ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 311

ความมืดเริ่มเล็ดลอดออกมาจากดวงตาของไซม่อน “ทำไมผมถึงมาเจอคุณที่นี่ไม่ได้ล่ะ?"

“เพราะที่นี่คือบริษัทของยูจีน นิวตันยังไงล่ะ!”

“เรื่องนั้นผมรู้” ไซม่อนตอบกลับอย่างเย็นชา นั่นเป็นเพราะโดยปกติแล้ว เขาจะไปทุกที่ได้ตามที่ต้องการ

ชารอนจ้องมองไซม่อน เธอไม่รู้จะอธิบายออกไปอย่างไร ทำไมเขาต้องแสร้งทำเป็นคนโง่ด้วยนะ?

"ก็ดีที่คุณไม่กลัว แต่อย่าเอาฉันเข้าไปร่วมด้วยก็แล้วกัน ฉันไม่อยากให้ใครเห็นเราสองอยู่ด้วยกัน ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเข้าใจผิดว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา”

“เกิดอะไรขึ้นระหว่างเรางั้นเหรอ?” เขาพูดซ้ำ

"ก็เรา..."

เมื่อเธอสังเกตเห็นรอยยิ้มเยือกเย็นของไซม่อน เธอก็แทบจะสำลักคำพูดของตัวเอง

ในระหว่างที่ไซม่อนกำลังจ้องมองดูชารอน นัยน์ตาสีดำของไซม่อนค่อย ๆ จมลงในความมืดจนแทบไม่มีแสงใดส่องทะลุผ่านเข้าไปได้เลย ความเงียบของชารอนทำให้เขารู้สึกโกรธไม่น้อย

มือของไซม่อนจับคางของชารอนเอาไว้อยู่ เขากล่าวคำพูดออกมา "ชารอน คุณทนอยู่กับผมไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?" เธอรู้สึกอับอายขนาดนั้นเลยหรือ?

สำหรับคราวนี้ ชารอนจ้องมองตรงเข้าไปในสายตาสุดเย็นชาของชายตรงหน้า เธอเผยยิ้มอย่างบางเบา “ทนอยู่ไม่ได้?” มันเป็นเหมือนคำถามเชิงโวหาร แต่สามารถสรุปทุกอย่างได้เลย

ยังมีคนบนโลกนี้ที่ไม่รู้อยู่ไหมว่าไซม่อนหมั้นแล้วน่ะ? มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าคุณสาวกาเบรียลเป็นคู่หมั้นของไซม่อน?

แล้วเธอล่ะ? ถ้าชารอนกลับไปคบกับไซม่อน เธอจะถูกเรียกว่าอะไร?

“คุณสนใจเรื่องตัวตนปลอม ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ?" ระหว่างที่ทั้งสองแต่งงานกัน ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอคือคุณนายแซคคารี่ ดูเหมือนชารอนจะไม่ได้คิดมากเรื่องนี้มาก่อนหรอกใช่ไหม?

ชารอนเม้มริมฝีปาก ในอดีต เธออาจไม่เคยคิด แต่ตอนนี้ หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปแล้ว

ชารอนปฏิเสธที่จะโต้เถียงกับไซม่อนในเรื่องนี้ ถึงเถียงต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร

“ทุกเรื่องที่ฉันเคยเป็นหนี้คุณ... มีวิธีอื่นที่ทำให้ฉันสามารถชดเชยคุณได้บ้างไหม?” อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่การกลับไปอยู่กับเขา...

หลายสิ่งอย่างพวยพุ่งไปมาอยู่ในดวงตาของไซม่อน ร่างกายของเขาเผยออร่าสุดเย็นเฉียบจนทำให้เส้นเลือดที่หน้าผากปูดโปน