แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 467
สรุปบท บทที่ 467 ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา / บทที่ 468 นี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอน บทที่ 467 ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา / บทที่ 468 นี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ จาก แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 467 ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา / บทที่ 468 นี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายจีนปัจจุบัน แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
Ink Stone_Romance
บทที่ 467 ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา
เมื่อกงซวี่อยากจะดูรูปนั้นให้ชัดๆ เยี่ยหวันหวั่นก็เก็บโทรศัพท์กลับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเอ่ยว่า “มองฉันสิ”
กงซวี่มองเยี่ยหวันหวั่นทันที ครั้งนี้เมื่อมองดูก็อึ้งตะลึงไป…
“นาย…”
“เหมือนไหม?” เยี่ยหวันหวั่นกดเสียงเบาถามที่ข้างหูเขา
กงซวี่มองใบหน้าของชายหนุ่ม พยักหน้าไม่หยุด
ตอนเห็นเขาเมื่อกี้ไม่ทันได้สังเกต เพราะว่าบุคลิกต่างกันมากเกินไป แต่พอมองอย่างละเอียดทำไมเขาถึงรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้หน้าตาเหมือนผลไม้แช่อิ่มน้อยของเขานัก?
“คนในรูป คือน้องสาวฉัน” เยี่ยหวันหวั่นพูดขึ้น
พริบตาที่ชายหนุ่มพูดจบ ดวงตาของกงซวี่พลันเบิกกว้าง แววตาเต็มไปด้วยความคาดไม่ถึง
อะ…อะไรนะ!
สองวันนี้เขาตามหาผลไม้แช่อิ่มน้อยจนแทบเสียสติแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะเป็นน้องสาวของไอ้หมอนี่ไปได้
เพียงแวบเดียว สายตาที่กงซวี่มองเยี่ยหวันหวั่นก็เหมือนกำลังมองอพอลโลเทพแห่งดวงอาทิตย์ แววตาเป็นประกาย แทบอยากจะลงไปคำนับกับพื้น
บทสนทนาของเยี่ยหวันหวั่นกับกงซวี่เกิดขึ้นในเวลาไม่กี่วินาที เมื่อครู่เปิดรูปขึ้นมาก็มีเพียงกงซวี่คนเดียวที่เห็น
เวลานี้เอง เสียงฝีเท้ามากมายดังขึ้นที่หน้าประตู พนักงานในห้องรีบร้อนพาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนมา
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างสูงใหญ่เอ่ยด้วยท่าทีดุดัน “ใครมาก่อเรื่องที่นี่!”
ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างรีบชี้เยี่ยหวันหวั่น พูดว่า “ผู้ชายคนนี้ค่ะ เขามาก่อเรื่องที่นี่ แล้วยังคิดจะทำร้ายร่างกายด้วย รีบไล่เขาออกไปเลยค่ะ!”
หากกงซวี่บาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว พวกเขารับผิดชอบไม่ไหวหรอก
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ยินแล้ว พลันกระโจนเข้ามาหาเยี่ยหวันหวั่น
ทว่าไม่รอให้ใครเข้าใกล้ กงซวี่ทำหน้าเย็นชาโดยพลัน ตบโต๊ะอย่างแรงแล้วตวาดเสียงดัง “ไสหัวไป! ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา!”
ดูจากปฏิกิริยาของกงซวี่ ผู้ช่วยทั้งสองและพนักงานทั้งหลายพากันนิ่งอึ้ง
เหล่าเจ้าหน้าที่รปภ. ก็มองหน้ากันไปมา ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม
ผู้ช่วยรีบปรี่เข้าหากงซวี่ ถามอย่างระมัดระวัง “อะแฮ่ม พี่ซวี่ เป็น…เป็นอะไรไป? เมื่อกี้ผู้ชายคนนี้ทำตัวเหิมเกริมล่วงเกินพี่นะคะ!”
กงซวี่พลันด่าสาดเสียเทเสีย “ล่วงเกินพ่อเธอน่ะสิ! ใครอนุญาตให้เธอเรียกพี่เยี่ยของฉันซี้ซั้ว!”
ผู้ช่วยถูกพ่นน้ำลายใส่หน้า งุนงงทันที “หา?”
กงซวี่ไม่สนใจผู้ช่วยอีก พูดจบก็ลุกขึ้นยืน ดึงเก้าอี้ที่ตัวเองนั่งอยู่เมื่อกี้พลางมองเยี่ยหวันหวั่น สีหน้าท่าทางเอาอกเอาใจ “พี่เยี่ย เชิญนั่งครับพี่เยี่ย!”
เห็นการเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังมือของกงซวี่ คนทั้งหมดในห้องมองหน้ากันไปมา ยืนงงอยู่ตรงนั้น ไม่รู้ว่าเกินเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
ผู้ช่วยอีกคนพูดขึ้นอย่างฉงน “พี่ซวี่…พี่…นี่มัน?”
กงซวี่หันมาต่อว่า “นี่มันอะไรเล่า! ยังไม่รีบไปรินน้ำชามาให้พี่เยี่ยอีก! รู้เรื่องรู้ราวบ้างไหมเนี่ย แล้วก็เธอ ไปยกมะพร้าวมาให้พี่เยี่ยเร็วเข้า!”
ผู้ช่วยทั้งสองงุนงงจนพูดอะไรไม่ออก อะไรนะ?
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
คุณชายของพวกเขา คุณชายเทวดา ทำไมจู่ๆ ถึงเกรงอกเกรงใจเยี่ยไป๋ขนาดนี้?
แม้จะไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของกงซวี่ ทั้งสองคนคนหนึ่งรีบไปรินน้ำชา อีกคนหนึ่งรีบไปเฉาะมะพร้าว
กงซวี่รับมาด้วยตนเอง แล้วเสียบหลอดเข้าไป ถือมะพร้าวยืนอยู่หน้าเยี่ยหวันหวั่น “พี่เยี่ย พี่ดื่มสิ ดื่มเลย!”
เยี่ยหวันหวั่นคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มปรายตามองใบหน้าหล่อเหลาเปล่งประกายของชายหนุ่ม มือข้างหนึ่งยกเท้าขมับไว้ เอ่ยขึ้นเนิบๆ ว่า “ได้ยินมาว่า…คุณชายกงเตรียมจะเล่นเรื่อง ‘มังกรผงาด 2’?”
…
ในห้องทำงานชั้นสอง
โจวเหวินปินกำลังเช็ดของสะสมโบราณในห้องทำงานอย่างอารมณ์ดี พลางคุยโทรศัพท์ไปด้วย
“เฮ้อ เยี่ยไป๋ได้บทหลินลั่วเฉินไปงั้นเหรอ? ใครบอกคุณ?”
“ก็แค่เด็กหัวขน คุณอย่าประเมินเขาสูงเกินไป! บทนี้น่ะ ตอนนี้อยู่ในมือผมแล้ว!”
“อะไรนะ ไม่เชื่อเหรอ? การออดิชันเป็นสาธารณะแล้วยังไง? คิดว่าออดิชันแบบเปิดแล้วต้องเป็นของเขาเลยอย่างนั้นเหรอ?”
โจวเหวินปินกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อน จู่ๆ ผู้ช่วยของกงซวี่ผลุนผลันเปิดประตูเข้ามา “หัว…หัวหน้าโจวครับ!”
เห็นท่าทางลนลานของผู้ช่วย ด้วยเพราะโจวเหวินปินกำลังอารมณ์ดี จึงไม่ถือสาหาความกับเขา แค่ปรายตามอง “เอะอะโวยวายอะไร?”
ผู้ช่วยเองก็ไม่เข้าใจสถานการณ์ ไม่กล้าพูดอะไรซี้ซั้ว ได้แต่ทำหน้าลำบากใจเอ่ยว่า “พี่ซวี่เรียกให้หัวหน้าไปพบครับ…”
“อะไรนะ? ไอ้คุณชายนี่ อาละวาดอีกแล้วเหรอ”
โจวเหวินปินเจอกับเหตุการณ์ลักษณะนี้จนเคยชินแล้ว จึงลุกขึ้นเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ “ไป ไปดูสักหน่อย”
ไม่นาน โจวเหวินปินก็ตามผู้ช่วยมาถึงห้องแต่งหน้าของกงซวี่
“กงซวี่ เป็นอะไรไป? มีใครทำอะไรให้นายไม่พอใจอย่างนั้นเหรอ”
ทางด้านโจวเหวินปินเอ่ยอย่างอารมณ์ดีพลางเดินเข้ามาในห้อง ผลคือเมื่อเงยหน้าขึ้น ก็เห็นว่านอกจากกงซวี่แล้ว ในห้องแต่งหน้ายังมีเยี่ยไป๋อยู่ด้วย จึงอดประหลาดใจไม่ได้ จากนั้นเผยสีหน้าเยาะเย้ย
เฮอะ ไอ้หนุ่มเยี่ยไป๋นี่ รนหาที่ตายจริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าวิ่งมาหาเรื่องกงซวี่
…………………………………………………….
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี