ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 187

มันดูตลกไม่น้อย ทำไมเขาถึงโกรธมากขนาดนี้นะ? ในตอนแรก ดูเหมือนว่าเขาอยากชกหน้ายูจีน แต่ทว่า ตอนนี้เขากลับมาลงที่เธอแทนงั้นหรือ?

ไซม่อนมองชารอนด้วยสายตาลึกล้ำ ไซม่อนเข้าใกล้ชารอนพร้อมกับเผยออร่าสุดอันตรายและน่ากลัวออกมาจากแววตา "ชารอน คุณหูหนวกรึยังไงกัน? ผมบอกว่าห้ามยุ่งกับยูจีนไม่ใช่เหรอ? คุณไม่ฟังผมเลย แถมยังพาลูกชายของเราไปสวนสนุกกับเขาอีกต่างหาก”

ชารอนถูกไซม่อนบังคับให้ถอยไปที่ประตู เดิมที ภายในรถก็มีพื้นที่น้อยอยู่แล้ว ตอนนี้อากาศรอบตัวชารอนเริ่มเบาบางลงเรื่อย ๆ

ชารอนกำลังอ้าปากเพื่ออธิบาย แต่แล้ว เธอก็เปลี่ยนใจ มีอะไรที่จะต้องอธิบายด้วยล่ะ?

ทั้งสามเพิ่งไปสวนสนุกกันมา มันไม่ใช่สิ่งที่น่าละอายใจเลยแม้แต่น้อย

“ใช่ พวกเราไปสวนสนุกกัน อีกอย่าง คุณไม่มีเวลาให้เราเลย แต่ยูจีนมี แล้วทำไมเราจะไปไม่ได้ล่ะ?”

“ไม่ว่ายังไงคุณก็ไปไม่ได้! ผมเป็นพ่อของเซบาสเตียนและสามีของคุณนะ! ไม่ใช่ยูจีน นิวตันคนนั้นสักหน่อย!” น้ำเสียงที่สั่นไหวของไซม่อนเผยให้เห็นแล้วว่าเขาโกรธแค่ไหน

ทว่า ชารอนพลันส่ายหน้าเล็กน้อย เธอรู้สึกหวาดกลัวกับรูปลักษณ์ของไซม่อน ตลอดเวลาที่เธอรู้จักไซม่อน ชารอนไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน

“ทำ-ทำไมคุณถึงพูดกับฉันแรงขนาดนี้ล่ะ? คุณเป็นพ่อของเซบาสเตียนก็จริง แต่เราเพียงแค่แต่งงานกันเพราะสัญญานั่นเท่านั้น ไม่ช้าก็เร็ว ยังไงเดี๋ยวเราสองก็ต้องหย่ากันอยู่ดี เพราะฉะนั้น คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับเรื่องของฉันแบบนี้!”

ทว่า สิ่งที่ชารอนพูดออกมาทำให้ดวงตาของไซม่อนเย็นชายิ่งขึ้นไปอีก ทันใดนั้น ไซม่อนพลันใช้ฝ่ามือของตัวเองบีบกรามของชารอนอย่างกะทันหันพร้อมกับกล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ชั่วร้าย “ถ้าผมยุ่งกับคุณไม่ได้ แล้วใครกันล่ะที่ยุ่งได้? ยูจีนงั้นเหรอ? คุณสัญญาอะไรกับเขาเอาไว้?!"

“คุณสัญญากับยูจีนเอาไว้ว่าจะหย่ากับผมเพื่อย้ายไปอยู่กับเขาใช่ไหม?"

ชารอนรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยทันทีที่ถูกไซม่อนจับกรามเอาไว้อย่างรุนแรงและป่าเถื่อน ทันใดนั้น ดวงตาของชารอนเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ความโกรธในหัวใจของเธอพลันพวยพุ่งออกมาอีกด้วย เธอทนกับความเจ็บปวดและความโกรธไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว หลังจากนั้น ชารอนจึงตอบกลับด้วยความโกรธ “ใช่! นั่นคือสิ่งที่ฉันตั้งใจจะทำ...”

ไซม่อนก้มศีรษะลงและปิดผนึกปากของชารอนด้วยจุมพิตอันป่าเถื่อน เขาเป็นเหมือนสิงโตที่ดุร้าย เขากำลังลงโทษชารอนอย่างรุนแรง

ผู้หญิงนี้น่าโดนนัก! ทำไมถึงกล้าให้สัญญาแบบนั้นกับยูจีนกันนะ?

เธอต้องการหย่ากับเขางั้นหรือ? ไม่มีทางเสียหรอก!

จูบที่โกรธแค้นของไซม่อนบุกเข้าใส่ชารอน เธอถูกต้อนจนมุมในพื้นที่เล็ก ๆ ของรถยนต์ มันทำให้ชารอนหายใจลำบากไม่น้อยเลย

ทว่า ชารอนยังคงผลักไซม่อนออกไป แต่ความพยายามที่จะหลบหนีของชารอนกลับไร้ประโยชน์ น้ำตาพลันไหลรินลงมาจากหางตาของชารอน บ้าจริง! ไซม่อนกล้าทำร้ายเธอแบบนี้ได้ยังไงกัน?!

ทันใดนั้น ชารอนก็จำรูปภาพเมื่อคืนก่อนขึ้นมาได้ รูปถ่ายของไซม่อนและรีเบคก้า! พวกเขาหลับนอนด้วยกันอยู่ในบ้านหลังใหญ่...

ไซม่อนหลับนอนกับรีเบคก้าไปเมื่อคืนนี้แท้ ๆ แต่ตอนนี้เขากลับมาทำร้ายร่างกายเธอ นี่มารังแกเธอวันนี้ เขาเลวมาก!

ทันทีที่ไซม่อนกำลังจูบชารอน เธอก็พลันกัดริมฝีปากของเขาอย่างแรง ในตอนนั้นเอง รสชาติของเลือดพลันแพร่กระจายระหว่างทั้งสอง

ไซม่อนปล่อยตัวชารอนทันที เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาที่น่ากลัว อีกทั้ง ริมฝีปากของไซม่อนยังมีเลือดออกอีกด้วย...

ทั้งสองพลันหายใจหอบหนักเพราะพื้นที่ในรถนั้นคับแคบ ดูเหมือนทั้งสองเพิ่งจะนึกเรื่องนี้ได้

ชารอนถึงกับน้ำตาไหลพราก เธอซ่อนความโกรธและความกลัวที่มีต่อไซม่อนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ชารอนรีบยกมือขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง หลังจากนั้น เธอก็โพล่งทุกอย่างออกไป "ถ้าคุณอยากระบายความโกรธขนาดนั้น ก็ไปหารีเบคก้านู้น! ข้อตกลงไม่ได้บอกเอาไว้สักหน่อยว่าฉันจะต้องปรนนิบัติคุณแบบนี้!"

หลังจากที่ชารอนพูดอย่างนั้นออกมา เธอก็ผลักไซม่อนออกไปอย่างแรง หลังจากนั้น ชารอนก็เปิดประตูรถและวิ่งออกไปพร้อมกับความรู้สึกขุ่นเคือง