ไฟแค้น นิยาย บท 2

แค่การแต่งตัวที่เปลี่ยนไปทำไมสิงหราชจะจำไม่ได้ เรื่องผู้หญิงเขาเชี่ยวชาญยิ่งกว่าใคร..

ย้อนกลับไปตอนที่อัปสรสุดาเดินเข้ามาด้านในของผับหรูแห่งนี้ หญิงสาวแอบได้ยินลูกน้องของเขาคุยกันเรื่องจัดหาผู้หญิงขึ้นมา

ที่จริงผู้หญิงถูกจัดไว้แค่สองคน แต่เธอเอาตัวเองมานำเสนอ

สวยขนาดนี้ ใครจะไม่รับเข้ามาล่ะ เพราะถ้าเจ้านายถูกใจ พวกเขาอาจจะได้รางวัลก้อนโตเลยก็ว่าได้

"อุ๊ย.." คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่อถูกมือหนาเลื่อนมาโอบที่เอวบาง..

นาทีนี้เธอต้องหลบมือของเขาให้ได้ก่อน หญิงสาวมองไปดูขวดเหล้าที่อยู่ด้านหน้า เธอก็เลยขยับออกนิดหนึ่งเพื่อที่จะรินเหล้าให้

พอรินเสร็จ..แก้วเหล้านั้นก็ได้ถูกเลื่อนมาวางด้านหน้าของชายหนุ่ม

"เธอจะไม่ผสมหน่อยเหรอ"

"ผสม.." หญิงสาวมองไปดูโซดาและน้ำแข็งที่ว่างอยู่ เธอก็เลยเริ่มจัดการผสมให้

"ผสมเสร็จแล้วก็ดื่มสิ" พอเธอยื่นเหล้าแก้วนั้นส่งมาอีกครั้ง เขาก็เลยบอกให้เธอดื่ม

"ดะ..ดื่ม" คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคอแบบยากลำบาก เธอไม่ค่อยเป็นมิตรกับแอลกอฮอล์เท่าไร

"ทำงานแบบนี้ได้ยังไง..แค่นี้ก็ดื่มไม่ได้" ใบหน้าหล่อคมค่อย ๆ เอียงมาเล็กน้อยแบบจงใจ เพราะเขารู้ดีว่าเธอต้องรีบหลบแน่

และมันก็เป็นแบบที่คิดไว้ พอหลบหน้าเขา หญิงสาวก็เอื้อมไปหยิบแก้วเหล้านั้นขึ้นมา

"ดื่มได้สิคะ" ทันใดนั้นอัปสรสุดาก็ยกเหล้าขึ้นมาดื่ม "อ๊ะ.." เกือบพุ่งออกมาทางเดิม แต่ต้องได้รีบกลืนมันลงคอไป