แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 901

บทที่ 901 หลานของฉันไม่มีทางทางน่ารักขนาดนี้

“ผมไร้ความสามารถ! ผม…ทำพลาด…”

“นายว่าไงนะ!!!” พอได้ยินรายงานจากลูกน้องคนสนิท ซือหมิงหลี่ตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน “ไหนว่าบอกว่าทำสำเร็จแน่นอนไง? ที่นั่นมีคนรับใช้แค่ห้าคน พวกนายส่งทหารรับจ้างเกรด C ไปสามคน จะพลาดได้ยังไงกัน!”

ลูกน้องคนสนิทพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ “ในตึกเล็กตึกนั้นมีคนรับใช้อยู่ห้าคนก็จริง…แต่ห้าคนนั้นเป็นยอดฝีมือหมดเลย…อีกอย่าง…เป็นไปได้มากว่าจะเป็นทหารรับจ้าง…แถมยังระดับสูงกว่าสามคนนั้นด้วยครับ…”

“ไม่ได้เรื่อง! นายมัวทำอะไรอยู่! ถึงเพิ่งมาบอกตอนนี้ว่าห้าคนนั้นเป็นทหารรับจ้าง?!” ซือหมิงหลี่โกรธแทบตาย

นึกไม่ถึงว่าข้อมูลสำคัญอย่างนี้กลับสืบไม่ได้ ตอนนี้ไม่เพียงทำไม่สำเร็จ แต่ยังเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นอีกด้วย หากมีใครรู้เข้า เขาคงขายหน้าแย่

ซืออี้เชียนที่นั่งอยู่ด้านหนึ่งทำหน้าขรึม “ครั้งนี้พวกเราประมาทเกินไปจริงๆ ดูท่าแล้วห้าคนนั้นฝีมือไม่ธรรมดา ด้วยกำลังคนที่เราสามารถระดมได้ในตอนนี้ เกรงว่าจะทำอะไรผู้หญิงคนนั้นไม่ได้…”

ซือหมิงหลี่ตะโกนด้วยความแค้น “แล้วจะให้มันจบลงอย่างนี้เหรอ?”

ซืออี้เชียนครุ่นคิดแล้วกล่าวว่า “ไม่มีทางอยู่แล้ว! ในเมื่อทำไปแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลให้หยุดกลางคัน! พ่อครับ ในเมื่อฉีกหน้ากากแล้ว พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องพะวงอะไรอีก ยังไงพ่อไปขอให้คุณอีริคช่วยก่อนดีมั๊ยครับ ดูว่าเขาจะส่งคนมาให้ได้กี่คน ผมว่าอีริคจะต้องเต็มใจช่วยเราแน่นอน!”

สายตาของซือหมิงหลี่เย็นชาลง “แกพูดถูก! ตอนนี้ไม่มีอะไรให้ปิดบังอีกแล้ว! ถ้าหากคุณอีริคยอมออกหน้า จะต้องไม่มีทางผิดพลาดแน่! เพราะยังไงด้วยกำลังของเราในตอนนี้ ก็ทำได้แค่ว่าจ้างทหารรับจ้างเกรด C ลงไปเท่านั้น…”

ทหารรับจ้างเกรด C ขึ้นไปไม่ใช่ว่ามีเงินอย่างเดียวแล้วจะจ้างได้ เพราะต้องมีการตรวจสอบคุณสมบัติผู้ว่าจ้างอย่างเข้มงวด

นางแพศยานั่น คงคิดว่าเขามีปัญญาแค่นี้สินะ? คงคิดว่าทหารรับจ้างระดับสูงไม่กี่คนนั่นจะปกป้องหล่อนได้?

รู้น้อยไปซะแล้ว…

……

ณ โรงแรมข่ายตี๋

“ให้ตายเถอะ……

เนี่ยอู๋หมิงมองเด็กน้อยที่ยืนอยู่หน้ากระจก เกือบต้องมนต์สะกดรูปร่างหน้าตาของเขาเสียแล้ว

นี่มัน…จะน่ารักเกินไปแล้ว…

ต้องยอมรับว่าถึงแม้นิสัยของเจ้าบรรพบุรุษน้อยตัวนี้จะไม่ต่างอะไรกับปีศาจร้ายเลย แต่รูปร่างหน้าตาที่งดงามประณีตเหมือนหยกสลักนี่จะหลอกตาเกินไปแล้ว อยากจะยื่นกรงเล็บออกไปข่วนดวงหน้าน้อยๆ นั่นสักครั้งจริงๆ อ๊ากก!

เนี่ยอู่หมิงท่องคาถาแผ่เมตตาในใจหลายรอบกว่าจะสงบสติอารมณ์ตัวเอง ไม่ให้ทำเรื่องรนหาที่ตายอย่างนั้น

เจ้าปีศาจน้อยเรียก “คุณลุง”

เนี่ยอู๋หมิงตอบ “จ้า มีอะไรเหรอ?”

เนี่ยอู๋หมิงที่ถูกเรียกชื่อรีบรับคำ วินาทีที่เปิดปาก น้ำเสียงก็อ่อนลงอัตโนมัติ

ช่างเป็นความอัปยศของคนหลงในรูปลักษณ์จริงๆ!

ปีศาจน้อยพูดว่า “ส่งผมเสร็จ คุณลุงก็ไปได้เลย”

เนี่ยอู๋หมิงไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ?”

ปีศาจน้อยบอกว่า “ด้วยไอคิวของคุณลุง เกิดพูดอะไรผิดขึ้นมา จะส่งผลต่อความประทับใจครั้งแรกที่แม่มีต่อผมได้”

หรือพูดอีกอย่างก็คือ “อย่ามาเป็นตัวถ่วงผม” นั่นเอง

คุณลุงเนี่ยที่โดนตราหน้าว่าเป็นตัวถ่วงถึงกับพูดไม่ออก

น่า รัก กับ ผี น่ะ สิ!!!

“ใช่!” ซือหมิงหลี่ขมวดคิ้ว “ถ้าหากเป็นอย่างนั้นจริง ก็แสดงว่าซือเยี่ยหานระวังพวกเรามานานแล้ว แกว่าเจ้านั่นจะรู้เรื่องแผนการของเรากับคุณอีริคแล้วหรือยัง?”

พอได้ยินเรื่องที่ซือหมิงหลี่กังวล ซืออี้เชียนก็ยิ้มเล็กน้อย เขาส่ายหน้าแล้วบอกว่า “คุณพ่อ เป็นไปไม่ได้หรอกครับ ด้วยความสามารถของคุณอีริค ไม่มีทางปล่อยให้ซือเยี่ยหานรู้ตัวแน่ หรือถึงแม้ซือเยี่ยหานจะรู้ตัว เขาก็คงไม่จ้างทหารรับจ้างจากต่างประเทศมาคุ้มกันเยี่ยหวันหวั่นหรอกครับ น่าจะเก็บเธอไว้ข้างกายตลอดเวลามากกว่า”

ถึงแม้จะพูดอย่างนั้น แต่ซือหมิงหลี่กลับรู้สึกไม่สบายใจ แม้ว่าความสามารถและวิธีการของคุณอีริคจะไม่เป็นที่กังขา แต่เจ้าเด็กซือเยี่ยหานนั่นก็น่ากลัวไม่แพ้กัน

“คุณพ่อ ไม่จำเป็นต้องกังวลมากไปหรอกครับ ถึงแม้ซือเยี่ยหานจะรู้ อย่างมากพวกเราก็ฉีกหน้ากากออกแล้วสู้สุดตัวไปเลย การต่อสู้ครั้งนี้ มีคุณอีริคคอยช่วยด้วย ใครจะเป็นผู้แพ้หรือผู้ชนะ อาจยังไม่มีใครรู้ แต่ผมรู้สึกได้ว่าชัยชนะจะต้องตกเป็นของเราแน่” ซืออี้เชียนพูดพร้อมรอยยิ้ม

เมื่อพูดถึงอีริค ซือหมิงหลี่ก็วางใจ เขากลับสงสัยความสามารถและวิธีการของคนคนนั้น…ช่างไม่มีเหตุผลเสียเลย

อีกอย่าง ซือเยี่ยหานไม่มีทางรู้แน่นอน ว่าคุณอีริคมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ด้วย

“เหอะ ซือเยี่ยหาน แกหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องซะแล้ว เกมเพิ่งจะเริ่ม พวกเราค่อยๆ สนุกกันดีกว่า…” สายตาของซือหมิงหลี่ไหวระริก พร้อมหัวเราะเย็นชา

ขณะคุยกัน ลูกน้องคนสนิทหันไปมองข้างนอก แล้วบอกว่า “พวกเขามาแล้วครับ”

ไม่นาน ชายชุดดำกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่

ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุด เส้นผมขาวหงอก แต่ดูแล้วอายุน่าจะเพียงยี่สิบเจ็ดถึงยี่สิบแปดเท่านั้น ลักษณะท่าทางกลับดูสง่างาม หัวคิ้วมีราศีชั่วร้าย แต่กลับดูไม่เหมือนทหารรับจ้าง

“สวัสดีครับ ผมซือหมิงหลี่”

ซือหมิงหลี่รีบก้าวไปหาชายคนนั้น แล้วกล่าวแนะนำตัว

“คุณซือ ภารกิจในครั้งนี้ คุณอีริคเป็นคนออกคำสั่ง ผมพอจะเข้าใจคร่าวๆ แล้ว ขอแนะนำตัวสักหน่อย ผมชื่อถังหลง เป็นหัวหน้าทีมทหารรับจ้างมังกรคำรามครับ”

ถังหลงยื่นมือขวาออกมาทักทายซือหมิงหลี่

“ฮ่าๆ ที่แท้ก็หัวหน้าทีมถังหลงนี่เอง ได้ยินชื่อมานาน วันนี้เป็นเกียรติที่ได้พบ หัวหน้าทีมถังหลงยังหนุ่มยังแน่น ก็ขึ้นมาอยู่ระดับนี้ได้แล้ว ช่างน่าทึ่งจริงๆ…เชิญ เชิญเข้าข้างใน พอรู้ว่าทุกท่านจะมาถึงค่ำนี้ ผมก็ถือวิสาสะเตรียมงานเลี้ยงต้อนรับเล็กน้อย หวังว่าหัวหน้าทีมถังหลงกับทุกท่านจะให้เกียรติด้วย!” ซือหมิงหลี่พูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม