แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 991

บทที่ 991 เชื่อฟังขนาดนี้ ว่านอนสอนง่ายขนาดนี้

หลังกลับคฤหาสน์กุหลาบ เยี่ยหวันหวั่นก็เรียกห้าคนมาเปิดประชุมเล็ก

เยี่ยหวันหวั่นย้้ำพวกเขาซ้ำๆ ว่าตอนนี้อยู่ในประเทศจีน เธอเป็นนักธุรกิจธรรมดา ต้องรักษากฎหมาย ไม่สามารถเอะอะก็ฆ่าคนได้

จนกระทั่งทั้งห้าคนบันทึกลงสมุดจดเสร็จแล้ว เยี่ยหวันหวั่นจึงค่อยวางใจลงนิดหน่อย

ที่ทางเข้าพลันมีเสียงเครื่องยนต์รถดังขึ้น ซือเยี่ยหานเพิ่งจบงานเลี้ยงกลับมา

เพราะถังถัง เยี่ยหวันหวั่นกับซือเยี่ยหานจึงปรึกษากับเล็กน้อย ให้ทุกวันตอนกลางคืนเขาอยู่ในคฤหาสน์กุหลาบของเธอเท่าที่จะทำได้ ยังไงเสียตอนนี้พวกเขาก็ต้องแสดงเป็นครอบครัวสามคน

โชคดีที่ซือเยี่ยหานก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

“คุณเก้า กลับมาแล้วเหรอ!”

เยี่ยหวันหวั่นเห็นสวี่อี้ติดตามอยู่ด้านหลังซือเยี่ยหาน ในมือถือถุงใหญ่ถุงน้อยมากมาย

เยี่ยหวันหวั่นกวาดตามอง พบว่าทั้งหมดเป็นของเล่นสีสันสดใส “เฮ้ ของพวกนี้เอามาจากไหนเหรอ”

“เซี่ยเจ๋อจือส่งมาให้” ซือเยี่ยหานตอบเสียงเรียบ

เยี่ยหวันหวั่นได้ยินแบบนั้นก็แปลกใจเล็กน้อย

ที่แท้เป็นเซียเจ๋อจือ นึกไม่ถึงว่าว่าราชาจอเงินเซี่ยจะใส่ใจขนาดนี้

สวีอี้ที่ด้านข้างอยากพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ลังเล ถึงส่วนหนึ่งราชาจอเงินเซี่ยจะเป็นคนส่งมา แต่ส่วนใหญ่คุณชายเก้าเป็นคนซื้อมาเอง…

ซือเยี่ยหานเห็นดึกขนาดนี้เธอยังไม่นอนก็เอ่ยปากถาม “ทำไมยังไม่นอนอีก”

เยี่ยหวันหวั่นส่ายหัว “มีคนมาหาเรื่องที่กองถ่าย แต่ไม่เป็นไร จัดการเรียบร้อยแล้ว!”

เยี่ยหวันหวั่นพูดพลางก็อธิบายเรื่องราวอย่างง่ายๆ

จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็อดคล้องแขนซือเยี่ยหานไม่ได้ เธอเอ่ยค่อนแคะ “เฮ้อ พวกในบ้านยังต้องสั่งสอนดีๆ อีก ทำเรื่องอะไรก็มุทะลุเกินไป มุทะลุแบบนี้ น่ากลัวขนาดนี้ ต่อสู้ทียั้งมือไม่อยู่ใช้ด้ที่ไหนกัน”

ซือเยี่ยหานฟังคำพูดของหญิงสาว มองเธอ สีหน้ายากบรรยายอยู่บ้าง

เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตาปริบ “ทำไม หรือว่าฉันพูดผิดเหรอ”

เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าแปลกใจ คำพูดนี้ฟังดูแปลกยังไง

“ถังถังล่ะ” ซือเยี่ยหานถามโดยไม่ได้คิด

“หลับไปแล้วละ!” เยี่ยหวันหวั่นพูดพลางจูงมือซือเยี่ยหานไปนั่งลงบนโซฟา “คุณเก้า ฉันมีเรื่องอยากปรึกษาคุณ…”

ซือเยี่ยหานถาม “อะไร”

เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตา ถามหยั่งเชิงว่า “พวกเราสองคนปกติต้องทำงาน คุณคิดไหมว่าถังถังปกติอยู่บ้านคนเดียวเหงาเกินไป”

ซือเยี่ยหานหันมองเธอ “แล้ว?”

“หึๆ งั้นพวกเราให้ถังถังเลี้ยงสัตว์สักตัวเถอะ! สัตว์เลี้ยงช่วยปลูกฝังความรักของเด็ก แถมยังอยู่เป็นเพื่อนถังถังได้ด้วย ดีมากเลยใช่ไหม” เยี่ยหวันหวั่นแนะนำอย่างตื่นเต้น

ซือเยี่ยหานเอ่ยถาม “อยากเลี้ยงอะไร ให้สวี่อี้ช่วยซื้อให้”

เยี่ยหวันหวั่นส่ายมือรัว “ไม่ต้องๆ ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น ไม่ใช่ก็มีอยู่แล้วเหรอ”

ซือเยี่ยหานได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วน้อยๆ เงยหน้ามองหญิงสาว

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปากทันที “พวกเรามีต้าไป๋ไง! ไม่สู้คุณเรียกต๋าไป๋มาให้เขาอยู่เป็นเพื่อนถังถังเลยดีกว่า! ถังถังต้องชอบมากแน่!”

ซือเยี่ยหานหมดคำพูด

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างตื่นเต้น “คุณดูสิ ต้าไป๋น่ารักขนาดนี้ เชื่อฟังขนาดนี้ ว่านอนสอนง่ายขนาดนี้! ให้มันอยู่เป็นเพื่อนถังถังจะดีขนาดไหน! คุณเก้า ไอเดียฉันสุดยอดมากเลยใช่ไหม”

สวี่อี้ที่จัดวางของอยู่ด้านข้างนิ่งไปแล้ว

ถึงกับให้สลอเทอร์เป็นสัตว์เลี้ยง?

คุณหนูหวันหวั่น…‘ว่านอนสอนง่าย’ คำนี้ของคุณ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า