ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 314

ภายในโรงภาพยนตร์ ชารอนกำลังอุ้มลูกชายอยู่ ส่วนไซม่อนนั่งอยู่บนที่นั่งทางขวาของเธอ

พวกเขาซื้อตั๋วมาสามใบ แต่เด็กน้อยยืนกรานที่จะไม่นั่งคนเดียว เขาต้องการนั่งในอ้อมแขนของแม่และกอดเธอเอาไว้

หน้าจอยักษ์แสดงเรื่องราวความรักที่ค่อนข้างน่าสมเพช หลังจากนั่งดูอยู่สองสามนาที เด็กน้อยก็บอกว่ามันน่าเบื่อและเอนตัวไปอยู่ในอ้อมแขนของชารอนก่อนจะผล็อยหลับไป

ชารอนอยากจะตบก้นของลูกชายไม่น้อย เขาเป็นคนยืนกรานที่จะดูหนังโรแมนติกเอง แต่เขากลับบอกว่ามันน่าเบื่อ

ตั้งแต่แรกเริ่ม ชารอนตั้งคำถามเอาไว้แล้วว่าทำไมเซบาสเตียนถึงอยากดูหนังรัก? แต่ถึงกระนั้น ไซม่อนก็ยังยอมแพ้และซื้อตั๋วให้กับเขา

'เยี่ยมเลย เราซื้อตั๋วไปแล้วด้วย ส่วนเจ้าลูกชายตัวดีก็กำลังหลับอยู่ในอ้อมแขนของฉัน เขาล่อให้เราสองมาดูหนังรักด้วยกันสินะ!"

ชารอนพลันสังเกตเห็นว่าผู้ชมภาพยนตร์รอบตัวเป็นคู่รักกันหมด พวกเขาเป็นครอบครัวเดียวที่พาเด็กมาด้วย แต่ทว่า ในความเป็นจริง ทั้งสองได้หย่าร้างกันไปนานแล้ว

สำหรับภาพยนตร์โรแมนติก มันมีฉากจูบอยู่ไม่กี่ฉาก

นั่นทำให้ทั้งสองรู้สึกอึดอัดไม่น้อย 'จูบกันนานขนาดนั้น พวกเขาหายใจออกกันบ้างรึเปล่านะ?'

ทว่า สิ่งที่น่าอึดอัดที่สุดคือคู่รักรอบ ๆ ตัวทั้งสองก็เริ่มจูบกัน!

ถ้าชารอนรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น เธอคงประท้วงและไม่ดูหนังเรื่องนี้ตั้งแต่แรก

เธออดไม่ได้ที่จะแอบมองไปยังไซม่อน 'ทำไมเขาถึงเงียบจังล่ะ?'

ทว่า เมื่อชารอนหันมามอง เธอก็พบกับดวงตาสีดำของไซม่อน 'เขาเอนตัวเข้ามาใกล้เราตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมเราไม่สังเกตเห็นเลยล่ะ?'

ชารอนรู้สึกว่าหน้าอกของตัวเองกระชับขึ้น น้ำเสียงของเธอเริ่มสั่น “คุณ... คุณจะทำอะไรน่ะ?” 'หรือว่าเขาอยากจะจูบเหมือนกัน?'

ภายในโรงภาพยนตร์ แสงสลัวส่องไปที่ใบหน้าของไซม่อน แววตาที่วิตกกังวลของชารอนทำให้ดวงตาของไซม่อนเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น เขาขดริมฝีปากอย่างสงบและกล่าวคำพูดออกมา “ลูกหลับแล้ว เดี๋ยวผมอุ้มลูกเอง”

ไซม่อนยื่นมือออกมาและอุ้มเด็กน้อยออกจากอ้อมแขนของชารอน