เยี่ยหวันหวั่นเห็นหานเซี่ยนอวี่จู่ๆ มาปรากฏตัวหน้าห้องพักตัวเอง ในมือถือข้าวของถุงเล็กถุงน้อย ตกใจอยู่นานถึงค่อยได้สติกลับมา ถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณคือ…”
“ผมเพิ่งรู้จากพี่หยางว่าคุณย้ายมาอยู่ห้องข้างผม ก็เลยแวะมาเยี่ยม” หานเซี่ยนอวี่พูดอย่างมีมารยาท
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินแล้วมองไปทางห้องข้างๆ ด้วยความประหลาดใจทันที “คุณอยู่ที่นี่เหรอครับ?”
หานเซี่ยนอวี่ตอบด้วยสีหน้าช่วยไม่ได้อยู่บ้าง “เดิมทีอยู่ที่บ้านพักฝั่งตะวันออกครับ แต่คุณก็รู้ เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ที่พักส่วนตัวของผมเลยถูกเปิดเผยหมด ก็เลยย้ายมาอยู่ที่นี่ชั่วคราว…”
เยี่ยหวันหวั่นค่อยเข้าใจ “ที่แท้แบบนี้เอง”
เยี่ยหวันหวั่นพูดจบก็อดมองหานเซี่ยนอวี่ไม่ได้ เห็นวันนี้เขาสวมกางเกงยีนส์ แจ็กเก็ตหนังสีดำ ใส่เสื้อเชิ้ตพิมพ์ลายไว้ด้านใน สวมรองเท้ากีฬาสีขาว หูซ้ายใส่ต่างหูเป็นธนูขนนก ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนดูยุ่งเล็กน้อย
เขาแต่งตัวตามสบายมาก ดูไปแล้วทั้งหล่อทั้งสบายๆ เพราะรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่นและบุคลิกที่อยู่หน้ากล้องมานาน ไม่ว่าจะมองมุมไหนเขาก็เหมือนรูปโปสเตอร์
ทว่าสิ่งที่ทำให้คนเตะตามากที่สุดก็คือดวงตาคู่นั้น เป็นประกายมีชีวิตชีวา เหมือนเปลวไฟสองกลุ่มที่กำลังเริงระบำ
เทียบกับวันนั้นตอนเธอเห็นเขาดูซึมเศร้าและหม่นหมองในห้องประชุมของโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนท์ สภาพหานเซี่ยนอวี่เวลานี้ดีขึ้นเยอะ
หานเซี่ยนอวี่ในความทรงจำของเธอ เขาสามารถทำให้แฟนคลับกรีดร้อง และสามารถก้มตัวลงไปเก้าสิบองศาเพื่อช่วยประคองผู้สูงอายุ เขาขับรถเฟอร์รารี่สีแดงคันใหญ่อยู่บนถนน และก็ให้อาหารแมวจรจัดข้างถนนได้เช่นกัน…
ดูเป็นอิสระไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว แต่กลับอ่อนโยนจิตใจดี
อิสระจนเหมือนลมพัดมาวูบหนึ่ง พร่างพราวราวกับดวงอาทิตย์ที่อยู่ด้านบน ไม่ว่าเวลาไหนเขาก็จะส่งต่อความกระตือรือร้นและจิตใจที่ดีงามให้ทุกคนรอบด้าน
นี่สิหานเซี่ยนอวี่ตัวจริง
ชาติที่แล้วเธอชอบหานเซี่ยนอวี่ศิลปินคนนี้ และยังหวั่นไหวเพราะความอบอุ่นเป็นตัวของตัวเองจากเขา
เพราะสมบูรณ์แบบเกินไป ชาติที่แล้วการที่เขาตกอับจึงทำให้ทุกคนรู้สึกเสียดายมาก
ยังดี ชาตินี้ดาวที่เป็นประกายดวงนี้ยังคงสุกสกาวอยู่…
หานเซี่ยนอวี่โดนสายตาคู่นั้นของอีกฝ่ายจ้องมองอย่างตั้งใจ แต่ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจถึงบีบรัดอย่างประหลาด เขากระแอมเบาๆ ก่อนเอ่ย “หวังว่าคงจะไม่ได้รบกวนคุณนะ…”
เยี่ยหวันหวั่นได้สติกลับมา รีบพูด “ได้ยังไงล่ะ รีบเข้ามาสิ!”
คิดไม่ถึงว่าจะบังเอิญขนาดนี้ หานเซี่ยนอวี่อยู่ห้องข้างๆ เธอ แล้วยังมาเยี่ยมถึงห้องด้วย
เอ่อ เวลานี้ซือเยี่ยหานยังอยู่ข้างในอยู่เลย ทำยังไงดี?
คนเขาอุตส่าห์หิ้วของตั้งมากมายมาทักทายตัวเองถึงหน้าประตู เธอก็ไม่ให้เขาเข้ามาไม่ได้นี่!
ช่วยไม่ได้ เยี่ยหวันหวั่นจึงได้แต่ให้เขาเข้ามาก่อน
ยังดีที่ตอนนี้เธอแต่งตัวเป็นผู้ชาย ถือว่าปลอดภัยมาก
อีกฝาก หานเซี่ยนอวี่เพิ่งเข้ามา ก็เห็นที่โซฟามีคนนั่งอยู่ จึงอดแปลกใจไม่ได้
ที่จริงแล้วเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาและบุคลิกของชายหนุ่มดูสะดุดตาเกินไป
เขาเชื่อมั่นในหน้าตาตัวเองมาตลอด ปกติลงรูปอะไรไปก็มีแฟนคลับนับไม่ถ้วนมาเกาะติดหน้าจอมือถือ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายที่โดดเด่นคนนี้ เขาดูหม่นลงในพริบตา
ถ้าเขารูปร่างหน้าตาหล่อเหลา ผู้ชายตรงหน้านี่ก็หล่อจนทำร้ายประเทศชาติและประชาชนได้เลย
“คนนี้คือ…?” หานเซี่ยนหวี่ถามขึ้นมา
“เอ่อ คนนี้คือเพื่อนผมซือ…ซือจิ่ว…” เยี่ยหวันหวั่นแนะนำง่ายๆ จากนั้นมองไปทางซือเยี่ยหานด้วยความตึงเครียดอยู่บ้าง “อาจิ่ว นี่หานเซี่ยนอวี่ นักแสดงดังมาก คนที่ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดให้ฟังไง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี