ผู้อาวุโสทุกท่านของตระกูลซือไม่พอใจกับคำพูดของเยี่ยหวันหวั่น แต่สิ่งที่เธอพูดกลับเป็นความจริง ตระกูลซือในเวลานี้ ยังไม่อาจต่อกรกับกุหลาบแห่งความตายได้
ซือหมิงหลี่ที่อยู่ไม่ไกล ลอบกัดฟันกรอด ผู้หญิงคนนี้…
“ฉันถึงพูดว่า ปู่สี่ไม่มีสมอง…หรือว่ามีแผนการอย่างอื่น คิดอยากให้ตระกูลซือตกอยู่ในสภาพไม่มีทางจะฟื้นคืนได้กันแน่?”
“เธอกล้าว่าฉันไม่มีสมองเรอะ…บังอาจนักนะ!” แววตาของซือหมิงหลี่วาวโรจน์
“ในเมื่อปู่สี่มีสมอง ถ้าอย่างนั้นก็จงใจทำร้ายตระกูลซือเหรอคะ?” สีหน้าเยี่ยหวันหวั่นไม่เปลี่ยนแปลง
“เธอ…!” ซือหมิงหลี่กัดฟันกรอด “ฉันไม่ลับฝีปากกับเธอแล้ว ในเมื่อเธอบอกว่าสวี่อี้เป็นผู้บริสุทธิ์ ก็ต้องมีหลักฐาน ไม่อย่างนั้น ต่อให้เป็นหัวหน้าตระกูลก็ล้างความผิดเขาไม่ได้!”
“หลักฐาน ย่อมมีอยู่แล้ว” เยี่ยหวันหวั่นกวาดสายตามองทุกคนในห้อง จากนั้นเอ่ยขึ้นว่า “ก่อนหน้าที่คุณเก้าจะออกเดินทาง ฉันรู้มาว่าพันธมิตรเลือดจะเล่นงานกับตระกูลซือ”
วินาทีที่เสียงของเยี่ยหวันหวั่นจบลง เสียงฮือฮาพลันดังไปทั่วห้อง!
เธอรู้อย่างนั้นเหรอ?
เธอรู้ได้อย่างไร?
ถ้าหากไม่ใช่คนของฝ่ายตรงข้าม จะรู้แผนการของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างไร?
หรือว่าเป็นหนอนบ่อนไส้ของพันธมิตรเลือด?
“เธอรู้ได้อย่างไร?” ซือหมิงหลี่ถาม
เฮอะ เขาอยากจะดูสิว่า ยัยเด็กคนนี้จะแต่งเรื่องอย่างไร!
ถึงได้กล้าพังแผนการของเขา เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยพูดต่อไปด้วยความมั่นใจ “ก็ต้องมีคนบอกฉันสิ”
มีคนบอกเธอ?
ขณะที่ทุกคนกำลังสงสัย ก็ได้ยินหวันหวั่นกล่าวต่อไปว่า “เมื่ออาทิตย์ก่อน มีคนคนหนึ่งมาหาฉัน บอกฉันว่า ระหว่างการเดินทางไปประเทศ B ของคุณเก้าจะถูกพันธมิตรเลือดลอบฆ่า ให้ฉันขัดขวางการเดินทางครั้งนี้ให้ได้ แล้วยังบอกว่าถ้าหากขัดขวางไม่ได้จริงๆ ก็ให้แต่งตัวเป็นกุหลาบอะไรนั่น องค์กรที่พันธมิตรเลือดหวาดกลัวที่สุด
ข้อมูลที่ฉันรู้เกี่ยวกับพันธมิตรเลือดรวมถึงกุหลาบแห่งความตายทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่คนคนนั้นบอกฉัน”
เยี่ยหวันหวั่นหยุดเล็กน้อย มองไปทางสวี่อี้แล้วพูดว่า “เดิมที่จนถึงตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าคนคนนั้นเป็นใคร จนกระทั่งเมื่อครู่ที่พวกคุณนำหลักฐานออกมากล่าวหาว่าสวี่อี้สมคบคิดกับพันธมิตรเลือด ฉันถึงได้รู้ว่า คนที่มาแจ้งข่าวกับฉันวันนั้น ที่แท้ก็คือสายลับที่พ่อบ้านสวี่พูดถึงคนนั้น สายลับคนนั้นคงจะยังไม่ตาย แล้วยังรู้ถึงแผนการของพันธมิตรเลือด ก็เลยรีบมารายงาน!”
ฟังเยี่ยหวันหวั่นเล่าจบ ทุกคนล้วนนิ่งอึ้ง
นี่มันหักมุมได้สุดยอดมาก…
ที่แท้ความจริงก็เป็นอย่างนี้นี่เองน่ะเหรอ?
แม้แต่สวี่อี้ยังอึ้ง
เพียงแต่ว่า ใจของสวี่อี้กลับรู้ดีว่า สายลับคนนั้น ถูกฆ่าไปตั้งนานแล้ว…
เยี่ยหวันหวั่นตั้งใจคิดจะปกป้องตัวเขา…
ท่ามกลางความเงียบสงัด ซือหมิงหลี่ตวาดเสียงกร้าวด้วยความโกรธ “เพ้อเจ้อเหลวไหล มีช่องโหว่เต็มไปหมด!”
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยขึ้นนิ่งๆ “ไม่รู้ว่าคำพูดของฉันมีปัญหาตรงไหนหรือคะ รบกวนปู่สี่ชี้แนะด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี