ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 290

ดูเหมือนว่าผู้จัดการเฮย์สจะพูดไม่คิดเลยสักนิดเดียว เพราะตอนนี้เขากำลังขอความเห็นจากไซม่อน

ในตอนนี้ ทุกคนในห้องกลั้นหายใจพร้อมกับมองไปยังไซม่อน พวกเขารู้จักชารอน แถมพวกเขาก็รู้ด้วยว่าทำไมชารอนถึงถูกไล่ออก นอกจากนี้ พวกเขาไม่คาดคิดเลยด้วยว่าชารอนจะมีความสามารถขนาดนี้ที่กลับมาเป็นนักออกแบบของบริษัทพรอสเพอร์ได้ในพริบตา

ชารอนมองไปยังชายตรงหน้า ไซม่อนอาจไม่เต็มใจให้เธอนั่งข้างเขาหรอกใช่ไหม?

ผ่านไปครู่หนึ่ง ไซม่อนพลันกล่าวคำพูดออกมาอย่างเฉยเมย “ดูเหมือนว่าเธอต่างหากล่ะมั้งที่รังเกียจน่ะ”

หัวใจของชารอนสั่นสะท้าน ไซม่อนหมายความว่าเขาตกลงให้เธอนั่งข้างงั้นหรือ?

ท้ายที่สุด ผู้จัดการเฮย์สก็เข้าใจทุกอย่าง เขาเผยเสียงหัวเราะออกมาและกล่าวคำพูด “ใช่เลย! หลังจากได้ทานข้าวด้วยกัน พวกเราก็สามารถเป็นเพื่อนกันได้แล้ว”

ผู้จัดการเฮย์สขอให้พนักงานเสิร์ฟหยิบไวน์ชั้นดีมาหนึ่งขวด “ท่านประธานแซคคารี่ครับ คุณชารอน ด้วย ผมขออนุญาตดื่มให้พวกคุณทั้งสองนะครับ”

ด้วยความชารอนไม่ชอบดื่มแอลกอฮอล์ เธอจึงไม่อยากดื่มมากเกินไป แต่ทว่า ผู้จัดการเฮย์สก็ดูจะตื่นเต้นมากเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว ชารอนก็ต้องนั่งดื่มกับพวกเขา

ปริมาณแอลกอฮอล์ในไวน์ที่พนักงานเสิร์ฟนำมานั้นค่อนข้างสูง ทันทีที่ชารอนได้ดื่มไวน์ ความรู้สึกที่ร้อนผ่าวแผ่ขยายจากลำคอไปถึงท้องของเธอ

ทันทีที่ได้ดื่มแล้ว ชารอนพลันรู้สึกว่าตัวเองกำลังเมา

หลังจากนั้นไม่นาน ผู้จัดการเฮย์สก็แนะนำว่าให้ชารอนดื่มกับท่านประธานแซคคารี่ ถ้าไม่ใช่เพราะชารอนต้องการความช่วยเหลือจากผู้จัดการเฮย์สในอนาคตและเธอไม่มีทางเลือกอื่น ชารอนก็คงไม่ดื่มไวน์แก้วนี้แน่

ไซม่อนดูเย็นชามาก เมื่อทั้งสองชนแก้วกัน บางอย่างแวบผ่านดวงตาสีเข้มของเขา

หลังจากนั้นไม่นาน ชารอนก็พบข้ออ้างที่จะเดินออกไปจากโต๊ะแล้ว เธอไม่ต้องการเผชิญหน้ากับไซม่อนอีก นอกจากนี้ เธอยังเวียนหัวมากขึ้นอีกด้วย ดูเหมือนว่าชารอนจะเมาแล้ว

ชารอนเดินออกไปตามทางเดินไปโผล่ที่สวน ทิวทัศน์ของที่นี่ดีมาก นอกจากนี้ ทิวทัศน์ในสวนยังได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษด้วย แต่หลังจากผ่านไปนาน อากาศรอบตัวชารอนก็พลันเย็นลง

สายลมเย็นในยามเย็นทำให้ชารอนรู้สึกสงบมากขึ้นกว่าเดิม ชารอนยังคงเดินต่อไปอีกสักพัก ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ ดังจากพุ่มไม้ตรงหน้า

ในตอนแรก ชารอนได้ยินไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ เธอคิดว่ามันเป็นแค่เสียงแมวป่า แต่ทว่า ทันทีที่ชารอนเข้าไปใกล้ เธอก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน

มันเป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง “อ๊า คนบ้า..."