ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 285

“แม่ครับ ขาแม่บวมมากเลย!" เซบาสเตียนรู้สึกแย่มาก ทันใดนั้น เด็กน้อยก็พลันน้ำตาไหลอาบแก้ม

ยูจีนที่มาถึงเป็นคนสุดท้าย เขาสังเกตเห็นแผลที่ขาของชารอนเช่นกัน ท่าทีของชายผู้สง่างามพลันเปลี่ยนไปทันที

“คุณผลักเธอทำไม?” ยูจีนมองไปยังผู้หญิงที่ชนชารอน

แววตาของผู้หญิงตรงหน้าเป็นประกาย แต่ทว่า เธอกลับปฏิเสธ “ฉัน-ฉันไปผลักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่? ฉันก็วิ่งอยู่บนทางของฉันดี ๆ เธอคนนี้นั่นแหละที่มาขวาง—"

“คุณวิ่งชนพวกเราเห็น ๆ” เซบาสเตียนตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด

“คุณทำร้ายแม่ของผม ทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ!" เด็กน้อยกำลังโกรธ เขาโบกมือราวกับต้องการสอนบทเรียนให้กับเธอ

ทว่า ยูจีนดึงเด็กน้อยกลับมา ชายทั้งสองอยู่ที่นี่แล้ว พวกเขาจะยอมให้เด็กยืนหยัดเพื่อชารอนได้อย่างไรกัน?

“คุณครูครับ มีการบันทึกภาพเอาไว้ด้วยใช่ไหมครับ?" ท่าทีของไซม่อนเย็นชา แต่เขาสงบมาก

ทางโรงเรียนได้จัดให้มีคนถ่ายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอาไว้แล้ว มันถือเป็นเรื่องที่มีประโยชน์ในเวลาแบบนี้มาก

คุณครูสาวรีบตอบกลับ “ใช่ค่ะ”

“งั้นถ้าเราได้ดูวิดีโอ เดี๋ยวเราก็รู้เองว่าคุณผลักเธอรึเปล่า" ไซม่อนจะไม่กล่าวหาใครอย่างผิด ๆ แต่ทว่า เขาก็จะไม่ยอมให้คนทำชารอนหลุดรอดไปได้เด็ดขาด

คุณแม่คนนั้นหัวร้อนทันที เธอกล่าวคำพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดและโมโห “ไม่จำเป็นหรอก! ฉันเป็นคนชนเธอเอง ฉันก็แค่อยากจะชนะ แล้วพวกคุณจะทำไมล่ะ?”

เธอเป็นคนผลักชารอน แต่กลับมีความคิดที่ไม่สนโลก ผู้ปกครองคนอื่น ๆ ในที่เกิดเหตุแทบทนดูต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว

“ถ้าอยากชนะ มันก็ไม่เป็นอะไรหรอกครับ แต่วิธีที่คุณนั้นน่ะ มันทุเรศมาก" ยูจีนกล่าว หลังจากนั้น เขาพลันมองไปยังคุณครูสาว "คนแบบนี้ควรถูกตัดสิทธิ์จากการแข่งขันรึเปล่าครับ?"

“เอ่อ...” คุณครูสาวไม่รู้เลยว่าต้องทำอะไรต่อไปในตอนนี้ เธอมองไปยังไซม่อนและสังเกตเห็นว่าเขามีใบหน้าที่เย็นชาอย่างน่าสยดสยอง เธอตกใจกับความหนาวเหน็บที่เล็ดลอดออกจากร่างกายของไซม่อนไม่น้อย หลังจากนั้น คุณครูสาวก็พลันกล่าวคำพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว “ใช่ค่ะ เธอจะต้องถูกตัดสิทธิ์”

ท้ายที่สุด คุณแม่ที่จงใจวิ่งชนชารอนพลันถูกตัดสิทธิ์ไป