“งานแต่งงั้นเหรอ? งานแต่งงานอะไร?” ชารอนมองโฮเวิร์ดด้วยความงุนงง เธอสงสัยจริง ๆ แล้วว่าเส้นประสาทในสมองของเขากำลังยุ่งเหยิงอยู่รึเปล่า
ดวงตาของโฮเวิร์ดเป็นประกายราวกับว่าเขาบ้าไปแล้ว “ถ้าคุณสัญญาว่าจะกลับมาคบกับผม ชาร์ ผมจะจัดงานแต่งงานกับคุณทันทีเลย งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ของเรา คุณจะได้ทุกอย่างตามที่วาดฝันไว้ ผมสัญญาว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ”
“ใครบอกกันล่ะว่าฉันอยากแต่งงานกับคุณ?” ชารอนรู้สึกงงกว่าเดิม หลังจากนั้น เธอกล่าวต่อ “ยิ่งไปกว่านั้น แซลลี่จะยอมตกลงให้คุณจัดงานแต่งงานอีกงั้นเหรอ?”
“ผมหย่ากับแซลลี่แล้ว คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้นเลย คุณสามารถเป็นเจ้าสาวของผมได้อย่างสบายใจ”
ชารอนประหลาดใจไม่น้อยที่โฮเวิร์ดหย่ากับแซลลี่แล้ว! การกระทำของเขาไม่รีบร้อนไปหน่อยหรือ?
อีกอย่าง... แซลลี่ยอมหย่ากับโฮเวิร์ดง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ?
“คุณคิดว่ายังไงล่ะ ชาร์? เรากลับมาคบกันได้ไหม?” โฮเวิร์ดเอื้อมมือไปกอดชารอน
ชารอนรีบดึงสติกลับสู่ความเป็นจริงทันทีและสะบัดมือของโฮเวิร์ดออกไป เธอจ้องที่โฮเวิร์ดพร้อมกับปฏิเสธไปอย่างเย็นชา “ไม่มีทาง! ฉันไม่สนหรอกว่าคุณจะหย่ากับแซลลี่แล้วรึยัง โฮเวิร์ด ฉันจะไม่อยู่กับคุณอีก ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณแล้ว ฟังภาษามนุษย์เข้าใจไหม?”
“แล้วคุณมีความรู้สึกอะไรกับลุงของผมบ้างไหมล่ะ!?” ทันทีที่โฮเวิร์ดถูกปฏิเสธ เขาก็ตะโกนออกมาด้วยความอับอายและโกรธจัด
“...”
“ผมสามารถให้ทุกอย่างที่ลุงไซม่อนเคยสัญญากับคุณได้เลยนะ ถ้าผมได้รับช่วงต่อเมื่อไหร่ คุณก็จะกลายเป็นภรรยาของท่านประธาน ฉันสามารถจัดงานแต่งให้กับคุณได้ คุณจะอยากได้อะไรอีกล่ะ?"
ท่าทีของโฮเวิร์ดค่อนข้างน่ากลัว ชารอนรู้สึกว่าเขาเริ่มไร้เหตุผลมากขึ้นเรื่อย ๆ
“เราทั้งคู่ไม่เหมาะสมกัน ฉันไม่ต้องการเป็นภรรยาของท่านประธานหรืออะไรทั้งนั้น ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ เลิกคิดเรื่องนั้นไปได้เลย”
ชารอนเดินผ่านโฮเวิร์ดและต้องการจะจากไป แต่ทว่า เขากลับคว้าตัวเธออีกครั้งพร้อมกับกล่าวคำพูดออกมาอย่างดุดัน “คุณอยากจะกลับไปเป็นของลุงผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?"
“ฉัน...” ความโกรธพุ่งขึ้นมาจากอกของชารอน เธอควรจะตบหน้าเขาทันทีในวินาทีนั้น แต่ทว่า เธอพยายามระงับความโกรธและหัวเราะอย่างสะใจ “คุณพูดถูก ฉันอยากเป็นเมียน้อยกับไซม่อนมากกว่ากลับไปอยู่กับคุณเสียอีก! อีกอย่าง ฉันจะไม่มีวันลืมความจริงที่ว่าแม่ของคุณฆ่าพ่อของฉันด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO