ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 189

ไซม่อนไม่ถามถึงชารอนและลูกชายเลยด้วยซ้ำ ราวกับเขาหายไปในอากาศ

ความโกรธแค้นก่อตัวขึ้นในใจของชารอน ชารอนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะต่อความคิดที่ว่าไซม่อนจะเวลาดูแลทั้งสอง เขาคงอยากไปใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับรีเบคก้ามากกว่าด้วยซ้ำ

ชารอนรู้สึกว่าตนเป็นคนที่โง่มากที่คิดว่าไซม่อนจะใส่ใจความรู้สึกของเธอบ้าง!

หลังจากที่ชารอนออกไปเที่ยวกับลูกชายเป็นเวลาสองวันเสร็จแล้ว ใครคนหนึ่งจากตระกูลแซคคารี่ก็มารับเซบาสเตียนกลับบ้านใหญ่ นั่นเป็นเพราะดักลาสไม่ยอมให้เจ้าตัวเล็กอยู่ข้างนอกนานเกินไป

“แม่ครับ ผมจะกลับไปบ้านคุณปู่ก่อนนะครับ” เซบาสเตียนไม่ต้องการแยกจากแม่เลย แต่เซบาสเตียนก็เข้าใจว่าถ้าตนยังอยู่กับแม่ต่อ เขาจะสร้างปัญหาให้แม่มากกว่าเดิม

ชารอนก้มหน้าและอุ้มลูกชายขึ้นมา “ถ้าไปถึงบ้านของคุณปู่แล้ว ลูกต้องกินและนอนให้ตรงเวลาด้วยนะ เข้าใจไหม? ตอนนี้คุณปู่แก่แล้วด้วย อย่าทำให้เขาโกรธด้วยล่ะ เข้าใจใช่ไหม?”

เซบาสเตียนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน “ผมไม่ชอบคุณปู่เลย เพราะปู่ชอบแยกผมห่างจากแม่" แม้ว่าเซบาสเตียนจะรู้ว่าคุณปู่ชอบเขา แต่ดักลาสกลับทำตัวไม่ดีต่อชารอนเลย เพราะฉะนั้น เซบาสเตียนจึงไม่ค่อยมีความสุขกับเรื่องนี้เท่าไหร่นัก

ชารอนเงียบไปครู่หนึ่ง หลังจากรู้ว่าดักลาสขอให้เธอย้ายออกเพราะเขาต้องการหาที่ว่างให้กับรีเบคก้า หัวใจของชารอนก็เต็มไปด้วยความไม่สบายใจ

เธอทำได้เพียงบอกตัวเองว่าถ้าไซม่อนแต่งงานกับรีเบคก้า เธอก็จะสามารถทิ้งตระกูลแซคคารี่และกลับมาอยู่กับลูกชายได้อย่างอิสระเสรีเช่นเคย นั่นถือเป็นเรื่องที่ดีไม่น้อย

“แม่ครับ อย่ากังวลไปเลย ผมจะจับตาดูคุณพ่อเอาไว้เลยครับ ผมไม่ยอมให้ผู้หญิงคนอื่นเข้าใกล้คุณพ่อแน่" เซบาสเตียนเผยสีหน้าราวกับกำลังแบกรับความรับผิดชอบทั้งหมดเอาไว้คนเดียว

ชารอนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เธอแตะที่จมูกของลูกชาย “ส่วนลูกก็ต้องกังวลเรื่องการกินและนอนให้ตรงเวลาเท่านั้น เข้าใจไหม? ไม่ต้องห่วงเรื่องอื่นเลย” อันที่จริง เซบาสเตียนไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองเลย

“ผมจะปล่อยไปได้ยังไงกันล่ะครับ? ผมจะไม่ยอมให้พ่อนอกใจแม่เด็ดขาด!”

ทันใดนั้น รอยยิ้มใต้ดวงตาของชารอนพลันหายไป เพราะไซม่อนนอกใจเธอไปแล้ว

“เอาละ ไปขึ้นรถเถอะจ้ะลูกรัก“ ชารอนมอบลูกชายของเธอให้อัลเฟรด เขามาที่นี่เพื่อรับเซบาสเตียน