แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 927

บทที่ 927 เชื่อใจอย่างไร้เงื่อนไข

จูเสินสือไต้

ทุกคนมีสีหน้าหนักอึ้งอย่างผิดปกติ

“ถานเจิ้นซินในฐานะรุ่นพี่ พฤติกรรมอย่างนี้ขาดคุณธรรมเกินไปจริงๆ” สีหน้าลั่วเฉินเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

สวีหลินมีสีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “เป็นความผิดของฉันเอง…ทุกคนเลยต้องเดือดร้อนแล้ว…”

เยี่ยมู่ฝานตบบ่าของเขา “พี่สวีอย่าโทษตัวเองเลย ถ้าผิดก็ต้องผิดที่ลูกศิษย์หน้าไม่อายพวกนั้น จะเป็นความผิดของพี่ได้ยังไงกัน! จริงสิ ผมให้พี่แอบบันทึกเสียงไว้ พี่ได้บันทึกไว้หรือเปล่า”

สวีหลินส่ายหน้า “ถานเจิ้นซินระวังตัวมาก เขาเป็นคนกำหนดสถานที่เอง ก่อนฉันเข้าห้องยังถูกผู้ช่วยเขาค้นตัว ไม่มีโอกาสให้ลงมือเลย…”

เยี่ยมู่ฝานถอนหายใจ เดิมทีก็ไม่ได้คาดหวังกับวิธีนี้เท่าไรนัก จิ้งจอกเฒ่านั่นอยู่ในวงการได้ตั้งนานขนาดนั้น วิธีระดับต่ำอย่างนี้รับรองว่าต้องป้องกันไว้

“งั้นตอนนี้จะทำยังไงดี ไม่มีสักวิธีจัดการเขาแล้วเหรอ” กงซวี่เอ่ยอย่างโมโห

หานเซี่ยนอวี่ที่อยู่ด้านข้างวิเคราะห์ “ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องทำตามแผนที่แย่ที่สุด ผลลัพธ์ที่แย่สุดคือแพ้การฟ้องร้อง ถูกตัดสินว่าละเมิดลิขสิทธิ์ ต้องหยุดแผนถ่ายทำหนังของพวกเรา เก็บเงินลงทุนช่วงแรกทั้งหมดกลับมาไม่ได้ ที่สำคัญที่สุดคือ…ทำลายเชื่อเสียงของบริษัท…”

สวีหลินรีบเอ่ย “เรื่องชื่อเสียงบริษัท จุดนี้ฉันช่วยประกาศได้ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับบริษัท พวกเธอก็แค่ซื้อบทของฉันเท่านั้น…”

หานเซี่ยนอวี่มีสีหน้าจนใจ “เรื่องไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก…”

หวงเทียนต้องชักนำความคิดเห็นของสาธารณชน ฉุกบริษัทลงน้ำไปด้วยกันแน่นอน ฝั่งพวกเขาหาหลักฐานใดไม่ได้ อยู่ในตำแหน่งผู้ถูกกระทำโดยสมบูรณ์

“พี่เยี่ยว่ายังไงบ้าง” ลั่วเฉินเอ่ยถาม

เยี่ยมู่ฝานแบมือ “ตอนเช้าโทรหาเขาแล้ว เขาพูดว่ายังไงฉันก็ไม่เข้าใจ รอเขามาแล้วฉันค่อยถามเขาvudmuดีกว่า!”

เวลานี้ที่ทางเข้าพลันมีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมา เยี่ยหวันหวั่นมาแล้วนั่นเอง

ทุกคนรีบทักทายเธอ

“พี่เยี่ย!”

“ประธานเยี่ยมาแล้ว…”

ชั่ววินาทีที่เห็นเยี่ยหวันหวั่นเข้ามา ไม่รู้เหตุใดบรรยากาศในห้องทำงานก็ผ่อนคลายลงหลายส่วนอย่างน่าประหลาด

เหมือนกับว่าขอแค่มีคนคนนี้อยู่ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็สามารถแก้ไขได้

เห็นเยี่ยหวันหวั่น เยี่ยมู่ฝานก็แบมือ “เรื่องก็ตามที่ฉันบอกนายไป ตกลงนายมีแผนอะไรกันแน่”

เยี่ยหวันหวั่นกวาดมองทุกคนในที่นี้แล้วเอ่ยปาก “ฉันเข้าใจสถานการณ์แล้ว เพราะงั้นฉันตัดสินใจว่า จะเลื่อนพิธีเปิดกองของ ‘เป็นหรือตาย’ เป็นพรุ่งนี้”

สวีหลินได้ยินดังนั้นก็มีสีหน้าตกใจ “ว่าไงนะ เลื่อนพิธีเปิดกองมาเป็นวันพรุ่งนี้? ทำไมรีบร้อยขนาดนี้ แต่ที่สำคัญคือ ตามสถานการณ์ตอนนี้ ควรจะรีบถอนทุนให้ขาดทุนน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ถึงจะถูก จะเปิดกองได้ยังไงกันเล่า แบบนี้ไม่ได้นะ ไม่ได้เด็ดขาด แบบนี้ความคิดเห็นของสาธารณชนจะยิ่งทำให้บริษัทตกอยู่ในตำแหน่งเสียเปรียบนะ…”

ที่ทำให้เขาตกใจคือกลยุทธ์ที่ผิดพลาดเห็นๆ อย่างนี้ คนอื่นๆ กลับไม่ได้แสดงอาการโต้แย้งใดๆ แม้แต่น้อย

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปากกล่อมเขา “อาจารย์สวี ตอนนั้นที่เชิญคุณมาฉันก็เคยสัญญาแล้วว่า ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทางบริษัทจะแก้ไขเอง สิ่งที่คุณต้องทำมีเพียงเรื่องเดียว คือถ่ายหนังอย่างวางใจ”

สวีหลินมีสีหน้าลังเล เขาหันไปมองคนอื่น “หรือพวกเธอก็เห็นด้วยว่าจะเปิดกองตอนนี้?”

เขาสร้างความเดือดร้อนให้อีกฝ่ายต่อไปไม่ได้จริงๆ…

ทุกคนสบตากัน

จากนั้นลั่วเฉินก็กล่าว “ผมเชื่อพี่เยี่ย”

หานเซี่ยนอวี่วางสายโทรศัพท์ที่เพิ่งโทรไป “ให้พี่หยางไปจัดการแล้ว”

กงซวี่ฉีกยิ้มกว้าง “เรื่องใช้สมองอย่างนี้มีพี่เยี่ยอยู่ก็พอแล้ว ผมรับผิดชอบแค่เรื่องหน้าตาหล่อเหลา~”