แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 925

บทที่ 925 ว่านอนสอนง่ายจนน่าปวดใจ

ในเวลาเดียวกัน บ้านเก่าตระกูลเยี่ย

ในสวน เหลียงเหม่ยซวนที่กำลังจิบชายามเช้าตามสบายวางถ้วยชาในมือลงอย่างตกใจอย่างยิ่ง “อีอี ลูกพูดจริงเหรอ สวีหลินขายบทนั้นให้เยี่ยมู่ฝานไปแล้ว? ลูกไม่ได้เข้าใจผิดแน่นะ…”

“คุณแม่ไม่ต้องห่วง หนูให้คนไปยืนยันโดยเฉพาะแล้ว ไม่ผิดแน่นอน”

เหลียงเหม่ยซวยพลันตาวาว “งั้นก็หมายความว่า ครั้งนี้พวกเราก็สามารถใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ มาจัดการเจ้าเด็กเหม็นนั่นเด็ดขาดสินะ!”

เยี่ยอีอีจิบชาด้วยท่วงท่าสง่างามก่อนเอ่ยปาก “สวีหลินใช้บทละครเหรียญทองของบริษัทพวกเราโดยมิชอบ พวกเขาก็ถ่ายหนังไม่ได้ เงินที่จ่ายออกไปทั้งหมดก็ต้องเสียเปล่า”

เหลียงเหม่ยซวยได้ยินก็อารมณ์ดีมาก “ไม่กี่วันก่อน คุณปู่คุณยาลูกยังโม้ต่อหน้าแม่ว่าเยี่ยมู่ฝานได้กำไร เริ่มมีพัฒนาการแล้ว!”

“หึ เจ้าเด็กเหม็นนั่นก็แค่เปิดบริษัทรูหนูเท่านั้น น่าภูมิใจตรงไหน ตอนนี้ก็ดีเลบ ถ้าคุณปู่คุณย่าลูกรู้ว่าเยี่ยมู่ฝานขมโยบทของพวกเราหวงเทียนมาถ่ายหนัง ลูกว่า คุณปู่คุณย่าจะคิดยังไง”

เยี่ยอีอีตาวับวาว “คุณปู่คุณย่าต้องไม่เชื่อเขาอีกแน่”

เหลียงเหม่ยซวนยิ้มเย็น “หึ ครั้งก่อนเด็กบ้านั่นปากหวานหลอกลวงคนอื่น กลับดำเป็นขาว ถึงกับหลอกจนคุณปู่คุณย่าเชื่อใจมัน ทำเอาพ่อลูกสุดท้ายได้แต่ต้องหาคนลวกๆ มารับบาป อีอี เรื่องนี้ลูกต้องใช้ประโยชน์เรื่องนี้ให้เต็มที่นะ แม่จะดูว่าเจ้าเด็กนั่นคราวนี้จะยังเล่นลิ้นยังไง!”

เยี่ยอีอีเอ่ยอย่างคิดถี่ถ้วน “ทุกอย่างหนูส่งคนไปเตรียมพร้อมแล้ว หลักฐานไม่ขาดสักอย่างเดียว การฟ้องร้องนี้พวกเราต้องชนะอย่างไม่ต้องสงสัย คุณแม่ค่ะ หนูพูดก่อนนะว่า พวกเราต้องรอคอยโอกาสอย่างเงียบๆ ด้วยนิสัยของเยี่ยมู่ฝาน เขาทำตัวเองตายได้อยู่แล้ว”

เหลียงเหม่ยซวนได้ยินก็มีสีหน้าภูมิใจ “อีอีลูกพูดถูกต้อง ลูกสาวของแม่ฉลากที่สุด! สองพี่น้องหน้าโง่นั่นรวมกันยังไม่เท่านิ้วเท้าเดียวของลูก! จำเป็นต้องใส่ใจที่ไหนกัน!”

คฤหาสน์เล็กในสวนดอกไม้

หลังเยี่ยหวันหวั่นฆ่าเยี่ยมู่ฝานในประโยคเดียวแล้ว ท้ายที่สุดอีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

เยี่ยหวันหวั่นรีบเร่งลงชั้นล่าง เห็นเพียงว่าถังถังนั่งอยู่หน้าโต๊ะอาหารทานข้าวเช้าแล้ว

เด็กน้อยนั่งอยู่ยนเก้าอี้เล็ก กินข้าวเป็นจังหวะราวกับเครื่องจักรยังไงยังงั้น

เมื่อคืนเยี่ยหวันหวั่นกังวลทั้งคืน กลัวว่าตัวเองจะดูแลเด็กไม่ดี

หลังเธอค้นหาในอินเตอร์เน็ต เห็นหัวหน้าครอบครัวมากมายค่อนแค่ะว่าลูกตัวเองบกพร่องอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งยังเลี้ยงยาก เธอค้นพบว่าการดูแลเด็กจำต้องสนใจเรื่องมากมาย การเลี้ยงเด็กยากเย็นขนานแท้ ทำเอาเธออ่านจนนอนไม่หลับ…

เยี่ยหวันหวั่นคิดแผนที่แย่ที่สุดและเตรียมทำใจรับมือเรื่องที่อาจเกิดขึ้นฉับพลันไว้แล้ว

แต่เธอไม่คาดคิดสักนิดเดียวว่า เช้าวันแรกของการเริ่มเลี้ยงเด็ก เธอไม่ได้ยุ่งมือไม้เป็นพัลวันอย่างที่คิดแม้แต่น้อย

เด็กน้อยตื่นนอนเอง แต่งตัวเอง ล้างหน้าแปรงฟันเอง นั่งหน้าโต๊ะกินข้าวกินข้าวเอง ส่วนเรื่องอาหารก็ไม่เลือกกินสักนิดเดียว เตรียมอะไรให้ก็กินอันนั้น

เด็กคนนี้ว่านอนสอนง่ายจนน่าปวดใจจริงๆ…

เยี่ยหวันหวั่นเดินเข้าไปด้วยอารมณ์ซับซ้อน ถามเสียงอ่อนโยน “ถังถัง ชินกับอาหารการกินหรือยัง”

เด็กน้อยวางตะเกียบ หลังเคี้ยวของในปากเสร็จก็เอ่ยตอบ “ชินแล้ว”

———————————————————————–

บทที่ 926 คุณแม่ทำได้ดีมาก

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ถ้าไม่ชินตรงไหน ต้องบอกแม่เลยนะ!”

เนี่ยถังเซียวตอบ “ตกลง”

จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็ไม่รู้ว่าตัวเองครพูดอะไี ควรทำอะไรแล้ว

แม่อย่างเธอ ทำหน้าที่ได้ไม่ค่อยดีไปหรือเปล่า

“จริงสิ ถังถัง แม่ไปเอาผลไม้มาให้ลูกนะ!”