ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 196

มันแปลกมาก ทำไมฟิโอน่าถึงมาอยู่ที่แบบนี้กันนะ?

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ชารอนก็แอบตามฟิโอน่าไป เธออยากรู้ว่าฟิโอน่ามาที่นี่ทำไม

ชารอนเดินตามฟิโอน่าไปอย่างเงียบเชียบ เธอไล่ตามฟิโอน่าไปจนถึงโบสถ์ อันที่จริง ชารอนไม่เคยคิดว่าที่นี่จะมีโบสถ์

ฟิโอน่าดูไม่เหมือนเป็นคริสเตียนผู้เคร่งศาสนา เธอมาที่นี่เพื่ออธิษฐานขอพรงั้นหรือ?

ชารอนตามฟิโอน่าเข้าไปข้างใน ฟิโอน่าไม่ได้เดินไปสวดมนต์ที่แท่นบูชา แต่เธอกลับมุ่งหน้าไปยังโกศศพแทน มันมีแผ่นโลหะเผาศพอยู่ มันคือโกศที่โบสถ์จัดเตรียมเอาไว้ให้สำหรับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว

ชารอนเห็นฟิโอน่าคุกเข่าและวางดอกไม้ลงหน้าโกศ ทว่า แผ่นโลหะของโกศศพนั้นมีคำจารึกเอาไว้อยู่ ถึงกระนั้น มันก็ไกลเกินไปสำหรับชารอน เธอมองไม่ชัดเลย

ในระหว่างที่ชารอนกำลังจะเข้าไปถามว่าฟิโอน่ามาเยี่ยมใคร ชารอนก็พลันได้ยินเสียงของฟิโอน่าดังขึ้น ฟิโอน่าเริ่มพูดกับแผ่นจารึก “ไซลาส วันนี้เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของคุณ ฉันมาหาคุณแล้วนะคะ"

“มันเป็นเวลาหกปีแล้วนะคะที่คุณไม่ได้อยู่กับฉันและโฮเวิร์ด..."

ทันทีที่ได้ยินฟิโอน่าพูดเช่นนี้ ชารอนก็รู้ได้ทันทีว่าไซลาสน่าจะเป็นพ่อของโฮเวิร์ด นอกจากนี้ เขายังเป็นพี่ชายของไซม่อนอีกด้วย

ชารอนเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน พี่ชายของไซม่อนเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

ทว่า เนื่องจากฟิโอน่ามาเยี่ยมหลุมศพของไซลาส มันจึงไม่ใช่เรื่องเหมาะสมสำหรับชารอนเท่าไหร่นักที่เธอจะมาแอบฟังแบบนี้ ทันใดนั้น ชารอนพลันหันหลังกลับ แต่ทว่า ชารอนพลันได้ยินฟิโอน่าพูดต่อ “คุณคงเกลียดฉันมากเลยใช่ไหมคะ? ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน คุณคงไม่ตาย..."

เสียงฝีเท้าของชารอนหยุดชะงัก เธอรู้สึกว่ามันแปลกไม่น้อย หลังจากนั้น ฟิโอน่าก็พูดต่อ “ใช่แล้ว ฉันเป็นคนตัดสายเบรกรถของคุณเอง ฉันเป็นต้นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุนั่นเอง แต่... คุณทำผิดกับฉันก่อนนะ! คุณกับนางเชอริลทำผิดต่อฉัน!”

ทันใดนั้น น้ำเสียงของฟิโอน่าก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เมื่อผ่านไปครึ่งทาง เธอพลันเริ่มร้องไห้แทน ชารอนเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ามันเป็นน้ำตาที่มาจากความเสียใจหรือความแค้นกันแน่

ชารอนตกใจไม่น้อย เธอยังยืนอยู่ที่เดิมและลืมเรื่องที่จะต้องเดินออกไปจากตรงนี้เลย ทุกคนบอกมาว่าไซลาส แซคคารี่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ไม่มีใครคิดเลยว่ามันจะเป็นการฆาตกรรม ฟิโอน่าเป็นคนฆ่าไซลาส!

ทันทีที่ได้ยินคำพูดของฟิโอน่า ดูเหมือนว่าไซลาสจะทำผิดบางอย่างกับเธอ ไม่อย่างนั้น ฟิโอน่าคงไม่ทำเรื่องที่โหดเหี้ยมขนาดนี้

ชารอนเห็นฟิโอน่าเผารูปถ่ายอยู่หน้าแผ่นจารึก “คุณชอบเธอมากใช่ไหม? ได้เลย งั้นฉันจะให้เธอไปกับคุณแทน!”

ดวงตาของฟิโอน่าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เธอไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากเผารูปถ่าย เธอปาดน้ำตาแล้วจากไป

หลังจากที่ฟิโอน่าจากไป ชารอนก็โผล่หัวออกมามองจากหัวมุม เธอรู้สึกสงสัย ทันใดนั้น ชารอนก็เดินไปยังป้ายหลุมศพและเห็นชื่อของไซลาส แซคารี่

ชารอนก้มศีรษะลง ทว่า ภาพถ่ายที่ฟิโอน่าเผาไปก่อนหน้านี้ไม่ได้ถูกเผาจนหมด มุมหนึ่งของภาพยังคงเผยให้เห็นถึงรูปลักษณ์ของผู้หญิงคนหนึ่ง ชารอนหยิบรูปถ่ายชิ้นเล็ก ๆ ขึ้นมาแล้วมองดูลักษณะของผู้หญิงในรูป

เธอเป็นผู้หญิงที่สวย ยิ้มแย้มและดูอ่อนโยนมาก แต่ทว่า ทำไมชารอนถึงรู้สึกคุ้นเคยกับผู้หญิงคนนี้จังเลยล่ะ?

ชารอนส่ายหัว เธอคงคิดมากไปเอง เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้สักหน่อย

"ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?" เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังของชารอนในทันใด นั่นทำให้ชารอนตกใจไม่น้อย รูปถ่ายในมือของชารอนถึงกับตกลงไปที่พื้น

เธอหันไปมอง ร่างสูงของชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นที่ทางเข้า เขาขมวดคิ้วมองชารอนอย่างมึนงง

ชารอนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ทำไมไซม่อนถึงมาอยู่ที่นี่กันล่ะ?

ใช่แล้ว! วันนี้เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของพี่ชายไซม่อน ถ้าไซม่อนจะมาที่นี่ มันก็ไม่น่าแปลก แต่ที่น่าแปลกก็คือทำไมเธอถึงมาที่นี่ต่างหากล่ะ!

ชารอนหันไปมองไซม่อนด้วยความงุนงง “ฉันมาทำธุระน่ะ แล้วฉันก็เห็นพี่สะใภ้ของคุณมาที่นี่ด้วย ฉันอยากรู้ว่าเธอมาทำไม ฉันก็เลยตามมาดู"

อันที่จริง ชารอนเพิ่งตกใจกับสิ่งที่ฟิโอน่าพูดไปก่อนหน้านี้ ก่อนที่ความรู้สึกของชารอนจะคลี่คลาย ไซม่อนก็ปรากฏตัวขึ้น

ชารอนชำเลืองมองไซม่อนอย่างรวดเร็ว ท่าของของเขาซับซ้อนเช่นเคย ในตอนนี้ ชารอนควรบอกสาเหตุที่แท้จริงที่ไซลาสเสียชีวิตไปไหมนะ?

แต่ทว่า ถ้าชารอนพูดออกไป ไซม่อนจะเชื่อเธอไหม? ถึงกระนั้น ชารอนก็ยังไม่มีหลักฐานอะไรที่สามารถพิสูจน์สิ่งที่ฟิโอน่าพูดได้เลย