ไหปีศาจ นิยาย บท 43

บทที่ 43

ข้าเป็นหนี้ท่าน

ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเงิน มิติ 12 ในกลุ่มอันธพาลป่วนเมืองที่พบได้ทั่วไปแบบนี้

ไม่มีใครคิดแน่นอน

มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้นในเรื่องนี้

นั่นก็คือหอคอยหวงชานั้นชั่วช้าพอที่จะทำเรื่องแบบนี้

สีหน้าของผู้คนในศาลาไป่หยู่ต่างก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ไม่ดี เพียงแค่ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเงิน มิติ 10 นั้นก็สามารถฆ่าทุกคนในศาลาไป่หยู่ได้อย่างง่ายดาย

“ถึงข้าจะไม่มีร้านค้า แต่ข้าก็คงไม่ปฏิบัติต่อลูกค้าอย่างหยิ่งยโสเยี่ยงเจ้า! ตอนนี้ข้าจึงมาเพื่อทวงความยุติธรรมให้กับเหล่าลูกค้าของเจ้า” หวันเฟยคำราม

เสียงคำรามนั้นดังสนั่นจนทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน มันดังก้องไปทั่วและดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนให้หยุดดู

เป็นเพราะว่าศาลาไป่หยู่นั้นทำตัวจองหองต่อลูกค้าอย่างงั้นหรือ

แม้มันจะไม่ใช่ความจริง

แต่ดูเหมือนว่าทัศนคติของฝูงชนจะเป็นใจให้กับพวกเขา

ตอนนี้ถ้าหากศาลาไป่หยู่ถูกทำลายมันก็จะดูเหมือนเป็นเพราะข้อพิพาททางธุรกิจ ศาลาไป่หยู่ได้ไปพูดหยามผู้ใช้พลังวิญญาณอย่างหยาบคายและเป็นผลให้ทั้งสองฝ่ายได้ต่อสู้กัน

จากนั้นเพื่อปกปิดชื่อเสียงที่ไม่ดีของศาลาไป่หยู่ ตระกูลลั่วก็จะตัดหางปล่อยวัดไม่ยุ่งเกี่ยวใด ๆ ไม่แม้แต่จะไปกดดัน

ผู้ใช้พลังวิญญาณทั้งสองคนเดินเข้ามา

พวกอันธพาลต่างก็ถอยออกห่าง เพราะกลัวว่าจะโดนลูกหลง

สำหรับผู้ใช้พลังวิญญาณระดับทองแดง พลังวิญญาณจะไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือด เมื่อใช้งานทักษะพลังวิญญาณรูปแบบจะยึดติดกับเลือดเนื้อ

ดังนั้นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับทองแดง จึงถือได้ว่าไม่ได้ต่างจากคนธรรมดาที่มีความแข็งแกร่งทางร่างกายเท่าไหร่

แต่เมื่อพูดถึงผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเงินมันแตกต่างกัน

พลังวิญญาณสามารถปลดปล่อยได้อย่างอิสระและส่งผลกระทบต่อผู้คนโดยรอบ การเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกัน เกิดจากการทำงานของทักษะพลังวิญญาณอันลึกลับและมหัศจรรย์

นั่นคือสิ่งที่พวกเขาเป็น

พลังวิญญาณของผู้ใช้พลังวิญญาณทั้งสองต่างก็เปล่งแสงออกมาอย่างช้า ๆ ราวกับปล่อยออร่าแสดงความเหนือชั้นออกมา

“คราวนี้ทางด้านหวงชาเตรียมแผนการมาดีจริงๆ” ลั่วอู๋พูดพร้อมกัดฟันของเขา

หนึ่งในผู้ใช้พลังวิญญาณหัวเราะเยาะและกล่าวขึ้นว่า “ข้าไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้าพูดหรอกนะ นี่มันเป็นความขัดแย้งระหว่างกลุ่มอีฉีของพวกเรากับศาลาไป่หยู่”

แหวนสัตว์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ในมือของผู้ใช้พลังวิญญาณทั้งสองส่องแสงแวววาว

ทันใดนั้นสัตว์วิญญาณทั้งสี่นั้นพลันปรากฏตัว

บรรดาสัตว์ทั้งสี่ประกอบไปด้วยสัตว์วิญญาณร่างสูงสองร่างและที่มีลักษณะเป็นสัตว์เลื้อยคลานอีกสองตัวพวกมันสามารถพ่นไฟได้

“หรือว่าพวกแกคือ! พี่น้องตระกูลจาง” เจ้าของร้านคนเก่ารู้จักชายสองคนนี้ดี

พวกเขาคือพี่น้องตระกูลจาง

พวกเขาเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณที่มีชื่อเสียง

ทั้งสองเป็นพี่น้องกัน พวกเขามีสัตว์วิญญาณสองชนิด ชนิดแรกเป็นปีศาจไม้ และชนิดที่สองคือมังกรไฟ พวกเขาเชี่ยวชาญในทักษะที่แตกต่างไปจากคนอื่น

ปีศาจไม้และมังกรไฟทำงานร่วมกันและพลังวิญญาณไม้จะช่วยส่งเสริมให้พลังวิญญาณไฟ พวกเขาสามารถโจมตีด้วยไฟเป็นพิเศษ

นั่นทำให้พวกเขามีพลังมากมหาศาล

“รู้ตัวเร็วใช่ได้นี่นา” จางหยวนฉงเยาะเย้ย

พลังวิญญาณของพี่น้องตระกูลจางกำลังปะทุและอุณหภูมิในอากาศเพิ่มขึ้นอย่างมาก จนทำให้ผู้คนโดยรอบรู้สึกร้อนและไม่สบายตัว

ผู้คนและสัตว์วิญญาณช่วยเติมเต็มหน้าที่ซึ่งกันและกัน ทำให้สามารถปิดล้อมผู้คนในศาลาไป่หยู่ได้ในทันที

“นายน้อยลั่ว ท่านหลบไปก่อนข้าจะรับมือพวกมันเอง” เจ้าของร้านคนเก่ายืนขึ้นและแสดงแหวนสัตว์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์

ลั่วอู๋ ถอยกลับมาแล้วสูดหายใจลึก ๆ”ไม่ เจ้าของร้านคนเก่า ท่านไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน ข้าจะถ่วงเวลาไว้เอง ท่านรีบใช้โอกาสนี้พาทุกคนหนีออกไปด้านหลัง เร็ว”

“นายน้อย!” ทุกคนตกใจ

ดวงตาของลั่วอู๋มองไปที่ทุกคน “อย่าห่วงเลย ข้ามีวิธีป้องกันตัว พวกเจ้ารีบหนีไปเถอะ”

หลี่หยินได้แต่กัดฟัน ดวงตาอันงดงามของนางเต็มไปด้วยความกังวลและสับสน

มือนุ่มๆ ของนางบีบแน่นอย่างไม่สบายใจ

ครั้งนี้นายน้อยของนางต้องลำบากแน่ ๆ

“หืม คิดว่าจะหนีได้รึ ขอโทษด้วยนะ แต่พวกเจ้าทุกคนจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้นในวันนี้”

“ล้อมมันเอาไว้” จางหยวนฉงตะโกน

ทันใดนั้นพวกอันธพาลก็เดินไปกันทางประตูหน้าและประตูหลังเอาไว้

คงเปรียบได้กับว่ามีหมาป่าดักอยู่ข้างหน้าและส่วนข้างหลังก็เป็นเสือ พวกเขาไม่มีทางหนีรอด

อย่างไรก็ตามปัญหาหลักคือพี่น้องตระกูลจาง พวกเขาใช้ทักษะสัตว์วิญญาณของตนเองในการสร้างความปั่นป่วนในศาลาไป่หยู่