งานสำคัญ คุณไปทำงานของคุณเถอะ ไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนผมหรอกครับ” เยี่ยหวันหวั่นพูดอย่างอารมณ์ดี
เลขาสาวยังมีงานอีกเป็นกองจริง พอได้ยินก็เพียงออกไปก่อนอย่างอาลัยอาวรณ์
ขณะเดียวกัน ในห้องประชุม
ตามกำหนดการปกติ ประชุมควรจะเลิกตั้งนานแล้ว ปรากฏว่าไม่รู้ทำไมถึงยืดเยื้อมาถึงตอนนี้
พอเห็นท้องฟ้าเริ่มมืด ที่ประชุมไม่มีทีท่าว่าจะจบ เยี่ยหวันหวั่นทนไม่ไหวส่งข้อความไปหามือถือซือเยี่ยหาน “คุณจะเสร็จธุระเมื่อไรคะ?”
เธอมั่นใจว่าตัวเองมองผ่านกระจก เห็นซือเยี่ยหานที่กำลังฟังลูกน้องรายงานอยู่หยิบมือถือขึ้นมามอง
แต่ว่าชายหนุ่มอ่านจบก็ละสายตาออกไป ไม่ตอบกลับใดๆ
เยี่ยหวันหวั่นจึงได้แต่คอยต่อไป
ผ่านไปอีกสักพัก เห็นประชุมยังไม่เลิก เธอเลยส่งไปอีกข้อความ “ยังไม่เสร็จหรือคะ?”
……….
ส่งไปหลายข้อความติดต่อกันแต่ไม่มีคำตอบกลับมา เยี่ยหวันหวั่นฟุบไปบนโต๊ะ พิมพ์ตัวอักษรไม่กี่คำอย่างช้าๆ ‘ผักกาดขาวที่ฉันเก็บมาใกล้จะเหี่ยวหมดแล้ว…’
จนกระทั่งท้องฟ้ามืด ในที่สุดซือเยี่ยหานถึงออกมาจากห้องประชุม
เหล่าผู้บริหารระดับสูงโดนทรมานจนแม้แต่เรื่องซุบซิบก็ไม่กล้ามองแล้ว พอออกมาก็สลายตัวหายกันไปหมด วิ่งเร็วยิ่งกว่ากระต่ายอีก มีเพียงสวี่อี้ที่กัดฟันฝืนทนอยู่ด้านหลัง
ซือเยี่ยหานก้าวขายาว เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่เหลือบมองด้านข้าง ขณะเดียวกันก็สั่งสวี่อี้ที่อยู่ข้างๆ “จองตั๋วไปปารีสเที่ยวบินถัดไป”
สวี่อี้เหลือบมองเยี่ยหวั่นหวั่นที่รออยู่ข้างๆ ด้วยความระมัดระวัง ไม่กล้าชักช้า รีบตอบทันที “ครับ ผมจะจองให้เดี๋ยวนี้!”
ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าตึกๆ เยี่ยหวันหวั่นเห็นว่าในที่สุดซือเยี่ยหานออกมา จึงรีบลุกขึ้นยืน ปรากฏว่าเพิ่งลุกก็ได้ยินว่าซือเยี่ยหานเหมือนจะไปทำงานที่ต่างประเทศ
เธออึ้งไป กำลังจะเอ่ยปาก วินาทีต่อมาก็มีเสียง ‘โครม’ ดังขึ้นมา
เพราะว่ารีบลุกขึ้น ข้าวของถุงใหญ่เต็มอ้อมกอดจึงหล่นกระจายลงบนพื้นหมด
ในถุงมีผัก เนื้อ วัตถุดิบทำหม้อไฟ นอกจากนี้ยังมีของใช้ในชีวิตประจำวันพวกแปรงสีฟัน ผ้าขนหนูต่างๆ น่าจะเพราะเธอเตรียมย้ายไปใช้ที่หอพัก
เมื่อเห็นของพวกนั้นที่หล่นกระจายอยู่ที่พื้น สีหน้าซือเยี่ยหานเย็นชาขึ้นมาหลายเท่า
จากนั้น วินาทีต่อมาเขากลับเห็น…
ของใช้ในชีวิตประจำวันที่เยี่ยหวันหวั่นเตรียมมาพวกนั้น…ไม่ว่าจะเป็นแปรงสีฟัน ผ้าขนหนู หรือรองเท้าแตะผ้า ทั้งหมดมีสองชุด…
ชุดหนึ่งสีชมพู อีกชุดสีฟ้า อีกทั้งยังเป็นแบรนด์ที่เขาใช้ประจำด้วย น่าจะให้แม่บ้านที่จิ่นหยวนหยิบมา
หลังจากเห็นของใช้ต่างๆ ที่เป็นคู่ สีหน้าซือเยี่ยหานเปลี่ยนไปทันใด หยุดเดินทันที…
เยี่ยหวันหวั่นก้มลง เก็บของขึ้นมาทีละชิ้นๆ จากนั้นเงยใบหน้าเล็กขึ้นมา พึมพำถามว่า “คุณจะเดินทางเหรอคะ ฉันหางานได้แล้ว…เลยอยากฉลองกับคุณ…”
ชายหนุ่มเม้มริมฝีปาก พูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “เปล่า เป็นสวี่อี้ที่จะไป”
สวี่อี้อุทาน “…เอ๋?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี