ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 196

มันแปลกมาก ทำไมฟิโอน่าถึงมาอยู่ที่แบบนี้กันนะ?

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ชารอนก็แอบตามฟิโอน่าไป เธออยากรู้ว่าฟิโอน่ามาที่นี่ทำไม

ชารอนเดินตามฟิโอน่าไปอย่างเงียบเชียบ เธอไล่ตามฟิโอน่าไปจนถึงโบสถ์ อันที่จริง ชารอนไม่เคยคิดว่าที่นี่จะมีโบสถ์

ฟิโอน่าดูไม่เหมือนเป็นคริสเตียนผู้เคร่งศาสนา เธอมาที่นี่เพื่ออธิษฐานขอพรงั้นหรือ?

ชารอนตามฟิโอน่าเข้าไปข้างใน ฟิโอน่าไม่ได้เดินไปสวดมนต์ที่แท่นบูชา แต่เธอกลับมุ่งหน้าไปยังโกศศพแทน มันมีแผ่นโลหะเผาศพอยู่ มันคือโกศที่โบสถ์จัดเตรียมเอาไว้ให้สำหรับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว

ชารอนเห็นฟิโอน่าคุกเข่าและวางดอกไม้ลงหน้าโกศ ทว่า แผ่นโลหะของโกศศพนั้นมีคำจารึกเอาไว้อยู่ ถึงกระนั้น มันก็ไกลเกินไปสำหรับชารอน เธอมองไม่ชัดเลย

ในระหว่างที่ชารอนกำลังจะเข้าไปถามว่าฟิโอน่ามาเยี่ยมใคร ชารอนก็พลันได้ยินเสียงของฟิโอน่าดังขึ้น ฟิโอน่าเริ่มพูดกับแผ่นจารึก “ไซลาส วันนี้เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของคุณ ฉันมาหาคุณแล้วนะคะ"

“มันเป็นเวลาหกปีแล้วนะคะที่คุณไม่ได้อยู่กับฉันและโฮเวิร์ด..."

ทันทีที่ได้ยินฟิโอน่าพูดเช่นนี้ ชารอนก็รู้ได้ทันทีว่าไซลาสน่าจะเป็นพ่อของโฮเวิร์ด นอกจากนี้ เขายังเป็นพี่ชายของไซม่อนอีกด้วย

ชารอนเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน พี่ชายของไซม่อนเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

ทว่า เนื่องจากฟิโอน่ามาเยี่ยมหลุมศพของไซลาส มันจึงไม่ใช่เรื่องเหมาะสมสำหรับชารอนเท่าไหร่นักที่เธอจะมาแอบฟังแบบนี้ ทันใดนั้น ชารอนพลันหันหลังกลับ แต่ทว่า ชารอนพลันได้ยินฟิโอน่าพูดต่อ “คุณคงเกลียดฉันมากเลยใช่ไหมคะ? ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน คุณคงไม่ตาย..."

เสียงฝีเท้าของชารอนหยุดชะงัก เธอรู้สึกว่ามันแปลกไม่น้อย หลังจากนั้น ฟิโอน่าก็พูดต่อ “ใช่แล้ว ฉันเป็นคนตัดสายเบรกรถของคุณเอง ฉันเป็นต้นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุนั่นเอง แต่... คุณทำผิดกับฉันก่อนนะ! คุณกับนางเชอริลทำผิดต่อฉัน!”

ทันใดนั้น น้ำเสียงของฟิโอน่าก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เมื่อผ่านไปครึ่งทาง เธอพลันเริ่มร้องไห้แทน ชารอนเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ามันเป็นน้ำตาที่มาจากความเสียใจหรือความแค้นกันแน่

ชารอนตกใจไม่น้อย เธอยังยืนอยู่ที่เดิมและลืมเรื่องที่จะต้องเดินออกไปจากตรงนี้เลย ทุกคนบอกมาว่าไซลาส แซคคารี่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ไม่มีใครคิดเลยว่ามันจะเป็นการฆาตกรรม ฟิโอน่าเป็นคนฆ่าไซลาส!