ไหปีศาจ นิยาย บท 39

บทที่ 39 การพิสูจน์

ศาลาไป่หยูซึ่งแต่เดิมล้อมรอบไปด้วยผู้คนจำนวนมาก ตอนนี้กำลังแออัดมากขึ้น

เพราะมีคนเข้ามาดูเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

ท่านอาจารย์หยูถูกเชิญมาโดยคนงานของหอคอยหวงชา ให้มาตรวจสอบว่ามีปัญหาใด ๆ กับ สัตว์วิญญาณ ที่ผลิตโดย ศาลาไป่หยู หรือไม่

อย่างที่ทุกคนรู้กันรู้ปรมาจารย์หยูเป็นผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณระดับกลางมาหลายปี ว่ากันว่าเขาอยู่ห่างออกไปจากผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณระดับสูงอยู่เพียงขั้นตอนเดียว

นี่เป็นปรากฏการณ์ที่หาได้ยากมาก

ท่านอาจารย์หยูนั้นดูเหมือนจะมีอายุมากแล้ว ผมของเขามีสีขาว สวมเสื้อคลุมสีดำและมีกลิ่นของยาอยู่ตามตัว

“เป็นสัตว์วิญญาณที่น่าสนใจมาก ข้าจะขอดูมันด้วยตัวเอง” อาจารย์หยูพูดด้วยเสียงที่ต่ำและแหบห้าว

ลั่วอู๋เห็นฝ่ามือที่เปี่ยมไปด้วยพลังวิญญาณอันอ่อนโยนของอาจารย์หยู จากนั้นก็มีหมอกสีเทาออกมาตามร่างกายและเริ่มปกปิดร่างกายของเขา

ลั่วอู๋หวาดกลัว

นี่น่าจะเป็นหมอกที่สร้างขึ้นโดยสัตว์วิญญาณ

แต่เขาไม่รู้ว่ามันมาจากสัตว์วิญญาณแบบไหน

อาจารย์หยูวางมือบน สุนัขชาชี เขาหลับตาแล้วปล่อยพลังสีม่วงอีกแบบมาปกคลุมร่างของสุนัขชาชี

“โฮ่ง”

สุนัขชาชีเงยหัวของมันขึ้น ดูเหมือนมันจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง มันจึงก้าวถอยหลัง

หลังจากนั้นสักพัก อาจารย์หยูก็ดึงพลังวิญญาณของเขากลับมา

หลินตารีบรุดไปข้างหน้า “อาจารย์หยู เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ? ใช่ยาเลือดเดือดไหมเจ้าคะ?”

อาจารย์หยูเงียบไปพักหนึ่ง “รอสักครู่”

หลังจากนั้นอาจารย์หยูก็เดินไปหากระต่ายและนกกางเขนแทน แต่คราวนี้เขาทดสอบด้วยวิธีการที่ต่างออกไปและพลังของเขาก็แสดงออกมาเป็นหลายสี

มันช่างน่าทึ่งนัก

เพราะวิธีตรวจสอบสัตว์วิญญาณจะต้องปรับเปลี่ยนพลังวิญญาณของตนเอง เพื่อให้มีความสามารถสูงมากพอที่จะควบคุมพลังของสัตว์วิญญาณที่จะตรวจสอบได้

หมอกของอาจารย์หยูนั้นทั้งสว่างและมืด ทำให้ผู้คนรู้สึกไม่เชื่อในภาพที่เห็น

ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณระดับกลางไม่ควรฝึกฝนแค่ความสามารถของพวกเขาเพียงเท่านั้น แต่ควรศึกษาความรู้เกี่ยวกับสัตว์วิญญาณระดับเงินหรือสูงกว่าไว้ด้วย เพราะเมื่อพวกเขามาถึงระดับนี้พวกเขาจะต้องสามารถวิเคราะห์ที่มาของสัตว์วิญญาณได้อย่างละเอียดด้วยวิธีการบางอย่าง

หลังจากผ่านไปเป็นเวลานานอาจารย์หยูก็ดึงมือของเขากลับมา

“ผิดปกติจริง ๆ ” อาจารย์หยูคิดมานานก่อนที่จะพูดประโยคนั้นออกมา

หลินตากล่าวขึ้นด้วยความดีใจว่า “ท่านหมายถึงอะไรงั้นเหรอคะ”

“ต้นกำเนิดของเหล่าสัตว์วิญญาณ เหล่านี้แปลกมากราวกับว่าพวกมันได้รับการเสริมพลังวิญญาณ ด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์บางอย่างและพวกมันเหมือนถูกแยกออกมาเป็นแก่นสาร” อาจารย์หยูพูด

ทันทีที่คำพูดพวกนั้นออกมาทุกคนต่างก็ตกตะลึง

นั่นมันสุดยอดเกินไป

“มันเป็นเพราะยาเสพติดหรือเปล่า” หลินตาถาม “ท่านตรวจสอบได้ชัดเจนรึเปล่า? “

อาจารย์หยูลังเล

ยังไง ๆ เขาก็เป็นสมาชิกของ หวงชา

“เป็นไปได้ด้วยว่ามันเกิดจากการใช้ยาระดับสูงชนิดหนึ่งที่ปกปิดต้นกำเนิดอย่างสมบูรณ์และทำให้ข้ารู้สึกสับสน” อาจารย์หยูกล่าว

ทันทีที่ได้ยิน ร่องรอยของความพึงพอใจก็ปรากฏบนใบหน้าของหลินตา “ถ้าอย่างนั้น หากท่านลองทำเองดูก็มีแนวโน้มที่จะฝึกฝนสัตว์วิญญาณแบบนี้ได้ด้วยใช่ไหม?”

“มันเป็นไปไม่ได้” อาจารย์หยูส่ายหัว “ข้ากล้ายืนยันว่าแม้แต่ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณระดับสูงก็อาจไม่สามารถทำได้”

ฝูงชนตะโกนกันให้แซ่

แม้แต่อาจารย์หยูก็ยังทำไม่ได้

ศาลาไป่หยูทำได้อย่างไรกัน

หลินตา จ้องมองที่ ลั่วอู๋อย่างโกรธ ๆ

“เมื่อกี้ท่านพูดว่าอะไรนะ?” ลั่วอู๋ กลอกตา

“อะไรกันแม้แต่ท่านอาจารย์หยูก็ยังทำไม่ได้ แล้วเจ้าทำได้อย่างไรกัน” “เจ้าต้องใช้น้ำยาต้องห้าม ไม่ก็ยาเสพติดบางอย่างแน่ ๆ เจ้ากำลังลดพลังชีวิตของสัตว์วิญญาณเหล่านี้ออกไป จากนั้นเจ้าก็ปรับปรุงพื้นเพของสัตว์วิญญาณเหล่านี้ ในเวลาอันสั้นและทำให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้นชั่วคราว” หลินตากล่าว

สายตาของทุกคนไปรวมตัวกันที่ลั่วอู๋

ลั่วอู๋หัวเราะเยาะ “ข้าไม่สามารถทำมันได้เพราะมันเป็นสิ่งที่อาจารย์หยูไม่สามารถทำ ตรรกะอะไรของเจ้าเนี่ย”

สายตาของทุกคนเปลี่ยนไปเมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของลั่วอู๋

ช่างหยิ่งทะนงเหลือเกิน

“กล้าพูดมาได้นะ!” ใบหน้าของหลินตาเต็มไปด้วยความโกรธ