ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 313

ไซม่อนไม่คาดคิดเลยว่าเซบาสเตียนจะโพล่งความจริงออกไปแบบนั้น เขาขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้ตำหนิอะไรเด็กน้อย ใบหน้าของเขายังคงสงบนิ่ง

ในตอนแรก เขาคิดจะบอกชารอนเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

ทันใดนั้น ไซม่อนสบตากับชารอน ดวงตาของชารอนกำลังส่องประกายด้วยความสงสัย ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เชื่อ

“เอาละ ท่านประธานแซคคารี่ คุณทำเกินไปหน่อยไหม? คุณหมั้นกับผู้หญิงคนอื่นแล้วนะ แต่คุณกลับไม่ได้วางแผนที่จะแต่งงานกับเธอเลยเนี่ยนะ? คุณกำลังคิดที่จะทำร้ายผู้หญิงคนอื่นอยู่รึเปล่า?”

ไรลีย์เองก็แปลกใจเช่นกัน ใครจะคิดล่ะว่าไซม่อนจะวางแผนไม่แต่งงาน?

'เขาทำเพื่อชารอนงั้นเหรอ?'

'หรือเขากลัวว่าคนอื่นจะหลอกลวงชารอนอีกครั้ง? เขาจึงจงใจพูดสิ่งเหล่านั้นออกมา?'

“แม่ครับ พ่ออยากแต่งงานกับแม่คนเดียวเท่านั้นนะ” เด็กน้อยจับมือแม่และเริ่มทำหน้าที่เป็นพ่อสื่อแม่ชักให้ไซม่อน

ในตอนนั้นเอง ชารอนรู้สึกสับสนและไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

ยิ่งไปกว่านั้น เซบาสเตียนกลับพูดเรื่องนี้ออกมาอยู่ตลอดเวลาในขณะที่ไซม่อนไม่พูดอะไรเลย บางที มันอาจเป็นเพราะเด็กน้อยที่ต้องการให้พวกเขากลับมาอยู่ด้วยกันก็ได้ ดังนั้น เขาจึงพูดอะไรแบบนี้ออกมาเพราะมีแรงจูงใจอย่างอื่นซ่อนเร้นอยู่ ชารอนแทบจะไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมาเลย

เมื่อเห็นว่าไซม่อนไม่ส่งเสียงอะไรออกมา เด็กน้อยจึงไปดึงมือของไซม่อน "ใช่ไหมครับ พ่อ?”

ดวงตาแสนล้ำลึกของไซม่อนกำลังมองมาที่ชารอน “คุณจะรอผมใช่ไหม?” เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไซม่อนจะยกเลิกงานหมั้นเสีย

ชารอนเงยหน้าขึ้นและสบตากับดวงตาอันเร่าร้อนของไซม่อน หัวใจของเธอเต้นรัวอย่างผิดปกติโดยไม่รู้ตัว เธอเกือบสติหลุดระหว่างที่มองเข้าไปในดวงตาสีดำของผู้ชายตรงหน้าด้วยซ้ำ

"ฉัน..."

ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของไรลีย์พลันขัดจังหวะคำพูดของชารอน

ไรลีย์เองก็อยากจะมองดูฉากตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ เช่นกัน แต่ทว่า กลับมีใครก็ไม่รู้โทรมาขัดจังหวะในสถานการณ์แบบนี้ ไรลีย์รู้สึกเขินอายเล็กน้อยจนต้องปล่อยเสียงหัวเราะแห้ง ๆ ออกมา “เอ่อ โทรศัพท์ของฉันเองน่ะ...”

ในตอนนั้นเอง ชารอนดึงสติกลับมาและตีหน้าผากของตัวเอง ก่อนหน้านี้ เธอสติหลุดอยู่ครู่หนึ่ง เธอกำลังสับสน