ไฟแค้น นิยาย บท 18

"รู้จักสุดาใช่ไหม" แก้วกานดาถามซ้ำอีกครั้งเมื่อเห็นเขาไม่ตอบ

"คุณน้า รู้จัก..?" ที่ไม่ตอบ เพราะไม่รู้ว่าจะตอบยังไง ทำไมเขาจะไม่รู้จัก เพราะคนที่ชื่อสุดาก็คือ...

"เราคือลูกชายของสุดาใช่ไหม?" นางถามขึ้นอีกครั้ง ให้ตรงประเด็นเลย

"ทำไมคุณน้ารู้" ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วถอยหลังไปแบบตกใจ

"ฉันเจอแล้วสุดา.. ฉันเจอเขาแล้ว ฉันเจอคนที่เธอตามหาแล้ว" ท่าทางของแก้วกานดาดีใจมาก

"ตามหา? หมายความว่ายังไง"

"มีอะไรครับเสี่ย" แชมป์ยืนดูสถานการณ์อยู่ด้านนอก พอเห็นผู้เป็นนายเหมือนตกใจก็เลยรีบเข้ามาพร้อมกับลูกน้องอีกสองคน

"น้ามีหลายเรื่องที่จะคุยกับเรา" แก้วกานดาพูดกับสิงหราช แต่สายตาแอบชำเลืองมองลูกน้องของเขา เพราะแต่ละคนหน้าโหดๆ กันทั้งนั้น

"ออกไปรอข้างนอก"

"ครับ" แชมป์ก็เลยพาลูกน้องออกมารอที่เดิม

"น้าจะไม่อ้อมค้อมอะไรแล้วนะ เพราะกว่าที่เราจะเจอกัน ก็ผ่านมาเกือบยี่สิบปี" และตอนนี้อัปสรสุดาก็ย่างเข้ายี่สิบแล้วเช่นกัน "..รู้ไหมว่าน้าดีใจมากแค่ไหน" นางไม่กล้าแสดงท่าทางที่ดีใจออกนอกหน้า เพราะสถานที่นี้มันคืองานศพของสามี

"คุณน้าหมายความว่ายังไง" นอกจากคำนี้เขาไม่รู้ว่าจะพูดคำไหนแล้ว ตอนนี้ชายหนุ่มได้แต่ใจจดใจจ่อรอฟัง

แต่ที่จริงมันก็ไม่แปลก ที่แม่ของเธอจะรู้จักแม่ของเขา เพราะทั้งสองคืออนุภรรยาของคุณากร แต่สิงหราชสงสัยตรงที่ว่า..แม่ตามหาเขานี่สิ ก็ในเมื่อแม่ของเขาตายไปแล้วจะตามหาเขาได้ยังไง

"น้ากับแม่ของเราไปตามหาที่บ้านหลังเดิม" แก้วกานดาเป็นคนพาสุดาหนีออกจากบ้านหลังนั้นมา ..แล้วสุดาก็ขอร้องให้แก้วกานดาพามารับลูกชายเพื่อจะหนีไปด้วยกัน

แต่พอไปถึงบ้านของญาติ พวกเขาก็บอกว่า..

[ย้อนกลับไปในอดีต] ตอนที่แม่ของเขามาตามหา

"ลูก!! ไม่จริง!!!" สุดารำไห้วิ่งออกมาที่คลองหลังบ้าน เมื่อได้ยินญาติบอกว่าลูกของนางตกน้ำคลอง และหาศพไม่เจอ

ตอนนั้นนางเหมือนคนขาดสติ พอไปถึงริมคลองก็กระโดดลงในนั้น เพื่อควานหาลูกชาย

จนคนแถวนั้นต้องรีบลงไปช่วย นางตะโกนด่าญาติ ที่ไม่สามารถดูแลลูกให้ได้ จนปล่อยให้เขาต้องตาย

"มึงจะมาโทษพวกกูฝ่ายเดียวไม่ได้ มึงไปได้ดิบได้ดีก็ไม่กลับมาทดแทนบุญคุณ แถมยังทิ้งลูกชายไว้เป็นภาระของคนอื่นอีก" นั่นมันคือเสียงญาติผู้พี่ที่ตำหนิกลับคืนมา

"ต้นเหตุหนี้สินในครั้งนี้มันเกิดขึ้นเพราะใคร!!" สุดาก็ไม่ยอมแพ้ เพราะหนี้สินมันเกิดขึ้นมาจากญาติผู้พี่ ที่กู้หนี้ยืมสินไปทำงานต่างประเทศ..ได้เงินมาก็ไม่ใช้หนี้ เอาเงินไปถลุงเล่นจนหมด ก็เลยต้องมาเดือดร้อนครอบครัว

สุดาเป็นคนที่สวยมาก เป็นที่หมายปองของคุณากรเศรษฐีมานานแล้ว แต่ติดตรงที่นางมีสามี (พ่อของสิงหราช) พอสามีเสียเพียงไม่นาน คุณากรก็หาเรื่องที่จะเอาตัวนางมาเป็นผู้หญิงอีกคนของเขา

"แทนที่จะขอบคุณกู ที่กูทำให้มึงได้สามีรวยระดับนั้น" มันยังไม่สำนึกผิดที่ทำให้แม่กับลูกต้องพรากจากกัน

สุดาไม่รู้ว่าจะด่ากลับยังไงแล้ว นางก็เลยเดินออกมาจากที่นั่น และตัดขาดคนพวกนั้นไปให้หมด

คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็คือแก้วกานดา เพราะตอนนั้นแก้วกานดาก็กำลังจะหนีเหมือนกัน..

"เรารีบไปกันเถอะ" แก้วกานดาคว้ามือของสุดารีบวิ่งลัดเลาะเข้าไปตามแนวป่า เพราะสมัยนั้น รถราก็ไม่ค่อยจะมี แถมยังต้องหนีตายจากคนที่มีอิทธิพล

"ทำยังไงดี แสงไฟนั้นต้องเป็นแสงไฟจาก.." ทั้งสองกอดคอกันร้องไห้ เพราะรู้แล้วว่า ลูกน้องของคุณากรตามรอยมาได้ถูก ที่ตามรอยมาได้ก็เพราะสุดาแวะไปที่บ้าน เพื่อที่จะรับลูกชายมาด้วย

พวกมันคงจะไปตามหาพวกเธอที่นั่นเหมือนกัน