ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 175

เมื่อฟิโอน่าเดินเข้ามา เธอก็ได้กำจัดอารมณ์ด้านลบของตนออกไปแล้ว เธอพารีเบคก้าเข้าไปข้างในบ้านและเผยยิ้มออกมา

ฟิโอน่าทักทายดักลาสก่อนแล้วจึงพูดกับเพเนโลเป้ว่า “เพเนโลเป้ สุขสันต์วันเกิดนะคะ!”

เพเนโลเป้จ้องมองไปที่รีเบคก้าซึ่งยืนอยู่ข้างฟิโอน่า ใบหน้าเคร่งขรึมของเธอเผยให้เห็นถึงความไม่พอใจ “เธอพาผู้หญิงคนนี้มาทำไม?”

อย่างที่ไซม่อนพูดเอาไว้ เพเนโลเป้ไม่ชอบให้มีคนนอกเข้ามาร่วมงานเลี้ยงวันเกิด

แน่นอน ฟิโอน่ารู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว เธอมองเข้าไปในดวงตาของเพเนโลเป้และเผยยิ้ม “เพเนโลเป้ รีเบคก้าได้ยินมาว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอน่ะ แถมเธอก็แค่อยากจะมาฉลองด้วย ดูสิ หนูรีเบคก้าทำเค้กมาให้ด้วยนะ" ระหว่างที่พูด ฟิโอน่าก็หันไปทางรีเบคก้า

รีเบคก้าวางเค้กลงบนโต๊ะทันที เธอก้มศีรษะลง ท่าทีของเธอดูเหมือนหญิงสาวน่ารักผู้มาจากครอบครัวที่ต่ำต้อย “คุณเพเนโลเป้ สุขสันต์วันเกิดนะคะ! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำเค้ก หวังว่าคุณจะชอบนะคะ”

ดักลาสตอบกลับ “หนูน่ารักมากเลยนะ รีเบคก้า ไหน ๆ หนูก็มาที่นี่เพื่อเฉลิมฉลองวันเกิดแล้ว งั้นเรามาทานอาหารเย็นด้วยกันเลย”

เพเนโลเป้มองไปที่ดักลาส เพเนโลเป้รู้ดีว่าดักลาสชื่นชอบรีเบคก้า เขาหวังว่าเธอจะได้เป็นภรรยาของไซม่อนในอนาคต แต่ทว่า เพเนโลเป้เองก็พลันคิดว่ารีเบคก้าไม่เหมาะสมกับไซม่อนเลยแม้แต่น้อย

"ขอบคุณมาก" แม้ว่าเพเนโลเป้จะไม่ชอบที่รีเบคก้าโผล่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิด แต่เธอก็ยังต้องทำตัวสุภาพ เพราะดักลาสพูดออกมาขนาดนั้นแล้ว หากต้องมาโต้เถียงกับพ่อผู้สูงอายุ มันคงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่

รีเบคก้าเผยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข เพเนโลเป้อนุญาตให้เธอรับประทานอาหารเย็นด้วยกันได้ แต่ทว่า ในระหว่างนั้น รีเบคก้าพลันอดละสายตาจากไซม่อนไม่ได้เลย ไม่ว่าเธอจะชำเลืองมองเขาแค่ไหน แต่ไซม่อนก็ไม่เคยเหลียวแลเธอเลยแม้แต่น้อย

ไซม่อนไม่พูดอะไร เนื่องจากพี่สาวอนุญาตให้รีเบคก้าอยู่ต่อ เขาจึงไม่มีอะไรจะพูดอีก

ฟิโอน่าเผยรอยยิ้ม เพราะถ้ารีเบคก้าได้อยู่ต่อ แผนการของเธอจะง่ายขึ้นมาก

“เซบาสเตียน หลานหิวไหม?” ในตอนนี้ ดักลาสให้ความสนใจหลานชายของตัวเองมากกว่า หลังจากที่เด็กชายถูกแยกกับแม่ อารมณ์ของเขาก็ไม่ดีอีกเลย

เซบาสเตียนกำลังนั่งอยู่บนโซฟาและเล่นรูบิก เขาไม่สนใจใครเลยสักคน

“ไม่ครับ” เขาตอบดักลาส

“ปู่ขอให้พ่อครัวทำอาหารที่หลานชอบ-"