แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 759

บทที่ 759 นับว่าถูกใจฉัน

ว่านเฮ่ออวิ๋นถามอย่างลังเลว่า “ขอถามว่าคุณหนูคือ?”

เยี่ยหวันหวั่นตอบ “ตระกูลซือจากประเทศ Z ค่ะ”

“ตระ…ตระกูลซือ…” ว่านเฮ่ออวิ๋นได้รับความเมตตาโดยไม่คาดฝัน มีใครบ้างไม่รู้จักตระกูลซือจากประเทศ Z โดยเฉพาะเมื่อพวกเขามีอิทธิพลใหญ่มากในพม่าด้วย

ว่านเฮ่ออวิ๋นกล่าวอย่างลังเล “คุณหนูแน่ใจเหรอครับว่าจะซื้อหยกดิบล็อตนี้จากผม?”

เยี่ยหวันหวั่นยิ้มน้อยๆ “ฉันว่าลักษณะหยกดิบของเถ้าแก่ว่านนับว่าถูกใจฉันเลย ดังนั้น…เถ้าแก่ว่านเสนอราคามาเถอะค่ะ!”

นับว่าถูกใจฉัน?!

พอได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ทุกคนที่อยู่รอบๆ นิ่งอึ้งกับที่

ผู้หญิงคนนี้ต้องการซื้อหยกดิบจากว่านเฮ่ออวิ๋น เป็นเพราะ…ถูกใจอย่างนั้นเหรอ?!

ว่านเฮ่ออวิ๋นลังเลอยู่พักใหญ่ คิดถึงสถานการณ์ของร้านตัวเอง ในที่สุดก็เอ่ยปาก “คุณหนูครับ นี่เป็นของทั้งหมดในร้านของผมแล้ว ในเมื่อคุณไม่รังเกียจ ผมจะยอมขาดทุน ลดให้คุณครึ่งหนึ่ง…”

ตอนแรกว่านเฮ่ออวิ๋นคิดถึงความคิดที่เลวร้ายที่สุดไว้แล้ว ที่เลวร้ายที่สุดก็คือขายหยกดิบไม่ได้สักก้อนเดียว สินค้าค้างอยู่ในมือ ตอนนี้เมื่อมีคนรับไป ก็ถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับเขาแล้ว

เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเอ่ย “ของที่ฉันถูกใจ ไม่เคยต้องขอให้ใครลดราคาให้ ราคาเดิมเท่าไหร่บอกมาเถอะค่ะ”

ถึงปากจะบอกเช่นนี้ แต่เยี่ยหวันหวั่นรู้แก่ใจดี หยกดิบล็อตนี้ของว่านเฮ่ออวิ๋นจะนำเซอร์ไพร์สครั้งใหญ่มาให้ ถ้าหากซื้อขายกันครึ่งราคาจริงๆ เยี่ยหวันหวั่นย่อมรู้สึกไม่สบายใจ

นอกจากนี้ ธุรกิจหยกดิบของว่านเฮ่ออวิ๋นยังซบเซาจนจะเจ๊งอยู่แล้ว ในชาติก่อน ว่านเฮ่ออวิ๋นมีจุดจบน่าสงสารมาก วันนี้ในเมื่อตนได้ผลประโยชน์ แล้วทำไมจะไม่มอบทางรอดให้แก่ว่านเฮ่ออวิ๋นด้วย?

ว่านเฮ่ออวิ๋นได้ยินดังนั้นก็มีสีหน้างงงวย พลันรู้สึกซาบซึ้งใจ คิดไม่ถึงว่าเยี่ยหวันหวั่นจะพูดแบบนี้…

แต่คนรอบๆ กลับวิจารณ์อย่างหมดคำจะพูด “ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ตระกูลซือส่งมาจริงเหรอ? ปฏิเสธของร้านฮุ่ยชุ่ย ไปซื้อขยะของหอหลินหลาง หล่อนไม่ต้องการกำไร แถมยังต้องซื้อในราคายุติธรรมด้วย?”

“หน้าตาก็ออกจะสวย น่าเสียดายที่สมองมีปัญหา…”

“คนจากตระกูลซือทำอะไรกินกันแน่?”

ตอนฟังคำพูดที่ไม่น่าฟังของคนมุง สีหน้าเซวียลี่บิดเบี้ยวถึงขีดสุด เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้ เขาถึงได้เสียหน้าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“คุณหนูเยี่ย! คิดให้ดีแล้วค่อยทำเถอะครับ!” เซวียลี่ขมวดคิ้ว

“คิดให้ดีแล้วค่อยทำ?” เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองเซวียลี่ “นี่คุณสอนฉันอยู่เหรอ?”

“คุณหนูเยี่ย! ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น แค่ทำตามหน้าที่ของตัวเอง!” เซวียลี่ว่า

“จงรักภักดีเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะเย็นชา “คุณจงรักภักดีกับใครล่ะ อย่าลืมว่าตัวเองเป็นใคร แล้วกำลังพูดกับใครอยู่!”

เซวียลี่พยักหน้า มองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยว่า “ครับ ถ้าคุณหนูเยี่ยต้องการแบบนี้ ผมก็ได้แต่ต้องรายงานสำนักงานใหญ่แล้ว!”

เยี่ยหวันหวั่นบอก “ตามสบายเลย”

เซวียลี่ร้อนรน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสาย

ณ ประเทศ Z ภายในห้องประชุม ผู้บริหารและผู้อาวุโสในตระกูลกำลังประชุมกัน

เฝิงอี้ผิงที่เป็นหนึ่งในคณะกรรมการบริหารของตระกูลซือพลันลุกขึ้นออกจากห้อง แล้วรีบโทรศัพท์

ครู่ต่อมา เฝิงอี้ผิงวางสายแล้วกลับมา สีหน้าคล้ายจะยุ่งยากใจมาก “ขอโทษครับทุกคน ขอรบกวนสักหน่อย ทางพม่าสถานการณ์มีการเปลี่ยนแปลง”

“เรื่องอะไร?” ซือหมิงหลี่มองทางเฝิงอี้ผิง เอ่ยถามอย่างสงสัย

จากนั้นเฝิงอี้ผิงเล่าเรื่่องให้ฟังรอบหนึ่ง

หลังจากได้ยินสถานการณ์ที่เฝิงอี้ผิงเล่าแล้ว ห้องประชุมก็เกิดความโกลาหล