ไหปีศาจ นิยาย บท 256
บทที่ 256 สัตว์วิญญาณกลายพันธุ์ชนิดใดที่ดีที่สุด
หนิงปิงหลันนั้นทั้งเย็นชาและดูไม่แยแสต่อสิ่งใด สายตาของนางดูเหมือนว่าไม่มีอะไรที่สามารถกระตุ้นความสนใจของนางได้
ความรู้สึกแรกของลั่วอู๋ เขาคิดว่าหนิงปิงหลันและผู้บัญชาการหลิงหลงมีอารมณ์ที่คล้ายคลึงกันมาก แต่ทางนี้ดูจะมีความสามารถในการควบคุมอารมณ์น้อยกว่า
ด้านนอกสำนักย่อยการปรับแต่ง เหล่าอาจารย์หลายคนที่ถูกรบกวนด้วยเสียง ต่างก็ออกมาตรวจสอบสถานการณ์ แน่นอนว่ารวมถึงจางฉีฮงก็ด้วย
หนิงฮัวถูกทิ้งไว้ที่หน้าประตูเหงื่อ ขาของเขาบิดเป็นรูปทรงแปลก ๆ ราวกับว่ากระดูกนั้นแหลกไปจนหมด
“อ่า … ” เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ทันใดนั้นเหล่าอาจารย์หลายคนก็หันศีรษะไปในทางเดียวกัน
นี่มันโหดร้ายมาก
“ข้าหวังว่าเหล่าอาจารย์จะยอมยกโทษให้กับเขา” หนิงปิงหลันพูดอย่างใจเย็น “ในเมื่อเขารู้แล้วว่าตัวเองผิดพลาด”
อาจารย์หลายคนต่างก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่
เพราะนี่เป็นข้อเสนอที่ส่งผ่านออกมาโดยมตติของทั้งสำนักย่อยการปรับแต่ง คนเพียงไม่กี่คนตรงนี้นั้นไม่สามารถตัดสินใจกันเองได้
จางฉีฮงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “พาเด็กคนนี้ไปโรงพยาบาลก่อน ทำไมเจ้าถึงโหดเหี้ยมใจร้ายทำลายขาของเขาให้เป็นลักษณะเช่นนี้ได้กัน?”
“อย่าใส่ใจไปน่า” หนิงปิงหลันส่ายหัว “ถ้าเรื่องนี้ไม่สามารถแก้ไขได้ เขาก็จะโดนผู้อาวุโสของตระกูลจัดการอยู่ดี”
จางฉีฮงเหมือนถูกมัดลิ้นอยู่ครู่หนึ่ง
เขารู้ว่าผู้อาวุโสของตระกูลหนิง แม่ทัพหนิง เป็นผู้ชายแบบนั้นจริง ๆ
ดวงตาของหนิงปิงหลันจับจ้องไปที่ร่างของลั่วอู๋ “เจ้าคงจะเป็นลั่วอู๋สินะ เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจากเจ้า ข้าหวังว่าเขาจะได้รับการให้อภัยจากเจ้า”
“มันไม่ใช่ธุระอะไรของข้า” ลั่วอู๋ส่ายหัว “ ข้าไม่มีอำนาจสั่งการมากมายขนาดนั้น”
หนิงปิงหลันกล่าว “ผู้อาวุโสของตระกูลลั่ว ทั้งสามคนจะเต็มใจที่จะออกคำสั่งนี้ให้แก่เจ้า”
ลั่วอู๋หัวเราะและกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่จู่ ๆ ร่างที่คุ้นเคยของหญิงสาวสองคนก็มาถึง
พวกนางคือเฉินหมิงหยู่และหนิงหลิงหลิง
หนิงหลิงหลิงเห็นน้องชายของนางในสภาพอดสู ดวงตาของนางก็แสดงออกถึงความเสียใจ แต่นางก็ไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเขา
ส่วนเฉินหมิงหยู่ยังทำอะไรไม่ถูก เห็นได้ชัดว่านางโดนขอร้องให้มาโดยหนิงหลิงหลิง
“ถ้าลูกหลานของตระกูลเฉินยินดีที่จะพูดสักสองสามคำ ข้าคิดว่าเหล่าอาจารย์ในสำนักย่อยการปรับแต่งคงจะเต็มใจที่จะพิจารณาคำสั่งนั้นอีกครั้ง” หนิงปิงหลันกล่าว
ตระกูลลั่วและตระกูลเฉิน
ทั้งสองตระกูลเป็นตระกูลของผู้ปรับแต่งที่มีชื่อเสียงมาก
ผู้ปรับแต่งส่วนใหญ่ ต้องเกรงใจทั้งสองตระกูลนี้กันอยู่แล้ว
สายตาของทุกคนดูเหมือนจะจับจ้องไปที่ลั่วอู๋
ลั่วอู๋คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดออกมาว่า “ข้าจะลองไปขออ้อนวอนดู แต่ทำไมข้าถึงต้องทำแบบนั้น ? ในเมื่อข้าไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับหนิงฮัวเลย?”
นี่คือความจริง
หนิงฮัวไม่เคยสุภาพกับลั่วอู๋ แม้ว่าลั่วอู๋ขี้เกียจที่จะใส่ใจเขา แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาชอบที่จะถูกปฏิบัติแบบนี้
“อีกยี่สิบวันเจ้าจะต้องประลองกับสองพี่น้องตระกูลเอ๋าใช่ไหม?” หนิงปิงหลันถามอย่างกะทันหัน
ลั่วอู๋ยกคิ้วเล็กน้อย “ใช่ ทำไมเหรอ?”
“ภายในยี่สิบวันนี้ ข้าจะสอนทักษะการต่อสู้ให้กับเจ้า”
หัวใจของลั่วอู๋ขยับในทันที ทักษะในการต่อสู้เป็นจุดอ่อนของเขา แม้ว่าเขาจะมีความมั่นใจในตัวเองว่าจะสามารถพึ่งพาวิธีการต่าง ๆ เพื่อชดเชยส่วนนั้นได้ แต่ถ้าเขาสามารถปรับปรุงทักษะในการต่อสู้ของตัวเองได้ มันจะเป็นการดีกว่าแน่
“ตกลง แต่ข้าไม่สามารถรับประกันได้นะว่ามันจะสำเร็จ” ลั่วอู๋ตอบ
หนิงปิงหลันพยักหน้า “ดี ไม่มีปัญหา”
ลั่วอู๋และเฉินหมิงหยู่เข้าไปในสำนักย่อยการปรับแต่งด้วยกัน ลั่วอู๋ไปหาผู้อาวุโสที่ชื่อลั่วซงในขณะที่เฉินหมิงหยู่ก็ไปหาผู้อาวุโสของตระกูลเฉิน
ลั่วซงดูเหมือนจะไม่แปลกใจกับคำขอของลั่วอู๋ และตอบตกลงในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ