ไม่นานนัก แฟรงกี้ก็ปรากฏตัวพร้อมกับทีมกู้ภัย
“ท่านประธานแซคารี่ คุณผู้หญิง! พวกคุณสบายดีรึเปล่าครับ?" แฟรงกี้รีบวิ่งเข้าไปหาทั้งสอง ทว่า แฟรงกี้ถึงกับผงะทันทีที่เห็นว่าทั้งสองบาดเจ็บกันขนาดไหน
“เร็วเข้า! เขาบาดเจ็บหนักมาก! มาช่วยเขาก่อนเลย!” ชารอนกังวลเพียงแค่อาการบาดเจ็บของไซม่อนเท่านั้น
แฟรงกี้เรียกเฮลิคอปเตอร์กู้ภัยมาและช่วยทั้งสองคนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปทันที
บุคลากรทางการแพทย์รออยู่ข้างบนแล้ว พวกเขารีบพุ่งเข้ามาดูแลไซม่อนและชารอนทันทีที่ทั้งสองขึ้นมาอยู่บนเฮลิคอปเตอร์
“รักษาบาดแผลของเขาก่อนเลยค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก" หัวใจของชารอนเต้นแรงทันทีที่เห็นสีหน้าของไซม่อนเริ่มซีดลง
ไซม่อนรู้ดีว่าชารอนยังคงกังวลอยู่ ดังนั้น เขาจึงเอื้อมมือไปจับนิ้วของชารอน ในตอนนี้ เขาอ่อนแอมาก แต่ทว่า เขาก็ยังยิ้มให้เธออยู่ “ผมไม่ตายหรอกน่า”
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น ดวงตาของไซม่อนก็ปิดลง หลังจากนั้น มือของเขาหลุดร่วงลงมา
“ไซม่อน!” ทั้งนี้ ชารอนเองก็รู้สึกเวียนหัวเช่นกัน
...
ทันทีที่ชารอนลืมตาขึ้น เธอเห็นเพดานสีขาวบริสุทธิ์เหนือหัว เธอถูกรายล้อมไปด้วยกลิ่นยาฆ่าเชื้อที่คุ้นเคยของโรงพยาบาล
ทันใดนั้น ชารอนรีบลุกขึ้นนั่งทันที “ไซม่อน!”
ชารอนจำสิ่งสุดท้ายที่ตัวเองเห็นก่อนจะสลบไปได้ เธอไม่ต้องการอะไรไปมากไปกว่าการได้เจอหน้าไซม่อนในตอนนี้!
ชารอนโยนผ้าห่มออกและกระโดดลงจากเตียง ทว่า เธอพลันรู้สึกปวดหัวทันที ทันใดนั้น พยาบาลคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาช่วยเธอเอาไว้ได้ทันเวลา “คุณได้รับบาดเจ็บอยู่นะคะ กลับไปนอนพักก่อนเถอะค่ะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO