ใบไม้ผลิกลางมรสุม นิยาย บท 11

ซูจิ่นตอนนี้ไม่มีความอดทนมากพอ และยิ่งโหรวโหรวอาจจะใกล้กลับมาแล้ว

เธอพูดเสียงเย็นชา“คุณเซิ่ง คุณมาห้องฉันเพื่อบอกฉัน ตระกูลเซิ่งใหญ่มากเหรอ?ฉันคิดว่าไม่จำเป็นแล้ว เชิญคุณออกไปเถอะ”

เซิ่งหมินเซวียนได้ยินคำพูดไม่พอใจ อารมณ์ก็ก่อกวน

เขาหมุนตัวกลับ นำนิตยสารที่กุมไว้ในมือ ทิ้งลงบนพื้น “ซูจิ่น เธอดูเธอทำเรื่องดีงาม！”

ซูจิ่นก้มหน้ามอง ในนิตยสารซุบซิบรายสัปดาห์ เป็นฉากที่เซิ่งหมินเซวียนนำเธองมขึ้นมาจากน้ำ

ไม่รู้ว่าถูกใครมือไวถ่ายไว้ได้ ส่งให้ซุบซิบรายสัปดาห์

มุมก็กำลังดี โทรศัพท์ที่มีความคมชัดสูง แม้แต่การแสดงออกบนใบหน้าของเขาก็ยังถ่ายชัดเจน

ถ้าหากเธอไม่ได้เห็นผิด สายตาของเซิ่งหมินเซวียนคือใจร้อนมาก ยังขึ้นปกนี้ ต้องทำให้ทุกคนเข้าใจผิดแน่นอน

ซูจิ่นแค่เดาว่าเขาเพิ่งจะดูโย่วโย่วเสร็จ ยังไม่ทันได้เก็บการแสดงออก

แต่เธอคิดว่า ทุกคนคงไม่ได้คิดแบบนี้

และยัง เขียนตัวอักษรขนาดใหญ่――

คุณชายเซิ่งสละชีพช่วยสาวสวย คุณหญิงตัวจริงก็ยืนอยู่ด้านข้าง?

ซูจิ่นไตร่ตรองเล็กน้อย พูดตอบ“คุณเซิ่ง อย่างน้อยรูปนี้แสดงให้เห็นว่าคุณเป็นคนดี แต่ไม่ใช่ฉัน พลตรีผู้กล้าทำในสิ่งที่ชอบธรรม ช่วยผู้หญิงแปลกหน้า ความจริงเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ที่ทำให้ประชาชนประทับใจ ทุกคนยกย่องคุณว่าองอาจกล้าหาญ ถ้านำประเทศมอบให้คุณแล้ว ประชาชนก็วางใจแล้ว！”

ดวงตาของเซิ่งหมินเซวียนถลึงตาโต แทบจะพูดว่า เธอพูดได้น่าฟังจริงๆ?

ปากนั้นของเธอที่คม เรื่องไม่ดีเธอก็พูดเป็นเรื่องดีแล้ว!

“อย่าพูดมากกับฉัน!เธอกล้าพูดเรื่องนี้ ไม่ใช่เธอเตรียมการไว้?!”

ซูจิ่นปฏิเสธแน่นอน“ไม่ใช่”

เพราะว่าเดิมทีก็ไม่ใช่!

เขาเดินเข้ามา จับแขนของเธอไว้ บีบและพูดแนะนำ“เธอคิดว่าฉันจะเชื่อ?”

ส่ายไปส่ายมาแบบนี้ ซูจิ่นก็ยิ่งรู้สึกมึนหัว ขมวดคิ้วแน่น

เซิ่งหมินเซวียนนำเธอไปกดไว้ข้างกำแพง ฉีกชุดนอนของเธอออก

หน้าอกที่ขาวราวหิมะกระโดดออกมาอยู่ตรงออกมา เธอไม่ได้ใส่ชุดชุดชั้นใน

เซิ่งหมินเซวียนรู้สึกว่ามีความคิดชั่วร้ายทะลักเข้ามา สายตามืดครึ้ม…

ซูจิ่นกัดริมฝีปาก“ทุกคนก็เคยตาบอด!เดินผิดทางแล้วไม่เป็นไร รู้จักหันกลับมาก็พอแล้ว ฉันคงไม่รอความตายอยู่ในตรอก คุณเซิ่ง!”

เขาจับข้อมือของเธอไว้อีกครั้ง ถลึงตาและพูดด้วยความโกรธ “รักฉันคือเธอตาบอดเหรอ?!”

“ปล่อยมือ!”เธอขมวดคิ้ว และยิ่งปวดหัว…

“ตอบฉันมา!”

“คุณบีบฉันเจ็บแล้วเซิ่งหมินเซวียน ปล่อยมือได้ยินไหม…”

“อย่าไร้สาระ!ซูจิ่น หรือว่าเธอรักผู้ชายคนอื่นแล้ว?!มันเป็นใคร?!”

ถ้าเธอพูดชื่อนั่นออกมา เขาก็จะรีบไปตามไปฆ่าทันที

ซูจิ่นถูกเขาส่ายไปส่ายมาก็ยิ่งหน้ามืด ในใจรู้สึกสะอิดสะเอียน นานมากประโยคเดียวก็ไม่พูดออกมา

เซิ่งหมินเซวียนกำลังจะถามต่อไป จู่ๆก็พบว่าสีหน้าของเธอซีดเผือดอย่างน่ากลัว

ร่างกายของเธอ แทบจะอ่อนแอฟุบอยู่ในอ้อมกอดเขา

เซิ่งหมินเซวียนในใจตึงเครียด“นี่..ซูจิ่น!ซูจิ่นเธอเป็นอะไร? ――คนโง่ ร่างกายเธอทำไมถึงร้อนขนาดนี้?!”