บทที่ 901 หลานของฉันไม่มีทางทางน่ารักขนาดนี้
“ผมไร้ความสามารถ! ผม…ทำพลาด…”
“นายว่าไงนะ!!!” พอได้ยินรายงานจากลูกน้องคนสนิท ซือหมิงหลี่ตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน “ไหนว่าบอกว่าทำสำเร็จแน่นอนไง? ที่นั่นมีคนรับใช้แค่ห้าคน พวกนายส่งทหารรับจ้างเกรด C ไปสามคน จะพลาดได้ยังไงกัน!”
ลูกน้องคนสนิทพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ “ในตึกเล็กตึกนั้นมีคนรับใช้อยู่ห้าคนก็จริง…แต่ห้าคนนั้นเป็นยอดฝีมือหมดเลย…อีกอย่าง…เป็นไปได้มากว่าจะเป็นทหารรับจ้าง…แถมยังระดับสูงกว่าสามคนนั้นด้วยครับ…”
“ไม่ได้เรื่อง! นายมัวทำอะไรอยู่! ถึงเพิ่งมาบอกตอนนี้ว่าห้าคนนั้นเป็นทหารรับจ้าง?!” ซือหมิงหลี่โกรธแทบตาย
นึกไม่ถึงว่าข้อมูลสำคัญอย่างนี้กลับสืบไม่ได้ ตอนนี้ไม่เพียงทำไม่สำเร็จ แต่ยังเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นอีกด้วย หากมีใครรู้เข้า เขาคงขายหน้าแย่
ซืออี้เชียนที่นั่งอยู่ด้านหนึ่งทำหน้าขรึม “ครั้งนี้พวกเราประมาทเกินไปจริงๆ ดูท่าแล้วห้าคนนั้นฝีมือไม่ธรรมดา ด้วยกำลังคนที่เราสามารถระดมได้ในตอนนี้ เกรงว่าจะทำอะไรผู้หญิงคนนั้นไม่ได้…”
ซือหมิงหลี่ตะโกนด้วยความแค้น “แล้วจะให้มันจบลงอย่างนี้เหรอ?”
ซืออี้เชียนครุ่นคิดแล้วกล่าวว่า “ไม่มีทางอยู่แล้ว! ในเมื่อทำไปแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลให้หยุดกลางคัน! พ่อครับ ในเมื่อฉีกหน้ากากแล้ว พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องพะวงอะไรอีก ยังไงพ่อไปขอให้คุณอีริคช่วยก่อนดีมั๊ยครับ ดูว่าเขาจะส่งคนมาให้ได้กี่คน ผมว่าอีริคจะต้องเต็มใจช่วยเราแน่นอน!”
สายตาของซือหมิงหลี่เย็นชาลง “แกพูดถูก! ตอนนี้ไม่มีอะไรให้ปิดบังอีกแล้ว! ถ้าหากคุณอีริคยอมออกหน้า จะต้องไม่มีทางผิดพลาดแน่! เพราะยังไงด้วยกำลังของเราในตอนนี้ ก็ทำได้แค่ว่าจ้างทหารรับจ้างเกรด C ลงไปเท่านั้น…”
ทหารรับจ้างเกรด C ขึ้นไปไม่ใช่ว่ามีเงินอย่างเดียวแล้วจะจ้างได้ เพราะต้องมีการตรวจสอบคุณสมบัติผู้ว่าจ้างอย่างเข้มงวด
นางแพศยานั่น คงคิดว่าเขามีปัญญาแค่นี้สินะ? คงคิดว่าทหารรับจ้างระดับสูงไม่กี่คนนั่นจะปกป้องหล่อนได้?
รู้น้อยไปซะแล้ว…
……
ณ โรงแรมข่ายตี๋
“ให้ตายเถอะ……
เนี่ยอู๋หมิงมองเด็กน้อยที่ยืนอยู่หน้ากระจก เกือบต้องมนต์สะกดรูปร่างหน้าตาของเขาเสียแล้ว
นี่มัน…จะน่ารักเกินไปแล้ว…
ต้องยอมรับว่าถึงแม้นิสัยของเจ้าบรรพบุรุษน้อยตัวนี้จะไม่ต่างอะไรกับปีศาจร้ายเลย แต่รูปร่างหน้าตาที่งดงามประณีตเหมือนหยกสลักนี่จะหลอกตาเกินไปแล้ว อยากจะยื่นกรงเล็บออกไปข่วนดวงหน้าน้อยๆ นั่นสักครั้งจริงๆ อ๊ากก!
เนี่ยอู่หมิงท่องคาถาแผ่เมตตาในใจหลายรอบกว่าจะสงบสติอารมณ์ตัวเอง ไม่ให้ทำเรื่องรนหาที่ตายอย่างนั้น
เจ้าปีศาจน้อยเรียก “คุณลุง”
เนี่ยอู๋หมิงตอบ “จ้า มีอะไรเหรอ?”
เนี่ยอู๋หมิงที่ถูกเรียกชื่อรีบรับคำ วินาทีที่เปิดปาก น้ำเสียงก็อ่อนลงอัตโนมัติ
ช่างเป็นความอัปยศของคนหลงในรูปลักษณ์จริงๆ!
ปีศาจน้อยพูดว่า “ส่งผมเสร็จ คุณลุงก็ไปได้เลย”
เนี่ยอู๋หมิงไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ?”
ปีศาจน้อยบอกว่า “ด้วยไอคิวของคุณลุง เกิดพูดอะไรผิดขึ้นมา จะส่งผลต่อความประทับใจครั้งแรกที่แม่มีต่อผมได้”
หรือพูดอีกอย่างก็คือ “อย่ามาเป็นตัวถ่วงผม” นั่นเอง
คุณลุงเนี่ยที่โดนตราหน้าว่าเป็นตัวถ่วงถึงกับพูดไม่ออก
น่า รัก กับ ผี น่ะ สิ!!!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี