แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 899

บทที่ 899 เจอเพื่อนร่วมอาชีพ

ชายผมยาวหัวเราะเสียงหวาน “พี่เฉียง เค้าต้องได้ยินอยู่แล้ว!”

ชายไว้เคราหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ “ฮ่าๆๆ ตอนแรกก็นึกว่าเป็นแค่โจรกระจอก นึกไม่ถึง…กลับเจอเพื่อนร่วมอาชีพซะอย่างนั้น…”

วินาทีที่ ‘เพื่อนร่วมอาชีพ’ คำนี้ออกจากปากเขา…

“โอ๊ย!!” เมื่อเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดสุดขีดดังขึ้น ร่างของทหารรับจ้างก็กระเด็นลอยออกไปพุ่งชนกับกำแพงข้างหลังอย่างแรง

“โจ!!” ทหารรับจ้างอีกสองคนตื่นตกใจ มองหน้าชายไว้เคราอย่างไม่อยากเชื่อ

เมื่อกี้ผู้ชายคนนั้นว่าอะไรนะ พะ…เพื่อนร่วมงาน?

เจ้ายามคนนี้กลับเป็นทหารรับจ้างเหมือนกันงั้นเหรอ?

บ้าเอ๊ย! ไม่น่าประมาทเลยจริงๆ!

โจตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน แต่เพิ่งจะลุกยืนได้ก็ถูกโจมตีจนกระเด็นอีกครั้ง เป็นอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในห้องรับแขกกว้างๆ มีเสียง ‘โครมๆๆ’ ที่เกิดจากร่างกายกระแทกกำแพงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

หัวหน้าทหารรับจ้างเห็นท่าไม่ดี ตัดสินใจยื่นมือเข้าไปช่วย ปรากฏว่าเพิ่งจะก้าวเท้า เส้นผมยาวก็สะพลิ้วตรงหน้า เห็นแต่จู่ๆ ชายผมยาวคนนั้นก็พุ่งตัวเข้ามาขวางทางเขาไว้

“รนหาที่ตาย!” หัวหน้าทหารรับจ้างตะคอกอย่างเกรี้ยวกราดพร้อมเหวี่ยงหมัด

“โครม!!”

วินาทีต่อมา เขาก็ถูกชายผมยาวใช้กระบวนท่าเดียวกันกับชายไว้เคราโจมตีจนกระเด็นลอยออกไป

เจ้าอ้วนหลบร่างหัวหน้าทหารรับจ้างที่ลอยมาทางเขาไปได้อย่างฉิวเฉียด “ฉิบหาย! เจ้าแซ่ถัง! นายดูตาม้าตาเรือหน่อย! ถ้าทำกุ้งมังกรฉันเสียหาย ฉันไม่เอานายไว้แน่!”

“บ้าไปแล้ว…” หัวหน้าทหารรับจ้างที่ถูกซัดปลิวเป็นคนที่สองมองชายผมยาวซึ่งดูเหมือนจะอ่อนแอปวกเปียกอย่างไม่อยากจะเชื่อ

นะ…นี่มันอะไรกัน?

ทำไมผู้ชายคนนี้มีฝีมือน่ากลัวอย่างนี้ได้…

ไม่ได้การ! ต้องคิดหาทางแล้ว!

แววตาของหัวหน้าทหารรับจ้างไหวระริก จากนั้นก็โจมตีพ่อครัวอ้วนที่อยู่ข้างหน้าตนเองทันที

ผลคือเพิ่งจะขยับตัว พ่อครัวอ้วนที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็หายวับไปกับตาราวกับดวงวิญญาณ…

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงชวนขนลุกก็ดังมาจากข้างหลัง “กำลังหาฉันอยู่เหรอ?”

“อ๊ากก!!” หัวหน้าทหารรับจ้างตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง ออกตัววิ่งหนีไปที่ประตูโดยสัญชาตญาณ ปรากฏว่าเพิ่งจะพุ่งถึงประตู ก็มีขาข้างหนึ่งฟาดเข้ามากลางลำตัวจนร่างเขาลอยออกไป

ส่วนคนที่เตะเขา ก็คือคนที่เขาด่าว่าไอ้แก่ใกล้ลงโลง…พ่อบ้านชราคนนั้นนั่นเอง…

นี่…นี่…คนพวกนี้มันอะไรกันเนี่ย…

ทำไมทหารรับจ้างเกรด C สองคนถึงขั้นไร้กำลังตอบโต้อย่างนี้!

ทหารรับจ้างที่กำลังคุมตัวโลลิน้อยเห็นท่าไม่ดี จึงรีบผลักโลลิน้อยออกแล้วทำท่าจะรีบเข้าไปช่วย

พอถูกผลัก โลลิน้อยเซไปเล็กน้อย สร้อยสีชมพูรูปกระต่ายบนคอถูกกระชากตกลงพื้น จี้สร้อยแตกในทันที

“กระต่ายน้อย…ของฉัน…นายหญิงอุตส่าห์ให้ฉัน…”

โลลิน้อยเหม่อมองสร้อยคอบนพื้น แววไร้เดียงสาในดวงตาค่อยๆ จางหายไป กลายเป็นไอสังหารเย็นเยียบชวนให้ขนลุก

เจ้าอ้วนที่อยู่ข้างหน้าตัวสั่นเทา “ไอ้หยา ซวยล่ะสิคราวนี้…”

ชายไว้เคราเองก็กลืนน้ำลายเช่นกัน ถึงขั้นหยุดทรมานทหารรับจ้างคนแรกไปด้วย

ทหารรับจ้างคนนั้นกำลังจะผละตัวออกไป แต่แขนข้างหนึ่งกลับถูกโลลิน้อยพลิกจับไว้

หลังจากนั้น เสียงหวานหยาดเยิ้มก็ดังมาจากด้านหน้า “พี่ชาย จะไปไหน? ละครฉากนี้ยังแสดงไม่จบเลยนะ…”

“ไสหัวไป!” ทหารรับจ้างเตรียมสะบัดมือออกโดยไม่แม้แต่จะหยุดคิด แต่กลับพบว่ามือของตนไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย “เธอ…”

“นายฆ่ากระต่ายของฉัน ถ้าอย่างนั้น ก็เอาชีวิตนายมาชดใช้แทนแล้วกัน…”

วินาทีต่อมา เสียง ‘โครม!’ ดังสนั่นหวั่นไหว ร่างกายสูงใหญ่กำยำของชายฉกรรจ์ถูกร่างเล็กกระจิริดจับเหวี่ยงข้ามไหล่ ทุ่มลงกับพื้นอย่างแรง

………………………………..

บทที่ 900 นี่มันนรกชัดๆ