แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 659

บทที่ 659 ผิดพลาด

การตายของชิงชิงเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักที่เร่งให้หลินลั่วเฉินเปลี่ยนไป และเป็นสิ่งต้องห้ามในใจของหลินลั่วเฉิน

หลังจากหลินลั่วเฉินเข้าร่วมลัทธิมาร บุคลิกนิสัยก็เปลี่ยนไปมาก ตัดขาดจากความรัก

จนกระทั่งในระหว่างสงครามหนึ่ง หลินลั่วเฉินบังเอิญเจอเมิ่งเสี่ยวโหรวลูกศิษย์หญิงของลัทธิหนึ่งซึ่งหน้าตาคล้ายคลึงกับชิงชิงมาก

เมิ่งเสี่ยวโหรวหน้าตาคล้ายกับหญิงที่ตัวเองรัก หลินลั่วเฉินจึงไม่ได้ฆ่าเธอ แต่กลับพาเธอกลับมารักษาบาดแผลที่ลัทธิของตน

ระหว่างที่ทั้งสองทำความรู้จักกัน เมิ่งเสี่ยวโหรวค่อยๆ พบว่าหลินลั่วเฉินไม่เหมือนกับจอมปีศาจในความคิดของตัวเองเลย นานวันไปจึงก่อเกิดเป็นความรัก

ส่วนหลินลั่วเฉินก็ตกอยู่ในห้วงความอึดอัด รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ใช่ชิงชิง แต่ก็อดไม่ได้เห็นเงาของชิงชิงจากตัวเธอ จนกระทั่งรู้สึกว่ารักเธอ…

ฉากวันนี้คือฉากที่เมิ่งเสี่ยวโหรวสารภาพรักกับหลินลั่วเฉิน

“3 2 1! แอคชั่น!”

การถ่ายทำเริ่มขึ้นภายในป่า

หญิงสาวสวมชุดกระโปรงสีเขียวน้ำทะเล หน้าตาน่ารักมีเสน่ห์ ชายหนุ่มสวมชุดคลุมสีดำ สีหน้าเย็นชาราวหิมะขาวบนทุ่งน้ำแข็ง

หญิงสาวจ้องชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความรักความหลง ไม่อาจปิดบังความรักในสายตาได้เลย แก้มสองข้างแดงระเรื่อ “อา…อาเฉิน…ข้าชอบท่าน…”

เผชิญหน้ากับจอมปีศาจในสายตาของทุกคน ใบหน้าของหญิงสาวไม่มีความรังเกียจและเกลียดชังเลย มีแต่เต็มไปด้วยความนับถือ แสดงบทของสาวน้อยที่กำลังมีความรักได้อย่างเข้าถึงอารมณ์

ต่อมา กล้องถ่ายไปที่ลั่วเฉิน

เวลานี้ลั่วเฉินควรจะแสดงออกว่าตกใจ ที่สำคัญที่สุดคือต้องแสดงออกถึงความรักผสมปนเปกับความเกลียดชัง รวมทั้งความรู้สึกที่ควรประหม่าเขินอายของชายหนุ่ม ซึ่งเดิมทีถูกทำลายไปแล้ว และแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา

ทว่าเวลานี้ สีหน้าของลั่วเฉินยังคงเย็นชาราวน้ำแข็ง เพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่สีหน้าเห็นได้ชัดว่ายังแข็งทื่ออยู่…

“คัท!” ผู้กำกับโยนบทในมือลง “สิบเจ็ดครั้งแล้ว! ฉากธรรมดาขนาดนี้ นายจะต้องถ่ายอีกกี่ครั้ง ลั่วเฉิน นายยังเล่นได้ไหม! เล่นไม่ได้ก็รีบไสหัวออกไปเลย!”

หลายวันนี้ฉากของลั่วเฉินกับเมิ่งเสี่ยวโหรวไม่ราบรื่นมาตลอด วันนี้ยิ่งทำแย่ต่อเนื่องมาทั้งวัน ในที่สุดซ่งจินหลินก็ระเบิดลง

ปกติซ่งจินหลินดูท่าทางอ่อนแอเหมือนหนอนหนังสือ แต่พอถ่ายละครขึ้นมาจะเข้มงวดมาก ด่าคนก็ไม่ไว้หน้า

สีหน้าของลั่วเฉินซีดขาว “ขอโทษครับ ผู้กำกับ…”

“ฉันจะให้โอกาสนายครั้งสุดท้าย ตอนนี้ไปถ่ายฉากคนอื่นก่อน นายไปสร้างอารมณ์มา ถ้ายัง NG อีกก็ไม่ต้องมาแล้ว!!”

…….

ตอนกลับมาถึงจุดพักผ่อน

เห็นได้ชัดว่านักแสดงในจุดพักผ่อนแบ่งพรรคพวกกันชัดเจน นำโดยหลิงเส่าเจ๋อจากหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์

เห็นว่าวันนี้ทั้งวันลั่วเฉินโดนผู้กำกับด่าสาดเสียเทเสีย นักแสดงตัวเล็กๆ ไม่กี่คนจากหวงเทียนที่อยู่รอบหลินเส่าเจ๋อกำลังกระซิบกระซาบกัน

“ชิ ไอดอลรุ่นใหม่ทรงพลังอะไรกัน มีฝีมือแสดงแค่นี้เอง! ขี้โม้แท้ๆ!”

“เมื่อก่อนยังคิดว่าฝีมือการแสดงเขาดีมากนะ แสดงได้แค่หน้าที่เป็นอัมพาตเท่านั้นเหรอ ฉากที่แสดงความรักนิดหน่อยก็ยังเล่นออกมาแบบนี้เลย!”

“ยังมีคนวิจารณ์เอาเขาไปเทียบกับเส่าเจ๋อของพวกเรา พวกคนข้างนอกนั่นน่าจะตาบอดละมั้ง!”

“นั่นแหละ…ศิลปินที่หมดยุคแล้วก็คือศิลปินที่หมดยุคแล้ว เอาไปโชว์ใครไม่ได้!”

……..

“เฮ้ พวกนาย…” เสี่ยวชิงผู้ช่วยของลั่วเฉินกำลังจะพูด แต่ลั่วเฉินส่ายหน้าเบาๆ ห้ามเขาไว้

เขาเคยชินกับการอดทนมานานแล้ว และไม่อยากหาเรื่องให้พี่เยี่ยเดือดร้อน อีกทั้งเดิมทีก็เป็นปัญหาของเขาเองด้วย