ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 18

เหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นในเช้าวันนี้เกือบทำให้ชารอนไปทำงานสาย ทันทีที่ถึงบริษัท ชารอนได้รับแจ้งว่าท่านประธานได้เรียกเธออีกแล้ว

ไซม่อนได้มอบหมายให้ชารอนรับผิดชอบโครงการเม้าเท่น ลิงกวิสติค ของบริษัท บางที ไซม่อนอาจต้องการสอบถามความคืบหน้าในการทำงานของชารอนก็ได้

ชารอนมาถึงห้องทำงานของท่านประธาน ไซม่อนนั่งอยู่บนเก้าอี้หมุนพร้อมกับกำลังจัดการเอกสารอยู่ เขาสวมสูทเย็บมือพอดีตัว มันทำให้ไซม่อนดูดีไม่น้อย

“ท่านประธานแซคคารี่คะ” ชารอนเดินไปยังหน้าโต๊ะทำงาน

ไซม่อนเงยหน้าขึ้นมองชารอนและหรี่ตา “หน้าคุณเป็นอะไรน่ะ?”

ชารอนตกใจเล็กน้อย อันที่จริง เธอทายามาบ้างแล้ว แต่อาการบวมก็ชัดเจนขึ้นมากเช่นกัน

ชารอนไม่อยากบอกให้ไซม่อนรู้ว่ามันเป็นฝีมือของฟิโอน่า เพราะไซม่อนเคยพูดว่าเขาไม่อยากเข้ามายุ่งเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างตัวชารอนเองและโฮเวิร์ด

ดังนั้น เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโกหก "วันนี้ฉันบังเอิญสะดุดล้มน่ะค่ะ"

ดวงตาของไซม่อนหรี่ลง ถึงจะรู้ว่าชารอนกำลังโกหก แต่ไซม่อนก็ไม่อยากพูดอะไรที่ทำให้เธอเสียหน้าออกมา เพราะไม่ว่าชารอนจะต้องการบอกความจริงหรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอเอง

"คุณเตรียมตัวเรื่องโครงการเม้าเท่น ลิงกวิสติคไปถึงไหนแล้วล่ะ?" ไซม่อนเอ่ยถาม

“ฉันอ่านรายละเอียดขั้นตอนการดำเนินการของโครงการแล้วค่ะ แล้วตอนนี้ฉันก็กำลังวางแผนลงพื้นที่เพื่อตรวจดูหน่อย” ชารอนกล่าว

“ดีเลย ผมก็จะไปที่นั่นเหมือนกัน งั้นเดี๋ยวเราสองคนไปด้วยกันเลย” ไซม่อนกล่าวก่อนจะวางปากกาลง มันเป็นปากกาที่ไซม่อนใช้ในการเซ็นเอกสาร หลังจากนั้น ไซม่อนก็ลุกขึ้นและกำลังจะเดินมา

ในทางกลับกัน ชารอนรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่ทว่า เธอก็สงบสติลงได้อย่างรวดเร็วและรีบตอบกลับทันที "โอเคค่ะ"

หลังจากนั้น ชารอนก็ได้เดินทางไปกับไซม่อน ทั้งสองออกจากบริษัทเพื่อไปยังไซต์ของโครงการเม้าเท่น ลิงกวิสติค

ไซต์ธุรกิจนั้นประกอบไปด้วยโรงแรม ศูนย์รวมความบันเทิงและศูนย์การค้า ส่วนชารอนต้องรับผิดชอบในการออกแบบตกแต่งภายในของโรงแรม

หลังจากที่ทั้งสองมาถึง ผู้จัดการสถานที่ก็ต้อนรับพวกเขา ผู้จัดการเดินเข้ามารายงานความคืบหน้าของโครงการต่อไซม่อน

ในตอนนั้นเอง ชารอนก็ยืนอยู่ข้างทั้งสอง เธอจดบันทึกทุกคำพูดของทั้งคู่พร้อมกับสังเกตสภาพแวดล้อมรอบตัวไปด้วย

ในระหว่างที่ผู้จัดการอธิบายไปได้ครึ่งทาง พนักงานคนหนึ่งก็เดินเข้าขัดจังหวะทั้งสอง พนักงานคนนี้ต้องการขอคำแนะนำ ดูเหมือนว่าเขาจะพบปัญหา หลังจากนั้น ไซม่อนก็ปล่อยให้ผู้จัดการคุยกับพนักงานคนนั้นไป

ไม่นานหลังจากนั้น ชารอนและไซม่อนก็มาถึงศูนย์การค้าที่เพิ่งสร้างเสร็จ เหล่าคนงานในห้องโถงใหญ่ของชั้นหนึ่งกำลังติดตั้งโคมระย้ากันอยู่

ทุกคนต่างยุ่งกับการทำงานจนไม่มีใครสังเกตเห็นทั้งสองเลย ทันใดนั้น โทรศัพท์ของไซม่อนก็ดังขึ้น ด้วยเหตุนี้ เขาจึงขอให้ชารอนยืนรอในระหว่างที่ตัวเองเดินไปรับสายที่มุมตึก

ไซม่อนยืนอยู่บนทางเดินซึ่งอยู่ไม่ไกลจากชารอนมากนัก เขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ในทางกลับกัน ชารอนก็เข้าใจแนวคิดพื้นฐานของสถานที่แห่งนี้แล้ว เธอเริ่มคิดถึงเงื่อนไขในการออกแบบของตัวเองทันที

แต่ทว่า ในตอนนั้นเอง ชารอนพลันเหลือบไปเห็นโคมระย้าที่อยู่เหนือศีรษะของไซม่อนเพิ่งติดตั้งเสร็จ มันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงทันทีที่ถูกสายลมพัดผ่าน

'นั่นดูอันตรายมากเลยนะ' ชารอนต้องการตะโกนบอกให้ไซม่อนออกมาจากตรงนั้น แต่ทว่า ก่อนที่ชารอนจะพูดขึ้น โคมระย้าก็ตกลงมาแล้ว!

"ระวัง!" ชารอนรีบวิ่งไปผลักไซม่อนอย่างไม่ลังเล

ตู้ม!

“อ๊าย!” ชารอนรู้สึกเจ็บปวดในระหว่างที่กำลังกรีดร้อง

“ชารอน!” ไซม่อนคว้าตัวชารอนเอาไว้ ไซม่อนเห็นว่าขาของชารอนได้รับบาดเจ็บและมีเลือดไหลออกมา โคมระย้าหล่นมาทับขาของเธอ!