แพทย์หญิงทหารฟานอวี้ นิยาย บท 5

ฟานอวี้ หลิวลี้ หลิวซาง และทหารองครักษ์อีกประมาณ 10 นาย มาถึงสำนักโรงฝึกหมอแล้ว ฟานอวี้ให้เหล่าองครักษ์รออยู่ด้านนอก ส่วนทั้งสามเดินเข้าไปในสำนัก

“เรียนท่านผู้อาวุโส ข้าน้อยแซ่อวี้ขอเข้าพบท่านอาจารย์เหมยอิง ขอท่านโปรดแจ้งให้ท่านอาจารย์ทราบด้วยเจ้าคะ”

“เจ้าคือลูกศิษย์คนใหม่ที่เดินทางมาจากแคว้นลู่ ใช่หรือไม่?"

“เรียนท่านผู้อาวุโส ข้าน้อยเองเจ้าค่ะ"

“รอสักครู่ ข้าจะให้เด็ก ๆ ไปตาม"

ระหว่างนั้นศิษย์เอกของสำนักโรงหมอเหลียงเดินผ่านได้ยินฟานอวี้กล่าว “เจ้าคือศิษย์น้องคนใหม่ สินะ!”

“ใช่แล้ว ท่านคือ?"

“ข้านะหรือ ข้าคือศิษย์เอกด้านสมุนไพรมีนามว่า เซียวอี้เซียว”

“อ่อ! ยินดีที่ได้รู้จักศิษย์พี่"

หลิวลี้และหลิวซางก็กล่าวทำความเคารพและทักทายเช่นกัน “ยินดีที่ได้รู้จักศิษย์พี่เซียว”

“พวกเจ้าคงมาจากแคว้นลู่ ทำไมท่านอาจารย์จิ้งถึงได้รับศิษย์นอกแคว้นเช่นพวกเจ้ากัน เสียเวลา ความรู้ด้านการแพทย์ก็ไม่มี ข้าว่าคนแคว้นลู่เช่นพวกเจ้ากลับไปทำไร่ไถนาไม่ดีกว่าหรือ! การเป็นหมอไม่เหมาะกับพวกเจ้าหรอก พวกเจ้าเรียนไปก็เท่านั้น! ข้าว่าพวกเจ้าเปลี่ยนใจยังทันนะ รีบกลับไปเสียเถิด”

หลิวลี้ หลิวซาง ได้ยินคำเยาะเย้ยและดูถูกเหยียดหยาม ก็อยากจะฝากมัดสักมัดไว้บนหน้าศิษย์พี่เซียวผู้นี้

“ศิษย์พี่ ท่านคือศิษย์เอกด้านสมุนไพรจริงหรือ?"

“ใช่ หากเจ้าไม่เชื่อลองถามพ่อบ้านโรงหมอดูได้"

“แต่ข้าว่าท่านทั้งรูปงาม การศึกษาและชาติตระกูลของท่านก็สูงส่ง”

“มันแน่นอนอยู่แล้ว"

“เพียงแต่!!!”

“แต่อะไรของเจ้าหรือ?"

“แต่เสียอย่างเดียว! ปากท่านนะสิ! ไม่สิ! สติปัญญาของท่านต่างหากน่าจะมีปัญหา ถึงได้กล่าวดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นไปทั่ว ข้าสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเหตุใดท่านถึงได้เป็นศิษย์เอกด้านสมุนไพร ก็เพราะว่าสติปัญญาและสมองของท่านผิดปกติ ท่านอาจารย์เล็งเห็นปัญหาเลยไม่ให้ท่านตรวจรักษาคนไข้ ใช่หรือไม่?”

ทันทีที่ฟานอวี้กล่าวจบ เซียวอี้เซียวควันออกหูทันที!

“เจ้าช่างหยาบคาย พูดจาไร้มารยาท ข้าเป็นศิษย์พี่ของพวกเจ้า ทำไมไม่รู้จักเคารพอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้อาวุโสกว่าเจ้า"

ทั้งสามหาได้สนใจไม่ ยังยิ้มหน้าบานตอบรับเซียวอี้เซียวอย่างพร้อมเพรียงกัน

“เจ้าทั้งสาม ท่านอาจารย์เหมยอิงเรียกเข้าไปพบ ท่านอาจารย์รอพวกเจ้าอยู่ที่โรงฝังเข็มแล้ว”

ทั้งสามรีบเดินตามเข้าไปโดยไม่สนใจศิษย์พี่เซียวเลยสักนิด เซียวอี้เซียวถูกทั้งสามเมินใส่ กำหมัดไว้แน่น เสียหน้าและรู้สึกเคียดแค้น

“ฝากไว้ก่อนเถิด พวกนอกรีต ข้าจะเอาคืนให้สาสม”

เมื่อมาถึงโรงฝังเข็ม “ศิษย์ทั้งสามคารวะท่านอาจารย์เหมยอิง เจ้าค่ะ” ฟานอวี้กล่าวทำความเคารพคนแรก

“ข้าฟานอวี้ เจ้าค่ะ”