ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 179

ในปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครทำเค้กให้เพเนโลเป้ในวันเกิดเลย ทันทีที่ฟิโอน่าตักเค้กไปให้ไซม่อน เขาก็ตักขึ้นมากินด้วยความสุภาพเท่านั้น

“ถ้าไม่ชอบ ก็ไม่ต้องฝืนก็ได้นะ” เพเนโลเป้ไม่เคยชอบอาหารประเภทนี้อยู่แล้ว เธอไม่แม้แต่จะตักกินเลยด้วยซ้ำ

ในตอนนี้ รีเบคก้ารู้สึกอับอาย ดูเหมือนว่าเพเนโลเป้จากตระกูลแซคคารี่จะเป็นคนที่เอาใจยากไม่น้อยเลย

ท้ายที่สุด เค้กทั้งหมดก็ถูกตัดให้กับคนรับใช้ในบ้าน

รีเบคก้ากำหมัดแน่น เธอรู้สึกอับอายขายขี้หน้ามากแม้ว่าตัวเองจะไม่ได้ทำเค้กก็ตาม

หลังจากรับประทานเค้กเสร็จแล้ว ทุกคนก็เดินออกจากห้องอาหาร ทว่า ในระหว่างที่ไซม่อนลุกขึ้นยืน เขาก็ตัวสั่นราวกับกำลังจะล้มลง

"เกิดอะไรขึ้นน่ะ?" เพเนโลเป้ที่นั่งอยู่ข้างไซม่อนถามขึ้น

"อ๊าย! ไซม่อน ทำไมนายถึงมีผื่นขึ้นเยอะขนาดนั้นล่ะ?” ฟิโอน่าก็ร้องตะโกนออกมาทันที

หลังจากได้ยินเสียงอุทานของฟิโอน่า เพเนโลเป้ก็เห็นผื่นแดงที่ใบหน้าและลำคอของไซม่อน เธอมองไปยังไซม่อนชั่วครู่ หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็เข้าใจทุกอย่างในทันที

เพเนโลเป้หันไปหารีเบคก้าและรีบถามอย่างเย็นชา "เธอใส่อะไรลงไปในเค้ก?”

รีเบคก้าตกใจกับท่าทีที่น่าสะพรึงกลัวของเพเนโลเป้ ราวกับว่าเธอกำลังถูกกล่าวหาว่าวางยาพิษใส่ไซ่มอนโดยการใส่บางอย่างลงไปในเค้ก

รีเบคก้าส่ายหัวอย่างกังวลและหวาดกลัว “ฉัน... ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยนะคะ... ”

อันที่จริง เธอไม่ได้ทำเค้กด้วยซ้ำ เธอจะรู้ได้ยังไงว่ามีอะไรอยู่ในนั้น?

รีเบคก้าทำได้เพียงแค่จ้องมองไปที่ฟิโอน่าเพื่อขอความช่วยเหลือ

ฟิโอน่าตบหน้าผากตัวเองและแสร้งทำเป็นหงุดหงิด “เอ่อ ฉันลืมบอกไปเลยว่าไซม่อนกินถั่วไม่ได้ เขาเป็นภูมิแพ้ เธอใส่ถั่วลงไปในเค้กด้วยเหรอ?”

รีเบคก้าได้รับสัญญาณจากฟิโอน่า ทันใดนั้น เธอก็พยักหน้าตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ใช่ค่ะ... หนูใส่ถั่วลงไป”