“พ่อคะ พ่ออนุญาตให้ไซม่อนแต่งงานกับผู้หญิงแบบนี้เหรอคะ?” เธอหันมองไปทางดักลาส
ดักลาสเหลือบมองชารอนอย่างเฉยเมย อันที่จริง เขาไม่อยากยอมรับลูกสะใภ้คนนี้เท่าไหร่ แต่ทว่า ชารอนก็เป็นแม่ของเด็ก เพราะฉะนั้น ถ้าดักลาสปฏิเสธที่จะยอมรับชารอน เขาก็จะต้องปล่อยให้หลานชายไปอยู่ข้างนอก
ดักลาสไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะฉะนั้น ความเงียบของดักลาสจึงดูเหมือนจะเป็นการยอมรับในตัวชารอนไปโดยปริยาย
ฟิโอน่ารู้สึกผวาและหันไปพูดกับไซม่อนด้วยความโกรธ “ไม่เป็นไร ก็ได้... นายรอดูก็แล้วกัน สักวันหนึ่ง เธอก็จะนอกใจนายเหมือนกัน แล้วสุดท้ายนายจะต้องเสียใจ!”
สำหรับตอนนี้ ชารอนแทบทนไม่ไหวแล้วที่ต้องมาได้ยินเรื่องอะไรแบบนี้อีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากล่วงรู้ความลับจากแซลลี่ ระหว่างงานวิวาห์ของเธอกับโฮเวิร์ด ฟิโอน่าเป็นคนอนุญาตให้แซลลี่ปล่อยภาพหลุดพวกนั้นออกไป ฟิโอน่าคือคนที่ทำลายชีวิตของชารอน!
แถมตอนนี้ ฟิโอน่ายังไม่หยุดใส่ร้ายเธออีก!
“คุณนายฟิโอน่าคะ ช่วยระวังคำพูดของตัวเองด้วยนะคะ ฉันบริสุทธิ์และไม่เคยทรยศต่อโฮเวิร์ด” ชารอนมองไปยังฟิโอน่าอย่างเย็นชา
ฟิโอน่าเผยเสียงหัวเราะออกมา “ไม่เคยงั้นเหรอ? เธอกล้าพูดคำพวกนั้นออกมาได้ยังไงกัน? เธออยากให้ฉันโพล่งเรื่องอื้อฉาวของเธอเมื่อหลายปีก่อนออกมาไหมล่ะ?”
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น... ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของคนที่จงใจปล่อยภาพโป้เปลือยเหล่านั้นออกมาเพื่อทำลายความบริสุทธิ์ของฉัน... คุณนายฟิโอน่าคะ คุณน่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าฉันหรือเปล่า?” สีหน้าของชารอนเต็มไปด้วยความบูดบึ้ง
ฟิโอน่าตกใจกับสายตาที่ชารอนจ้องเขม็งมองมา เธอกระพริบตาและแอบสงสัย 'ชารอนรู้เรื่องนั้นแล้วงั้นเหรอ?'
ฟิโอน่าเงียบไป ทันใดนั้น บรรยากาศรอบตัวในห้องนั่งเล่นก็เงียบสงัดลงทันที
ฟิโอน่าสังเกตเห็นดักลาสมองมาที่ตนด้วยสายตาแปลกไป ราวกับเขากำลังพินิจพิจารณาอะไรบางอย่างอยู่ ในตอนนี้ ฟิโอน่าไม่กล้าพูดอะไรกลับไปทั้งนั้น เธอกลัวว่าตัวเองจะหลุดโพล่งความผิดออกไป โดยเฉพาะตอนนี้ ไซม่อนเองก็กำลังปกป้องชารอนอยู่
ไม่นานนัก คนรับใช้ประกาศว่าเขาเตรียมอาหารเย็นเอาไว้แล้ว เสียงเรียกของคนรับใช้พลันทำลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดในห้องนั่งเล่นทันที
ชารอนสังเกตว่าฟิโอน่าไม่ได้พูดอะไรต่อ บางที แซลลี่อาจจะไม่ได้โกหกเธอเลย ฟิโอน่าจะต้องเป็นผู้บงการและอยู่เบื้องหลังทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในงานวิวาห์เมื่อห้าปีที่แล้วแน่
ดักลาสลุกขึ้นและโบกมือให้เด็กน้อย "หลานหิวไหมล่ะ? มากินข้าวเย็นกับปู่สิ”
ทว่า เซบาสเตียนยังคงปฏิเสธที่จะแสดงท่าทีมีมารยาทกับดักลาส เขาจับมือชารอนข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างจับไซม่อนเอาไว้ เซบาสเตียนมองขึ้นไปยังไซม่อน “พ่อครับ แม่ครับ ผมหิวแล้ว เราไปทานข้าวเย็นกันเลยไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO