ไหปีศาจ นิยาย บท 239

บทที่ 239
การค้าขาย

“เจ้าจะช่วยข้าปรับแต่งสัตว์วิญญาณอย่างงั้นเหรอ?” หนิงหลิงหลิงรู้สึกอยากจะหัวเราะออกมา

ลั่วอู๋ขมวดคิ้ว “เป็นอะไรหรือเปล่า? มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ?”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่า ที่สำนักเฉียนหลง มีสำนักย่อยสำหรับการปรับแต่งเป็นพิเศษอยู่แล้ว ตราบใดที่มีคะแนนมาจ่าย เจ้าก็สามารถให้พวกเขาปรับแต่งสัตว์วิญญาณให้ได้” หนิงหลิงหลิงอธิบาย

ดวงตาของลั่วอู๋ขยับอย่างสงสัย
ดูเหมือนว่าจะมีสถานที่เช่นนั้นในสำนักเฉียนหลงด้วย
ลั่วอู๋ถาม “แล้วทำไม เจ้าไม่เอามันไปปรับแต่งซะล่ะ ?”
“เจ้าคงไม่เข้าใจจริง ๆ สินะ” หนิงหลิงหลิงรู้สึกขบขันเล็กน้อยในความไม่รู้ของอีกฝ่าย “การใช้บริการจากปรมาจารย์เหล่านั้นมาปรับแต่งสัตว์วิญญาณให้ข้า มันต้องใช้คะแนนมาก บางทีอาจจะแพงมากกว่าราคาของม้าผีเสียอีก”“งั้นให้ข้าช่วยเจ้าปรับแต่งให้แทนก็ได้นี่นา” ลั่วอู๋ตอบ
หนิงหลิงหลิงพูดด้วยความโกรธ “นี่มันคือม้าผีนะ ไม่ใช่สัตว์วิญญาณทั่ว ๆ ไป ระดับทองแดงหรือระดับเงิน”

ยิ่งสัตว์วิญญาณมีศักยภาพสูงมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเป็นเรื่องยากที่จะปรับแต่ง

“ข้าเข้าใจว่าเจ้ารู้สึกว่าม้าผีตัวนี้มีทักษะน้อยเกินไป ข้าสามารถช่วยให้มันเรียนรู้ทักษะเพิ่มเติมที่มันควรจะมีได้” ลั่วอู๋พยักหน้า

ใบหน้าของหนิงหลิงหลิงเริ่มหมดความอดทน “เจ้ามันหยิ่งทะนงตนเกินไปแล้ว แม้แต่ท่านพี่ของข้ายังบอกว่ามันยากมากที่จะช่วยให้ม้าผีเรียนรู้ทักษะเพิ่มเติมเลย แล้วเจ้าเป็นใครกัน?”
เมื่อนางรู้ว่าม้าผีตัวนี้มีเพียงแค่ทักษะเดียว ปฏิกิริยาแรกของนางคือเอามันไปปรับแต่งเพิ่มทักษะน่าเสียดายที่การจะทำเช่นนั้นต้องใช้คะแนนมากเกินไป
นางจึงได้ไปถามพี่สาวเกี่ยวกับการปรับแต่งม้าผี ได้ผลมาว่าทุกครั้งที่นางจะให้มันเรียนรู้ทักษะเพิ่มเติม นางจะต้องเสียค่าใช้จ่ายมากมหาศาล

ด้วยคะแนนมากขนาดนั้น ซื้อม้าผีตัวอื่นมาคงจะคุ้มกว่ามาก

“การที่ท่านพี่ของเจ้าทำไม่ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะทำไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?” ลั่วอู๋กล่าวอย่างเรียบ ๆ

หนิงหลิงหลิงโกรธขึ้นมาทันที ท่านพี่ของนางเป็นบุคคลที่นางเคารพนับถือมากที่สุด ความสามารถของนางล้นเหลือถึงขนาดที่สำนักเฉียนหลงต้องเชิญชวนให้นางมาเข้าร่วม

แล้วทำไมผู้ชายคนนี้ถึงกล้าพูดจาหยาบคายกับนางได้เช่นนี้
“เจ้าช่างเป็นผู้ปรับแต่งที่หยิ่งยโสเสียจริงนะ” หนิงหลิงหลิงปัดผมอย่างโกรธเกรี้ยว “แม้แต่คนจากเมืองหลวงของจักรวรรดิยังไม่กล้าพูดแบบนั้นเลยรู้ไหม”

ลั่วอู๋พูดอย่างไร้เดียงสา “ถ้าเจ้าไม่คิดจะให้ข้าปรับแต่งมัน เจ้าก็ลืม ๆ มันไปเถอะ แต่อย่างน้อยก็ให้ข้าได้คุยกับเจ้าของร้านก่อน แล้วเจ้าค่อยมาสร้างปัญหาอีกครั้งได้ไหม?”

“เจ้า … ” หนิงหลิงหลิงรู้สึกโกรธกับท่าทีของลั่วอู๋เป็นอย่างมาก

เขาทำเหมือนกับว่านางกำลังพลาดโอกาสดีๆไป
แถมยังบอกว่านางสร้างปัญหาอีก!
“เจ้ามาจากตระกูลไหน?” หนิงหลิงหลิงถามด้วยเสียงดัง
ลั่วอู๋กะพริบตา “ตระกูลลั่ว เจ้ามีปัญหาอะไรงั้นหรือ?”“เจ้ารอข้าก่อนเถอะ สักวันข้าจะสอนให้เจ้ารู้เองว่าบนโลกนี้ยังมีคนที่เจ้าไม่ควรหาเรื่องอยู่ ส่วนเจ้าของร้าน เจ้าเองก็เช่นกันรอข้าก่อน ข้าจะกลับมาคุยกับเจ้าในภายหลัง”
หนิงหลิงหลิงเขย่าผมเปียของนางและเดินจากไปอย่างเหนื่อย ๆ

“ดูเหมือนเจ้ากำลังตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว ท่านพี่ที่ หนิงหลิงหลิงพูดถึงเองก็เป็นอัจฉริยะระดับปีศาจที่เจ้าไม่ควรไปมีเรื่องด้วย” เจ้าของร้านพูด

ลั่วอู๋ส่ายหัว
ความภาคภูมิใจของอัจฉริยะไม่ได้สำคัญอะไรสำหรับเขา“เลิกพูดถึงเรื่องอื่นได้แล้ว บอกวิธีฟักไข่นี้มาซะ” ลั่วอู๋ทิ้งปัญหาพวกนั้นไว้เบื้องหลัง
เจ้าของร้านทำให้จิตใจของเขาให้สงบลงแล้วพูด “สัตว์วิญญาณแต่ล่ะตัวต่างก็มีวิธีในการบ่มเพาะที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามมันมีสิ่งแปลกประหลาดอยู่อย่างหนึ่งที่สามารถช่วยให้สัตว์วิญญาณทุกชนิดฟักออกมาจากไข่ได้”“สิ่งแปลกประหลาด ?” ลั่วอู๋ถาม
เจ้าของร้านกระซิบว่า “สมุนไพรเก้าวิญญาณสามารถเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณระดับบริสุทธิ์ที่สุด ซึ่งสามารถช่วยให้สัตว์วิญญาณทุกชนิดสามารถเติมเต็มพลังวิญญาณที่ใช้ในการกำเนิดได้ ว่ากันว่าสมุนไพรวิญญาณชนิดนี้ยังเป็นหนึ่งในวัตถุดิบหลักของยาวิญญาณระดับสิบ ซึ่งมีพลังวิญญาณมหาศาลมาก”ยาวิญญาณระดับสิบ
ยาวิญญาณในระดับนี้ สามารถเรียกได้ว่าเป็นยาอายุวัฒนะที่สมบูรณ์โดยไม่มีข้อยกเว้น

เทียบเท่ากับการเกิดใหม่
“ยารวบรวมพลังสวรรค์ สมุนไพรมังกร” ลั่วอู๋นึกถึงชื่อของยาระดับสิบในใจแล้วถาม “ข้าจะหาสมุนไพรวิญญาณนั่นได้ที่ไหน”

ลั่วอู๋ตาสว่าง “สมุนไพรเก้าวิญญาณมีราคากี่คะแนน?”
“ไม่มากเท่าไหร่แค่ 500,000 คะแนน” เจ้าของร้านกล่าว
ลั่วอู๋เกือบสะดุดล้ม
5 แสน!
ม้าผีที่ว่าหายากสุด ๆ แล้วยังต้องการเพียงแค่ 50000 แต้ม

ลั่วอู๋กัดฟันพูด “แพงชะมัด เจ้าเอาไข่นี้ไปเลยก็ได้นะ”
“ตกลง ไข่สัตว์วิญญาณที่ไม่รู้จัก 10,000 แต้ม” เจ้าของร้านถือไข่ด้วยรอยยิ้ม แววตาของเขาดูประหลาดใจเล็กน้อย
ลั่วอู๋รีบฉวยไข่กลับมา “ข้าล้อเล่น ใครจะเอาไปขายกันง่าย ๆ งั้นเล่า”เจ้าของร้านผิดหวัง
“แค่ 500000 คะแนนใช่ไหม? ฮึ่ม ถ้ามันไม่สามารถฟักสัตว์วิญญาณ ดี ๆ ได้ ข้าจะกลับมาย่างเจ้า!” ลั่วอู๋พูดอย่าง โกรธ ๆ

“ธรรมดามากสิบคะแนน”
“วิญญาณมืดมิดระดับทองกี่คะแนน?”
“นี่หายากอยู่เล็กน้อย แต่ประสิทธิภาพในการต่อสู้ของมันต่ำเกินไป ไม่มีใครชอบมันแน่ 12 คะแนน” เจ้าของร้านกล่าว.“แล้วพวกนี้ … ”
ลั่วอู๋ขายสัตว์วิญญาณทั้งหมดของเขา แต่ได้มาเพียงแค่ 28 คะแนน
“ไม่มีค่าทั้งนั้น” เจ้าของร้านดูเสียดายมาก
ลั่วอู๋กัดฟัน “มังกรกระดูกผี ระดับเพชรมีค่ากี่แต้ม”
“โอ้ มังกรกระดูกผีงั้นเหรอ ? 3 ล้านแต้ม ตราบใดที่เจ้ามีมันละก็นะ” เจ้าของร้านกล่าว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ