ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 188

ไซม่อนมองดูแผ่นหลังของหญิงสาวที่หายตัวไป ชารอนวิ่งหนีออกไปด้วยความตื่นตระหนก ความโกรธในอกของเธอยังไม่สลายหายไป ทันใดนั้น หลังจากเห็นน้ำตาที่หางตาของชารอน ไซม่อนก็พลันชะงักไป มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังถูกรังแกอยู่

ไซม่อนไม่คิดเลยว่าตัวเองจะสติหลุดขนาดนี้ หลังจากเห็นชารอนกับยูจีน เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะโกรธขนาดนี้

แฟรงกี้ขึ้นมาบนรถทันทีที่เห็นชารอนวิ่งหนีลงจากรถไป อันที่จริง แฟรงกี้รู้สึกกลัวไม่น้อยทันทีที่มองไปยังสีหน้าอันน่าสยดสยองของเจ้านาย ไซม่อนสติหลุดจนเหมือนอยากจะฆ่าใครสักคนเลย

“ส่งใครสักคนไปจับตาดูยูจีนเอาไว้!" ไซม่อนตะโกนออกคำสั่ง ไซม่อนจะไม่ปล่อยให้ยูจีนเข้าใกล้ชารอนอีกแล้ว!

ภายในรถสีดำ แฟรงกี้ซึ่งนั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับและกำลังจะสตาร์ทรถพลันสังเกตเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของไซม่อนผ่านกระจกมองหลัง มันดูเป็นใบหน้าที่เย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็ง นอกจากนี้ ริมฝีปากของไซม่อนยังเลือดออกอีกด้วย

แฟรงกี้รู้สึกหวาดกลัวไม่น้อย ท่านประธานใช้กำลังกับคุณชารอนงั้นเหรอ? เธอถึงทำเขาเลือดออกแบบนั้น?

หากไม่ใช่แบบนั้น ชารอนก็คงไม่วิ่งลงจากรถไปด้วยดวงตาที่แดงก่ำ อีกทั้ง ไซม่อนก็คงไม่ดูน่าหวั่นเกรงและน่าสะพรึงขนาดนี้

แฟรงกี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวคำพูด “ท่านประธานแซคคารี่ครับ คุณผู้หญิงคงไม่รู้จริง ๆ ว่ายูจีนเป็นคนยังไง ทำไมคุณไม่บอกความจริงกับเธอไปล่ะครับ? ในอนาคต เธอจะได้อยู่ห่างจากผู้ชายคนนั้นไว้"

ทว่า ไซม่อนยังคงสงสัยอยู่เลยว่าชารอนรู้จักกับยูจีนได้อย่างไร อันที่จริง บริษัทเซ็นทรัลคอร์ปอเรชั่นและบริษัทพรอสเพอร์ต่างก็เหมือนน้ำกับไฟ ทั้งสองฝ่ายกำลังแข่งขันกันทั้งอย่างเปิดเผยและในความมืด

นั่นคงเป็นเหตุผลที่ไซม่อนโกรธทันทีที่เห็นชารอนอยู่กับยูจีน

ไซม่อนหรี่ตาและตอบกลับอย่างเย็นชา “ไม่จำเป็น” ชารอนไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องเนื้อระหว่างเขากับยูจีน อีกทั้ง ไซม่อนก็ไม่ต้องการให้ชารอนเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกด้วย

แฟรงกี้หยุดพูดเรื่องนี้ทันที ทันใดนั้น เขาก็พลันเปลี่ยนประเด็น “อ่า อีกอย่างครับท่าน พอดีว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับโครงการในเมืองซี รองประธานแซคคารี่ไปจัดการเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ท่านจะไปดูหน่อยไหมครับ?”

ด้วยความที่ไซม่อนเกิดอาการแพ้ถั่วเมื่อคืนก่อน อีกทั้ง เขายังนอนหลับอย่างกระสับกระส่ายตลอดทั้งคืน ในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาจึงต้องตรงไปยังบริษัทเพื่อจัดการธุระบางอย่าง เขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองซีแล้ว ถึงแม้ว่าเพเนโลเป้จะเป็นคนไปที่นั่น แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะฉะนั้น ไซม่อนต้องไปเอง

ในตอนแรก เขาต้องการมาพบแม่และลูกชายก่อนจะไปที่นั่น เขาต้องการใช้โอกาสนี้ในการบอกลาทั้งสอง แต่ทว่า เขาจะไปรู้ได้อย่างไรกันว่าทั้งสองกำลังใช้เวลาร่วมกันกับยูจีนที่สวนสนุก?

ชารอนช่างเป็นผู้หญิงที่ไร้หัวใจ เธอไม่แม้แต่จะโทรไปถามไซม่อนเลยว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน!

ในตอนนี้ อาการแพ้ของไซม่อนดีขึ้นแล้ว แต่ทว่า ผื่นตามร่างกายของเขายังคงอยู่ ด้วยเหตุนั้น คุณหมอซาเวียร์จึงขอให้ไซม่อนพักผ่อนอีกหนึ่งวันและดูแลเรื่องอาหารการกินของเขา แต่ทว่า เขาจะไปมีเวลาพักผ่อนได้อย่างไรกันล่ะ?

ในตอนนี้ ไซม่อนกำลังโกรธชารอน

“ออกรถไปเมืองซีเลย” ไซม่อนมองไปยังคอนโดของตนนอกหน้าต่างและกล่าวคำพูดด้วยน้ำเสียงสุดหนักแน่น

ชารอนวิ่งกลับไปยังตัวอาคารด้วยลมหายใจเดียว เธอเข้าไปในลิฟต์และกดขึ้นทันที เธอไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว

ชารอนพลันเอนหลังพิงผนังลิฟต์และคว้าเสื้อผ้าปิดหน้าปกเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง เธอหายใจหอบและเริ่มหายใจช้า ๆ อีกครั้ง ในขณะที่ผนังกระจกของลิฟต์สะท้อนให้เห็นถึงความตื่นตระหนก โกรธเคืองและเศร้าโศกของตัวเธอในตอนนี้

ดวงตาของชารอนกลายเป็นสีแดงก่ำ น้ำตาไหลอาบแก้มเธอ นอกจากนี้ ริมฝีปากของชารอนก็ยังบวมอีกด้วย ทั้งหมดเป็นเพราะการกระทำสุดป่าเถื่อนของไซม่อน

ทันใดนั้น ชารอนยกมือขึ้นและพยายามเช็ดริมฝีปาก เธอรู้สึกราวกับว่ากลิ่นของไซม่อนยังติดอยู่ที่ริมฝีปากของตัวเอง เธอเกลียดมันอย่างถึงที่สุด!

ไซม่อนเป็นคนที่แย่มาก! หลังจากไปหลับนอนมากับรีเบคก้า เขากล้าจูบเธอรุนแรงและป่าเถื่อนแบบนั้นได้อย่างไรกัน?

ไซม่อนคิดว่าเธอเป็นตัวอะไรกันแน่?

เมื่อชารอนนึกถึงรูปภาพเมื่อคืน เธอพลันมั่นใจว่าไซม่อนต้องได้จูบกับรีเบคก้าแล้วแน่!

ชารอนรู้สึกว่าริมฝีปากของตัวเองเปรอะเปื้อนและสกปรก เธอจะกลับไปแปรงฟันสิบครั้งเลย!

ทั้งนี้ ทำไมชารอนไม่เคยรู้เลยว่าไซม่อนเป็นคนป่าเถื่อนและไร้เหตุผลขนาดนี้? เขายังนอนกับรีเบคก้าได้เลย แต่เขากลับห้ามไม่ให้เธอเป็นเพื่อนกับผู้ชายคนอื่น เขากำลังใช้ตรรกะแบบไหนอยู่กัน?

ในตอนนี้ ชารอนรู้สึกโกรธไม่น้อย ยิ่งเขาไม่ต้องการให้เธอยุ่งวุ่นวายกับยูจีนมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งอยากทำมากขึ้นเท่านั้น ชารอนตัดสินใจทันทีว่าเธอจะยอมรับข้อเสนอของยูจีนและทำงานร่วมกับเขา

ไซม่อนเป็นคนที่ขัดต่อข้อตกลงเอง เพราะฉะนั้น ชารอนจึงไม่กังวลเลยว่าเขาจะโกรธหรือไม่

ชารอนพลันคิดว่าหลังจากที่ไซม่อนทำร้ายเธอในรถ อย่างน้อย เขาก็ควรจะกล่าวขอโทษเธอด้วย แต่ถึงกระนั้น เขาทั้งไม่ขอโทษ แถมยังไม่กลับมาห้องด้วยซ้ำ