ไหปีศาจ นิยาย บท 242
การปรับแต่งเสร็จสิ้น
ลั่วอู๋นำม้าผีกลับเข้าไปในห้องด้านในอีกครั้ง
ม้าผีนั้นมีศักยภาพระดับทอง แต่มันก็ยังไม่ได้อยู่ในวัยที่เติบโตเต็มที่ ศักยภาพที่แท้จริงของมันจึงเป็นเพียงแค่ระดับเงิน 7
แม้ว่ารูปร่างของมันจะสูงกว่าม้าธรรมดาถึงสองเท่าแล้วตามธรรมชาติของมัน แต่มันก็ยังไม่ได้จุดไฟสีฟ้าและงอกกระดูกพิเศษบนกีบอันเป็นเอกลักษณ์ของมันออกมา
“มันเป็นสัตว์วิญญาณที่ทรงพลังมาก”เป็นเรื่องปกติที่สัตว์วิญญาณจะไม่เข้าใจทักษะเฉพาะบางอย่างเมื่อมันยังอยู่ในวัยเด็ก แต่การจะมีเพียงทักษะเดียวก็ยังน่าเสียดายเกินไป
ลั่วอู๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วมีบางอย่างผุดขึ้นมาในใจของเขา
หากเขาใช้การลงตราเอาทักษะของม้าผีมา ทักษะของมันก็อาจจะหายไป แต่ถ้าเขาใช้ความสามารถการแก้ไขคุณสมบัติของไหปีศาจ ทักษะที่หายไปนั้นจะปรากฏขึ้นอีกครั้งรึเปล่า?
นี่เป็นคำถามที่น่าคิดเพราะยิ่งทักษะระดับสูงเท่าไหร่มันก็ยิ่งยากที่จะทำให้สัตว์วิญญาณเรียนรู้ได้สำเร็จ อย่างไรก็ตามการลงตราทักษะสามารถใช้ได้เพียงแค่ร้อยครั้ง มันจึงเสี่ยงเกินไปที่จะสูญเสียทรัพยากรและได้รับทักษะที่ดี“มาลองกันดีกว่า”
ลั่วอู๋เลือกไปที่ทักษะของม้าผี ไฟทมิฬ ระดับ S
ทักษะนี้ดูเหมือนจะเป็นทักษะที่อ่อนแอกว่าทักษะไฟที่ทรงพลังที่สุดในทักษะธาตุมืด ไฟโลกันตร์ลงตรา
ทักษะ: ไฟทมิฬ
ระดับ: S
ค่าใช้จ่าย: 500 แต้มเซียน
ด้วยที่การลงตราประสบความสำเร็จ ลั่วอู๋จึงได้รับตราทักษะของม้าผีมา ในขณะเดียวกันม้าผีก็ได้สูญเสียทักษะนั้นไป
เนื่องจากตราทักษะหากไม่นำไปใช้ก็จะไม่หายไปดังนั้น ลั่วอู๋จึงไม่กังวลกับมัน แต่เลือกที่จะไปลองใช้การแก้ไขคุณสมบัติก่อน
การแก้ไขคุณสมบัติเสร็จสิ้นลั่วอู๋ตรวจดูสถานะของม้าผี
เผ่าพันธุ์: ม้าผี
ระดับ: ทอง
มิติวิญญาณ : ระดับ เงิน 7
ทักษะ: ทลายสรวงสวรรค์ (ระดับ A) กัดกินความชั่วร้าย (ระดับ A)
พื้นเพ: หลังจากการตายของม้าที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ มันก็ถูกเปลี่ยนให้เป็นม้าวิเศษ เนื่องจากดวงวิญญาณของมันได้รับการยกย่องจากมวลชน วิญญาณของมันจึงไม่สลายไปและได้รับพลังจากโลกใต้พิภพหวนคืนกลับมาอีกครั้ง
“มันไม่กลับมา ?”ลั่วอู๋ส่ายหัวเพราะทักษะที่มันมีอยู่ตอนนี้ไม่ดีเท่าไหร่ สิ่งที่เขาต้องการรู้มากที่สุดก็คือม้าผีจะเอาทักษะไฟทมิฬกลับมาอีกครั้งได้หรือไม่ หลังจากการแก้ไขคุณสมบัติแล้วเขาใช้การแก้ไขคุณสมบัติต่อไป
หลังจากรีเซตสามครั้งติดต่อกัน “ไฟทมิฬ” ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในแถบข้อมูลทักษะของม้าผีลั่วอู๋สูดหายใจ
ปรากฏว่ามันทำแบบที่เขาคิดได้
ถึงแม้ว่าค่าใช้จ่ายในการแก้ไขคุณสมบัติจะสูงเกินไปหน่อยก็ตาม“ต่อไป” ดวงตาของลั่วอู๋ท่วมท้น
ลั่วอู๋ตราไฟมืดจากนั้นก็มีคุณสมบัติเป็นม้าผี
วัฏจักรนี้.
“เชิญวิญญาณ” ทักษะที่โดดเด่นที่สุดของม้าผี นั้นแทบจะเป็นทักษะเฉพาะตัว ต่อให้ลงตราทักษะไปก็คงเอาไปใช้กับสัตว์วิญญาณตัวอื่นไม่ได้ ส่วนทักษะอื่น ๆ นั้นธรรมดาเกินไป ลั่วอู๋จึงไม่เลือกที่จะลงตราทักษะอื่น ๆ พวกนั้น
นอกเหนือจากทักษะเชิญวิญญาณ แล้วม้าผียังได้รับการยกย่องมากที่สุดในเรื่องของความอดทนและความสามารถในการเปลี่ยนแปลงภาพกายหยาบเป็นร่างวิญญาณ
ทว่าในการใช้ทักษะผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณกลับไม่ได้เพิ่มเติมอะไรเท่าไหร่
เพราะข้อดีส่วนใหญ่ของมันไม่ได้อยู่ที่ทักษะหลังจากการแก้ไขคุณสมบัติ 37 ครั้งติดต่อกัน ลั่วอู๋ก็ได้รับเงาตราทักษะของไฟทมิฬมาแปดตรา พร้อมทั้งพัฒนาทักษะที่ดีที่สุดสำหรับม้าผีได้สำเร็จ
“ถึงแม้ตราทักษะเพียงแปดอันจะยังน้อยไปหน่อย แต่ทักษะที่ม้าผีมีในตอนนี้มันดีมาก จนข้าทำใจแก้ไขคุณสมบัติไม่ลงแล้ว” ลั่วอู๋ถอนหายใจและเดินออกไปจากมิติไหพร้อมกับม้าผี
……
……
“ข้ากลับมาแล้ว” หนิงหลิงหลิงวิ่งกลับเข้ามาจากด้านนอก ใบหน้าของนางแสดงสีหน้าตื่นเต้นมาก
เหล่าสาว ๆ จึงพากันถามนาง “มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ?”เฉินหมิงหยู่นั้นไม่สนใจเรื่องภายนอกเท่าไหร่ แต่นางก็ยังคงเงี่ยหูแอบฟังข่าวของหนิงหลิงหลิง
หนิงหลิงหลิงสูดหายใจและใบหน้าอันสวยงามของนางเปลี่ยนเป็นสีแดง “ข้าไปที่สำนักย่อยการปรับแต่ง เพื่อถามท่านอาจารย์จางว่า เขาสามารถกระตุ้นศักยภาพของม้าผีและช่วยให้มันเรียนรู้ทักษะเพิ่มขึ้นมาสองอย่างภายใน 3 ชั่วโมงได้ไหม ซึ่งเขาบอกว่าต่อให้เป็นตัวเขาเองก็อาจจะล้มเหลว ”
สำนักย่อยการปรับแต่งเป็นสถานที่ในสำนักเฉียนหลง สำหรับการปรับแต่งสัตว์วิญญาณ
ที่นี่นั้นได้รวบรวมผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณที่มีฝีมือจำนวนมากมาจากทั่วทุกมุมโลก พวกเขาต่างศึกษาและพูดคุยแลกเปลี่ยนแลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้ต่าง ๆ
“ว้าว! ท่านพี่”“แม้แต่ท่านอาจารย์จาง ก็ยังบอกว่ามันยากมากเลยนะเจ้าคะ”“ท่านพี่ช่างมีพลังมากยอดเยี่ยมจริง ๆ ข้าเกรงว่าท่านจะเป็นผู้ปรับแต่งอายุน้อยที่แข็งแกร่งที่สุด ในไม่ช้าแน่ ๆ เจ้าค่ะ”
“เจ้าพูดอีกรอบได้ไหม ? ข้าว่าเจ้าไม่ต้องพูดว่า เกรงว่าแล้วล่ะจะมีใครมาเทียบเคียงท่านพี่สาวของพวกเราได้กัน?”สาว ๆ ทุกคนต่างปรบมือยกยอเฉินหมิงหยู่กันใหญ่
เฉินหมิงหยู่กล่าวอย่างถ่อมตัว “อาจารย์จาง ท่านเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัว และข้าเองก็คงไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ในทุกครั้ง ในแง่ของฝีมือในการปรับแต่ง ข้ายังเป็นคนรุ่นใหม่และยังต้องเรียนรู้อีกมาก”ผู้คนต่างประหลาดใจ
เวลานั้นเพิ่งผ่านไปเพียงสองชั่วโมง เขาออกมาได้อย่างรวดเร็วเกินไปหรือเปล่า ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ