ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 373

“โอ้ คุณยีนส์ คุณฟื้นแล้ว!” หมอที่ถูกไซมอนบังคับให้ไปตรวจดูอาการของชารอนรู้สึกยินดีทันทีเมื่อเห็นเธอลืมตาขึ้นมา

ไซมอนรีบหันไปมองทันทีที่เขาได้ยินเสียงตื่นเต้นของคุณหมอ แท้จริงแล้ว ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลได้ลืมตาขึ้นแล้ว เธอหมดสติมาสามวันสามคืน และเขาก็คอยอยู่เคียงข้างเธอตลอดเวลา

ขณะที่เธอยังคงตกอยู่ในสภาวะหมดสติ ความอดทนของเขาก็เริ่มลดลงอย่างช้า ๆ และเขาไม่สามารถทนรอได้อีกต่อไป จิตใจของเขาเริ่มสับสนจนหลงทาง 'เธอจะหมดสติแบบนี้ตลอดไปหรือไม่?'

ความวิตกกังวลที่ฝังอยู่ในจิตใจของเขาทำให้เขาต้องโทรหาหมออีกครั้ง เพื่อขอให้ตรวจอาการของเธอซ้ำอีก

แต่จู่ ๆ เธอก็ตื่นขึ้นมา และนั่นทำให้เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เขายืนนิ่งอยู่ตรงนั้นอีกครู่ใหญ่ด้วยอาการตกตะลึง และไม่ตอบสนองต่อสิ่งใด

ชารอนมองดูชายที่ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่นิดเดียว ทันทีที่เธอเห็นเขา เธอก็รู้สึกประหลาดใจ ชายคนนั้น คนที่เข้มงวดกับความเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่เสมอ กำลังสวมเสื้อเชิ้ตที่ดูยับยู่ยี่ และกระดุมบนเสื้อตัวนั้นก็ถูกปลดออกสองเม็ด

เส้นเลือดในดวงตาของเขาโปน ราวกับว่าเขาไม่ได้หลับได้นอนมาเป็นเวลานานแสนนาน รอบ ๆ ปากของเขามีหนวดเคราสีเขียวขึ้นเต็มไปหมด นั่นไม่เหมือนกับตัวตนปกติของเขาที่มักจะเป็นคนที่พิถีพิถันกับทุกสิ่ง ตอนนี้เขาดูคล้ายกับมนุษย์ถ้ำเป็นอย่างมาก

“คุณ…” เธอมองหน้าเขา และทำท่าเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอกลับไม่สามารถคิดคำพูดที่เหมาะสมได้

จากนั้นไซมอนก็หลุดออกจากภวังค์ เขาเดินไปที่ข้างเตียง ขายาวของเขาก้าวไปข้างหน้า อารมณ์ของเขาเริ่มสงบลง ในขณะนั้น เขาเพียงแต่เอ่ยประโยคสั้น ๆ กับเธอ "คุณฟื้นแล้ว..." เสียงของเขาค่อนข้างแหบแห้ง

“ใช่ค่ะ…” เธอตอบอย่างเรียบง่ายเช่นกัน

“ในเมื่อคุณยีนส์ฟื้นแล้ว แสดงว่าอาการของเธอดีขึ้นแล้วนะครับ ตอนนี้ผมจะตรวจร่างกายเธออีกครั้ง ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติ เธอก็แค่ต้องพักผ่อนอีกนิดหน่อยเพื่อฟื้นฟูร่างกายของเธอ” คุณหมอกล่าว

คุณหมอตรวจร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว หลังจากผ่านไปห้านาที เขาก็ประกาศว่า "พิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบันของเธอแล้ว ดูเหมือนว่าอาการของคุณยีนส์จะทรงตัวแล้ว แต่ถ้ามีอะไรผิดปกติ ก็แจ้งเราได้ทันทีเลยนะครับ"

“ประธานแซคคารี่ ผมออกไปได้หรือยังครับ?” หมอพูดพร้อมกับเหลือบมองไซมอน

ใบหน้าของไซมอนไร้ซึ่งอารมณ์ "รีบออกไปซะ" เขาอยากจะไล่ทุกคนออกไปจากตรงนี้

คุณหมอไม่คิดที่จะรีรอ เขาไม่กล้าทำให้ชายผู้แข็งแกร่งคนนี้ขุ่นเคือง

ตอนนี้เหลือเพียงพวกเขาสองคนในวอร์ด และบรรยากาศก็ดูน่าอึดอัดมาก