ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 265

ทุกครั้งที่ชารอนคิดว่าไซม่อนจะได้แต่งงานกับคนอื่น เธอก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก

ทั้งสองหย่าร้างกันแล้ว อีกทั้ง พวกเขายังไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไปแล้วด้วย เพราะฉะนั้น ทำไมเธอต้องคิดอะไรมากมายมากมายด้วยล่ะ?

ในตอนนี้ เธอไม่เหมือนชารอนในอดีตอีกต่อไปแล้ว

ชารอนมองเข้าไปในกระจกและสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่เพื่อระงับความหดหู่ใจในหัวใจ ชารอนจะปล่อยไซม่อนไป เขาเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง มันจะมีอะไรให้เธอต้องลังเลอีกล่ะ?

ชารอนสงบสติอารมณ์ลงและกำลังจะออกจากห้องน้ำ ทันใดนั้น ชารอนก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาพร้อมกับเสียงของใครบางคนกำลังพูดคุยกันอยู่

“คุณผู้หญิงคะ ห้องน้ำอยู่ทางนี้ค่ะ” มันเป็นเสียงของลิลลี่ เพื่อนร่วมงานของชารอน

บางที ลูกค้าก็อาจจะต้องการใช้ห้องน้ำเพื่อทดลองชุด ลิลลี่จึงพาพวกเขามาที่นี่

ในเวลาต่อมา ผู้หญิงคนหนึ่งพลันเดินเข้ามา ทว่า ทันทีที่ชารอนชำเลืองมอง เธอก็พลันประหลาดใจไม่น้อย

มันคือแซลลี่

แซลลี่รู้สึกประหลาดใจมากทันทีที่เห็นชารอน เมื่อทั้งสองสบตากัน ทั้งคู่ก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาเลย

“ชารอน? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?" แซลลี่มองดูชารอนตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอเห็นว่าชารอนกำลังสวมชุดพนักงานของร้าน หลังจากนั้น แซลลี่ก็เข้าใจสถานการณ์และหัวเราะคิกคักออกมา

“เธอทำงานที่นี่งั้นเหรอ? ชุดพนักงานเหมาะกับเธอดีเหมือนกันนะ มันดูดีกว่าชุดทำงานของบริษัทเซ็นทรัล คอร์ปอเรชั่นเสียอีก สำหรับคนอย่างเธอ ก็คงจะเหมาะกับเสื้อผ้าแบบนี้ที่สุดนั้นแหละนะ" แซลลี่เยาะเย้ยชารอนหลังจากมองดูเธอ

ทว่า สีหน้าของชารอนนั้นดูเยือกเย็นไม่น้อย คำพูดไม่กี่คำก็ไม่ทำให้เธอโกรธขึ้นมาได้ นอกจากนี้ ชารอนก็รู้ด้วยว่าแซลลี่พูดแบบนั้นออกมาเพื่อจงใจทำให้เธอโกรธ

“เธอไม่ได้มาเข้าห้องน้ำเหรอ? เข้าไปสิ" ชารอนไม่อยากเสียเวลาพูดเรื่องไร้สาระกับแซลลี่อีก ด้วยเหตุนั้น เธอจึงหันหลังกลับและเดินจากไป