ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 48

ประโยคเดียวจากลูกชายทำให้ไซม่อนถึงกับชะงัก เขาขมวดคิ้วทันที

เด็กน้อยสบตาคุณพ่อโดยไม่แม้แต่แสดงความกลัวออกมา เขาประกาศออกไป “ผมนอนกับแม่มาห้าปีแล้วนะครับ แล้วในอีกห้าปีข้างหน้า ผมก็ยังจะนอนกับคุณแม่อยู่!”

แม้ว่าไซม่อนจะเป็นพ่อของเซบาสเตียน แต่เซบาสเตียนก็ไม่มีเหตุผลที่ตนจะแยกนอนกับคุณแม่เลย

ดวงตาของไซม่อนส่องประกาย เขาขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม เขาไม่ได้เป็นพ่อที่ดีในสายตาของลูกชายเลยหรือยังไงกัน?

ชารอนนอนฟังการโต้เถียงระหว่างพ่อและลูกชายอยู่สักพัก เมื่อเห็นว่าไซม่อนถูกเซบาสเตียนเถียงกลับไปเช่นนั้น เธอก็พลันรู้สึกขบขันขึ้นบ้าง ถึงกระนั้น ถ้าไซม่อนถูกตั้งฉายาว่าเป็นปีศาจ เซบาสเตียนก็ต้องถูกเรียกว่าปีศาจน้อยเป็นแน่

เธอเผยยิ้มและกระแอมในลำคอพร้อมกับกล่าวคำพูดใส่ไซม่อน “งั้นให้ฉันไปนอนห้องลูกไหมล่ะคะ?” อันที่จริง ชารอนไม่ได้คิดที่จะร่วมเตียงกับไซม่อนเลยด้วยซ้ำ

ไซม่อนมองดูชารอนเงียบ ๆ ไม่นานนัก เขาก็กล่าวคำพูดออกมา “งั้นก็ไม่มีใครต้องไปไหนทั้งนั้น เราสามคนนอนด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ"

ในคืนนั้น ทั้งสามนอนบนเตียงด้วยกัน

เซบาสเตียนนอนอยู่ตรงกลาง ไซม่อนนอนอยู่ทางซ้ายและชารอนนอนอยู่ทางขวา ทั้งสามกำลังนอนหลับกันอย่างสบาย

ชารอนหลับตาลงราวกับต้องการผล็อยหลับ แต่ทว่า ความเป็นจริงแล้ว เธอไม่สบายใจเลย

ชารอนเคยจินตนาการมานับครั้งไม่ถ้วนว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากตัวของเธอได้พบพ่อของเซบาสเตียน ถึงอย่างไร การนอนบนเตียงเดียวกันเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ชารอนคาดคิดเอาไว้เลย

...

ฟิโอน่าออกจากครอบครัวแซคคารี่ด้วยท่าทีที่โกรธจัด เมื่อกลับมาถึงบ้าน ฟิโอน่าก็เห็นแซลลี่นอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เธอกำลังดูทีวีอยู่

ฟิโอน่าเดินไปด้วยสีหน้าสุดมืดมน “เธอยังมีอารมณ์ดูทีวีอยู่เหรอ?” ฟิโอน่าหยิบรีโมทขึ้นมาและปิดโทรทัศน์ทันที

แซลลี่ลุกขึ้นนั่งและมองไปยังแม่สามีของเธออย่างงุนงง "แม่คะ? เป็นอะไรไปน่ะ? ใครทำให้แม่โกรธกัน? ทำไมแม่ถึงอารมณ์เสียแบบนี้ล่ะ?”

“มันจะเป็นอะไรไปได้อีกล่ะ? เป็นเพราะชารอน นังผู้หญิงคนนั้นน่ะสิ!” ฟิโอน่ากล่าวคำพูดออกมาด้วยความโมโห

เมื่อได้ยินชื่อชารอน สติของแซลลี่ก็พลันตึงเครียดขึ้นมา “ชารอน? คุณแม่เจอมันเหรอคะ?”

ฟิโอน่าบ่นพึมพำอย่างเย็นชา “ไม่ใช่ว่าเจอกันโดยบังเอิญหรอกนะ แต่... ไซม่อนพามันมาที่คฤหาสน์ด้วยน่ะสิ! ตอนนี้ไซม่อนกับชารอนแต่งงานกัน แถมจดทะเบียนสมรสกันแล้วด้วย ตอนนี้นางชารอนนั่นก็กลายเป็นน้องสะใภ้แม่แล้วเนี่ย!”

ท่าทีของแซลลี่พลันแปลกไปในทันที เธอใช้เวลาอยู่สักพักก่อนที่จะพูดออกมา "คุณแม่กำลังล้อกันเล่นอยู่หรือเปล่าน่ะ?"

“ใครจะไปมีอารมณ์เล่นตลกกับเธอกัน?!” ฟิโอน่ากล่าวและหรี่ตามองแซลลี่ "ยังไงก็เถอะ เธอช่วยบอกแม่มาหน่อยได้ไหมว่าในคืนนี้นั้น ใครคือผู้ชายที่เธอพามาเจอกับชารอน?"

ดวงตาของแซลลี่เป็นประกาย “ผู้ชายคนนั้น... แม่ไม่รู้จักเขาหรอก เพราะหนูเองก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน พอดีหนูขอให้เพื่อนไปหามาที่ไนท์คลับน่ะค่ะ มีปัญหาอะไรเหรอคะแม่?"

“ปัญหาใหญ่เลยล่ะ! ผู้ชายที่เพื่อนเธอล่อมาคือไซม่อน! ชายที่หลับนอนกับชารอนเมื่อห้าปีก่อนคือไซม่อน เธอจะอธิบายเรื่องได้ยังไงกัน?” ฟิโอน่ากำลังบ่นฟูมฟาย

แซลลี่รู้สึกราวกับสายฟ้าฟาดเข้ากลางอก “มัน... มันเป็นไปไม่ได้!”

ฟิโอน่าพูดต่อ “อย่ามาพูดว่ามันเป็นไปไม่ได้ เด็กนอกสมรสที่ชารอนให้กำเนิดเป็นลูกชายของไซม่อน!”

"ว่ายังไงนะคะ?!" แซลลี่ถึงกับตกตะลึงยิ่งกว่าเดิมทันทีที่ได้ยินว่าชารอนให้กำเนิดลูกชายของไซม่อน

ฟิโอน่าเองก็ไม่อยากยอมรับเช่นกัน แต่ทว่า เรื่องนี้กลับกลายเป็นความจริงไปแล้ว

“นั่งอยู่ตรงนั้นและไตร่ตรองถึงสิ่งที่เธอทำผิดพลาดไปเถอะ สำหรับตอนนี้ เกียรติศักดิ์ของชารอนเพิ่มขึ้นมากเยอะเลยก็เพราะลูกชายคนนั้น แถมไซม่อนยังเชิญเราไปที่คฤหาสน์แซคคารี่ในวันพรุ่งนี้เพื่อเฉลิมฉลองการแต่งงานของทั้งสองด้วย” ฟิโอน่ารู้สึกเหนื่อยทั้งร่างกายและจิตใจ เธอเดินขึ้นไปบนห้องทันทีที่พูดจบ

แซลลี่ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในห้องนั่งเล่น เธอยังคงตกตะลึงและแข็งทื่ออยู่

ชารอนกลายเป็นคุณนายแซคคารี่ไปแล้ว!

ความตื่นตระหนกค่อย ๆ เผยให้เห็นในดวงตาของแซลลี่ในขณะที่เธอสัมผัสกับท้องของตัวเองโดยไม่รู้ตัว ชารอนล่วงรู้ความลับของเธอแล้ว...

สำหรับตอนนี้ แซลลี่รู้สึกว่าชารอนกลายเป็นภัยคุกคามร้ายแรงไปแล้ว!

ถึงอย่างไร แซลลี่จะต้องไม่ปล่อยให้ชารอนเปิดเผยความลับของเธอต่อสาธารณะชนเด็ดขาด!

วันรุ่งขึ้นหลังรับประทานอาหารเช้า ชารอนและเซบาสเตียนนั่งอยู่บนสนามหญ้าในสวนหลังบ้านและกำลังเล่นเกมกันอยู่

ในระหว่างนั้นเอง รถยนต์คันหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลนักก็ขับเข้าไปในคฤหาสน์ของตระกูลแซคคารี่