ถึงแม้ว่าชารอนจะหายใจไม่ค่อยเป็นจังหวะ แต่เธอก็รีบหยิบสมุนไพรขึ้นมาและไปนั่งข้างไซม่อน “มันกัดคุณรึเปล่า?” ทันใดนั้น เธอก็ตระหนักถึงเรื่องนี้ขึ้นมา
ใบหน้าของไซม่อนดูซีดกว่าเมื่อก่อน ชารอนจึงอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวล
เมื่อไซม่อนเห็นว่าชารอนวิตกกังวลขนาดไหน บางอย่างแวบเข้ามาในดวงตาของไซม่อน เขาแสร้งทำเป็นอ่อนแอ หลังจากนั้น ไซม่อนพลันกล่าวคำพูดออกมา “ผม... ถูกกัด”
ชารอนตื่นตระหนกทันทีและรีบไปตรวจดู “คุณถูกกัดตรงไหน? บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ เดี๋ยวฉันจะดูดพิษออกให้เอง!"
ทันทีที่ชารอนได้ยินว่าไซม่อนถูกกัด เธอก็รู้สึกหวาดกลัวไม่น้อย เพราะถ้ามันเป็นงูมีพิษ พวกเขาจะไม่เสียเวลาไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว
ในระหว่างที่ชารอนดึงขากางเกงของไซม่อนขึ้นเพื่อตรวจดูบาดแผล ไซม่อนก็คว้าข้อมือชารอนและหยุดเธอเอาไว้
ชารอนจดจ่ออยู่กับสิ่งตนเองทำ “อย่ามายุ่ง! อยากตายเหรอ?”
สายตาของไซม่อนจ้องมองไปยังชารอนอย่างลึกซึ้ง เขาถึงกับเผยยิ้มออกมา “อันที่จริง ผมไม่ได้ถูกกัดหรอก”
ชารอนเงียบไปชั่วครู่ เธอสังเกตเห็นรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของไซม่อน ทันใดนั้น ชารอนก็เข้าใจได้ในทันทีว่าเขากำลังแกล้งเธออยู่ เขาไม่ได้ถูกงูกัดสักหน่อย!
ไอ้คนบ้า! เขาสนุกกับการแกล้งเธอมากใช่ไหม?!
ชารอนสะบัดมือออกอย่างโกรธจัด ในเวลาแบบนั้น ไซม่อนยังมีอารมณ์มาแกล้งเธอได้อย่างไร? บางที เขาอาจจะไม่เจ็บมากขนาดนั้นก็ได้
“ทำไมคุณต้องแกล้งฉันด้วยล่ะ? คุณอยากให้ฉันหัวใจวายตายตรงนี้รึไง?
ไซม่อนมองดูชารอนอย่างตั้งใจ รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น ดวงตาของไซม่อนเป็นประกาย “คุณกลัวว่าผมจะตายใช่ไหม? ดูเหมือนว่าคุณจะเป็นห่วงผมมากเลยนะ”
“เป็นห่วง? ไม่มีทาง! คุณคิดเข้าข้างตัวเองมากไปหน่อยแล้วแหละ” ชารอนโต้กลับด้วยความโมโห หลังจากนั้น เธอก็หันกลับมาและใช้หินบดสมุนไพร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO