แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 673

บทที่ 673 เป็นเกียรติอย่างยิ่ง

แต่ว่าไม่ได้ๆ เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่งนะ!

ถ้าพี่เยี่ยเลือกเขาจริงๆ เขาควรจะตัดสินใจยังไง

กงซวี่จมอยู่ท่ามกลางความสับสนอยู่ฝ่ายเดียว…

เวลานี้พวกสาววายในงานบางคนตื่นเต้นจนความดันสูงไปหมดแล้ว

“โอ้ยๆๆ! พี่เยี่ยจะเลือกใครนะ พระเจ้า! ตื่นเต้นไปหมดแล้ว!”

“ฉันอยู่ฝั่งลั่วเฉิน! ลั่วเฉินเป็นศิลปินคนแรกของพี่เยี่ยเลย เพื่อนร่วมงานเบอร์หนึ่ง! เหมาะสมกันมาก!”

“ไม่ๆๆ เธอคิดตื้นเกินไป เห็นอยู่ว่ากงซวี่กับพี่เยี่ยเหมาะสมกันมากกว่าอีกใช่ไหม ต่อหน้าพี่เยี่ย กงซวี่นั้นว่านอนสอนง่ายยิ่งกว่าแกะน้อยอีก! ทั้งอ่อนหวานทั้งหล่อ!”

“ขอร้อง พวกเธอมาใหม่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอ เข้าใจคำว่ามาใหม่ก็ถึงช้ากว่าไหม ตอนแรกคนที่พี่เยี่ยสนิทก็คือหานเซี่ยนอวี่! สองคนนี้ต่างหากที่เหมาะเป็นคู่กันอย่างไม่มีข้อกังขาใช่ไหม นอกจากหานเซี่ยนอวี่แล้ว ฉันไม่ยอมรับคนอื่นมาเป็นคู่กับพี่เยี่ยของฉัน!”

“หึ หรือว่าพวกเธอไม่มีใครอยู่ข้างถังซิงหั่วเลยเหรอ”

…….

เยี่ยหวันหวั่นไม่รู้เลยว่าตัวเองโดนทุกคนแอบจินตนาการไปถึงเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ หลังไตร่ตรองดูแล้วก็กำจัดกงซวี่ออกไป

ช่างเถอะ…

กงซวี่และลั่วเฉินต่างก็เป็นศิลปินในสังกัดเธอ อย่ามีเรื่องข่าวฉาวกับศิลปินในสังกัดตัวเองดีกว่า

ดังนั้น เลยเหลือตัวเลือกสุดท้ายแล้ว หานเซี่ยนอวี่

อีกทั้งเลือกหานเซี่ยนอวี่ปลอดภัยที่สุด และเหมาะสมที่สุด

หลังเยี่ยหวันหวั่นคิดทบทวนซ้ำไปซ้ำมาแล้ว ในที่สุดก็ตัดสินใจ พูดขึ้นมาท่ามกลางสายตาที่สนใจของทุกคน “หานเซี่ยนอวี่แล้วกัน!”

ในงานเลี้ยงเงียบไปหนึ่งวินาที จากนั้น ทุกคนร้อง ‘อ้อ’ ขึ้นมา โดยเฉพาะพวกสาววายพวกนั้น

“โอ้ยๆๆๆ! ฉันว่าแล้วๆ ว่าสุดท้ายพี่เยี่ยไม่มีทางโดนพวกคนฉาบฉวยหลอกตา!”

“ช่างเหมาะสมเป็นคู่กันไม่หวั่นไหวจริงๆ!”

“ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ เลือกหานเซี่ยนอวี่ แต่ว่าถึงแม้จะจริงแต่ก็เหมาะสมกันมาก…”

……

ผิดกับคนในงานเลี้ยงพวกนั้นที่ดูอย่างคึกคักกันอยู่ ตัวหานเซี่ยนอวี่หลังได้ยินคำตอบก็อึ้งไป

มือที่ถือแก้วเหล้าอยู่ชะงักไป ดวงตาอบอุ่นเป็นประกายอย่างที่ไม่ทันสังเกตเห็น

ถึงแม้ว่าโดยหลักการแล้วเขาสามารถเดาได้ว่าทำไมเยี่ยหวันหวั่นถึงเลือกตัวเอง แต่หลังได้ยินคำตอบ ก็ยังรู้สึกว่าสนิทกับเขาขึ้นมาอีกขั้นอย่างประหลาด…

ลั่วเฉินลดสายตาลง นิ้วมือเกร็งขึ้นมาเล็กน้อย

คนที่สนิทกับพี่เยี่ยที่สุด ยังคงเป็นหานเซี่ยนอวี่อย่างที่คิดไว้ แต่ว่านี่ก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

ใครก็รู้ว่าพี่เยี่ยสนิทกับหานเซี่ยนอวี่ขนาดไหน ไม่ใช่ว่าคนอื่นจะสามารถเทียบได้

ถังซิงหั่วทำสีหน้าสงสารมองไปทางกงซวี่ คนที่มาทีหลังครั้งนี้กลับไม่ได้ระเบิดลง แต่กลับนั่งเงียบๆ อยู่ตรงนั้นดูผิดปกติ สีหน้าเหมือนซ่อนอะไรไว้ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร

“ฮ่าๆ พี่อวี่ พี่เยี่ยอยากจะคบกับพี่ พี่มีความคิดเห็นอะไรหรือเปล่า” ถังซิงหั่วทำหน้าหยอกล้อ

หานเซี่ยนอวี่มองไปทางชายหนุ่มข้างๆ ก่อนเลิกคิ้ว พูดด้วยสีหน้าปกติ “เป็นเกียรติอย่างยิ่ง”

“โอ้ๆๆ” ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องเชียร์ขึ้นมาในห้องงานเลี้ยง

เพราะเยี่ยหวันหวั่นและหานเซี่ยนอวี่สนิทกัน ท่าทีของทั้งสองคนก็เปิดกว้างด้วย ทุกคนต่างขำกันเป็นเรื่องตลก ไม่คิดมากอะไร

แต่มีบางคนกลับ…

เวลานี้วินาทีนี้ ในมุมหนึ่ง มือหนึ่งของกงซวี่กุมตรงตำแหน่งของหัวใจไว้แน่น หน้าผากมีเหงื่อออก

บ้าเอ๊ย…

นี่มัน…เกิดอะไรขึ้น…

เห็นอยู่ว่าแค่เล่นเกมเท่านั้น…

ทำไมตอนที่สายตาเยี่ยไป๋ถอนออกไปจากตัวเขา…

ทำไมตอนสายตาเยี่ยไป๋หยุดอยู่ที่ตัวหานเซี่ยนอวี่ ตอนอีกฝ่ายพูดชื่อ ‘หานเซี่ยนอวี่’ ออกมา ในใจเขากลับทรมานถึงขนาดนี้…

………………………………………………………………

บทที่ 674 โดนเล่นจนตาย

ความรู้สึกที่เจ็บปวดอยู่ในหัวใจจนแทบจะหายใจไม่ออก…