เนื่องจากโต๊ะของเยี่ยหวันหวั่นอยู่ใกล้กับเวทีมาก จึงนั่งเล่นเกมอยู่กับที่ได้
เห็นว่าคนบนโต๊ะมีกันอยู่สามคน ดวงตาของพิธีกรพลันเป็นประกาย เดินเข้าไปสอบถาม “ขอถามสองท่านที่เข้าร่วมคือท่านไหนบ้างคะ?”
เยี่ยหวันหวั่นชี้ที่ตัวเองและซือเซี่ยที่อยู่ตรงข้าม “พวกเราสองคนค่ะ!”
“ไม่ทราบว่าคุณทั้งสองมีความสัมพันธ์อะไรคะ? เพื่อนใช่ไหม?”
เดิมทีพิธีกรอยากจะถามว่าใช่คู่รักกันไหม แต่แม้ว่าหญิงสาวคนนี้กับชายหนุ่มตรงข้ามจะดูเหมือนเป็นคู่กันมากกว่า ทว่าเธอกับชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ กลับดูสนิทสนมแนบชิดกันมากกว่า
เพื่อป้องกันไม่ให้ซือเซี่ยพูดมั่ว เยี่ยหวันหวั่นจึงแย่งตอบก่อน “ญาติกันค่ะ”
“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง งั้นตกลง ก่อนจะเริ่ม ฉันขออธิบายสักเล็กน้อย คะแนนสูงสุดในตอนนี้คือแปดคะแนน พวกคุณจะต้องทำคะแนนได้เกินนี้ถึงจะได้รางวัลไป หากคะแนนเสมอกัน ถึงตอนนั้นจะจัดการแข่งขันพิเศษ หากว่าคุณทั้งสองไม่มีปัญหาอื่นแล้ว งั้นพวกเรามาเริ่มกันตอนนี้เลย!”
“ไม่มีปัญหา เริ่มกันเถอะ” ซือเซี่ยเร่งรัด
ช่วยไม่ได้ เยี่ยหวันหวั่นทำได้เพียงเล่นเป็นเพื่อน “ฉันเองก็ไม่มีปัญหา”
“คุณผู้หญิง กรุณาถือรีโมทไว้ในมือให้ดี หลังจากเริ่มเล่นแล้ว บนหน้าจอใหญ่จะสุ่มภาพมาสองภาพ ภายในสามวินาทีขอให้คุณเลือกมาหนึ่งภาพ ผลจากการเลือกของคุณ จะปรากฎขึ้นหลังจากหนุ่มหล่อตรงข้ามท่านนี้ทายเสร็จ”
พิธีกรอธิบายอย่างเข้าใจง่าย จากนั้นก็ประกาศเริ่มการเล่นเกมอย่างเป็นทางการ
ไม่นานรูปภาพหมุนเร็วบนหน้าจอใหญ่ ก็ค่อยๆ หยุดลง
เห็นเพียงภาพด้านซ้ายคือกุหลาบสีดำ ภาพด้านขวาคือดอกทานตะวันสีทองสดใส
สอดคล้องกับจิตวิทยาของนักชิม เยี่ยหวันหวั่นเลือกดอกทานตะวันอย่างไม่ลังเล
“หนุ่มหล่อท่านนี้ ตอนนี้โปรดลองทายว่าสิ่งที่เธอเลือกคืออะไร”
เยี่ยหวันหวั่นมองจ้องซือเซี่ยอย่างตื่นเต้น รอคำตอบของเขา
ซือเซี่ยกวาดตามองภาพทั้งสอง จากนั้นก็เอ่ยอย่างไม่คิดเลย “กุหลาบสีดำ”
พิธีกรได้ยิน ทำหน้าเสียใจ “ขออภัยด้วย ทายผิดแล้วค่ะ สิ่งที่สาวสวยท่านนี้เลือกคือดอกทานตะวัน”
พูดจบ บนหน้าจอใหญ่ก็ปรากฎผลการเลือกของเยี่ยหวันหวั่น ด้านข้างภาพของดอกทานตะวันมี ‘เครื่องหมายถูก’ ตัวใหญ่
“ก็แค่รอบแรกเท่านั้นเอง ยังมีโอกาสอีกหลายข้อ รอบต่อไปพยายามเข้านะคะ!” พิธีกรเอ่ย
ไม่นาน ภาพกลุ่มสองก็ออกมาแล้ว ด้านซ้ายคือลูกเจี๊ยบ ด้านขวาคือเสือขาว
ข้อนี้ยังต้องเลือกอีกเหรอ? แน่นอนต้องเป็นเสือขาวอยู่แล้ว!
ลำพังมองแค่การแสดงออกของเธอก็รู้แล้วว่าเธอค่อนข้างชอบเสือขาว ข้อนี้ซือเซี่ยไม่น่าตอบผิดนะ?
พิธีกรถาม “คุณผู้ชาย คุณเดาว่าคือ?”
ซือเซี่ยตอบ “ลูกเจี๊ยบ”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก
นายใช้ตาข้างไหนมองว่าฉันชอบลูกเจี๊ยบหา…
“เอิ่ม คำถามข้อสองอาจจะเดายากไปหน่อย ข้อต่อไปพยายามเข้านะคะ!” พิธีกรเกลี่ยกล่อมให้เข้าใจกันอยู่ด้านข้าง
ตอนนี้พวกเขาตอบผิดไปสองข้อแล้ว หากข้อที่สามยังผิดอีก ก็จะไม่ได้รางวัลแน่นอนแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นสูดลมหายใจลึกมองไปที่หน้าจอใหญ่ ในที่สุด ภาพกลุ่มสามก็ปรากฎออกมา
ด้านซ้ายคือปืนเล่มหนึ่ง ด้านขวาคือดอกไม้สดสวยงามช่อหนึ่ง
เยี่ยหวันหวั่นดวงตาเป็นประกาย ดีเหลือเกิน ข้อนี้ง่ายมาก!
เยี่ยหวันหวั่นเลือกดอกไม้อย่างไม่ลังเล จากนั้นก็มองซือเซี่ยอย่างเฝ้ารอ
ผลที่ได้ วินาทีถัดมาก็ได้ยินซือเซี่ยตอบว่า “M416”
ซือเซี่ยตอบรุ่นของปืนกระบอกนั้น
หน้าผากของเยี่ยหวันหวั่นมีเส้นเลือดดำปะทุปูดๆ ในที่สุดก็เหลือจะทนแล้วจ้องเขม็งไปทางซือเซี่ย “แม่เจ้า! นายทายยังไงเนี่ย!”
ซือเซี่ยเองก็เดือดเช่นกัน “ฉันก็ทายตามสิ่งที่เธอชอบนะสิ! ฉันต้องถามเธอมากกว่า! เธอเลือกยังไงเนี่ย!”
ได้ยินเขาเล่นลิ้น เยี่ยหวันหวั่นก็ยิ่งโมโห “การเลือกของฉันมีปัญหาอะไรเหรอ? มีผู้หญิงคนไหนจะไม่เลือกดอกไม้แล้วไปเลือกปืนบ้าง? ข้อที่สองฉันชอบต้าไป๋ขนาดนั้นนายดูไม่ออกเหรอ? จะไปเลือกลูกเจี๊ยบได้ไง! แล้วก็ข้อแรก กุหลาบดำคือผีบ้าอะไร! ดำปิดปี๋ใครจะไปชอบล่ะ! นายไม่เห็นเหรอว่าฉันปลูกดอกทานตะวันทั้งสวนน่ะฮะ?”
“เธอชัดๆ…” ซือเซี่ยหน้านิ่ง อ้าปากขยับ สุดท้ายก็พูดอะไรไม่ออก
………………………………………………………..
บทที่ 482 เริ่มจีบสาวเป็นแล้ว
ผิดไปสามข้อแล้ว ไม่มีโอกาสได้รางวัลแล้ว ข้อที่เหลือคนทั้งสองก็ไม่มีอารมณ์เล่นต่อไปอีก จึงขอจบการเล่นเกมไว้ตรงนี้
เพิ่งจบเกม เยี่ยหวันหวั่นก็เริ่มบ่นครวญกับซือเยี่ยหาน “เด็กแสบนี่ทำฉันโมโหแทบตาย! คำถามง่ายขนาดนี้ยังทายผิดอีก!”
“ฉันไม่ได้ทายผิด!” ซือเซี่ยทำหน้าบึ้งพลางกล่าว
“สามข้อผิดรวด ยังจะบอกว่าไม่ผิดอีก!” เยี่ยหวันหวั่นจะระเบิดแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี