ไซม่อนเดินเข้าไปในห้องทำงานของประธาน ส่วนแฟรงกี้เองก็เดินตามหลังมา
“ท่านประธานแซคคารี่ครับ ผมได้ข้อมูลเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นมาแล้วครับ” แฟรงกี้กล่าว
ไซม่อนเพียงแค่นั่งลงและขมวดคิ้วเล็กน้อยทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น "ว่ามา"
แฟรงกี้หยิบรายงานประวัติออกมา “ผู้หญิงคนนั้นชื่อชารอน เมื่อ 5 ปีที่แล้ว เธอย้ายออกมาจากนอร์เทิร์น ซิตี้และไปเรียนต่อที่เมืองเอ็มคันทรี่ เมื่อหนึ่งปีก่อน เธอได้รับรางวัลการออกแบบตกแต่งภายในระดับโลก และบังเอิญ... เธอได้สมัครเข้าทำงานเป็นนักออกแบบภายในของบริษัทเราด้วยครับ"
ไซม่อนจับริมฝีปากของตนและไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ 'งั้นก็หมายความว่าตอนนี้เราเป็นหัวหน้าของเธองั้นเหรอ?'
เมื่อห้าปีที่แล้ว เธอย้ายออกมาจากนอร์เทิร์น ซิตี้...
ไซม่อนพลันนึกถึงคืนหนึ่งเมื่อห้าปีที่แล้ว เขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศและกำลังเตรียมพร้อมที่จะรับช่วงต่อจากตระกูลแซคคารี่ ในระหว่างพิธีการเข้ารับตำแหน่ง ไซม่อนได้ดื่มไวน์แก้วหนึ่งที่ใส่ยาลงไป หลังจากนั้น เขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น
แต่ทว่า เมื่อตื่นขึ้นจากการหลับใหลในวันรุ่งขึ้น ไซม่อนไม่พบเจอผู้หญิงคนไหนเลย ถึงอย่างไร ไซม่อนก็สังเกตเห็นว่ามีคราบเลือดและต่างหูคู่หนึ่งอยู่บนผ้าปูที่นอน ซึ่งของทั้งหมดนั้นเป็นของผู้หญิง...
อันที่จริง ไซม่อนจำหน้าหญิงสาวคนนั้นไม่ได้เลย แต่เขายังคงจำกลิ่นหอมบนร่างกายของเธอได้ดี
ทว่า สิ่งที่แฟรงกี้กำลังจะพูดขึ้นอีกครั้งกำลังขัดความคิดของไซม่อน "เรื่องบังเอิญอีกอย่างคือผู้หญิงคนนั้นเป็นอดีตแฟนสาวของหลานชายคุณด้วยล่ะครับ"
ไซม่อนขมวดคิ้ว “โฮเวิร์ดงั้นเหรอ?”
“ใช่ครับ ผมได้ข่าวมาว่าพวกเขากำลังจะแต่งงานกันเมื่อห้าปีที่แล้ว แต่แม่สาวชารอนคนนี้กลับนอกใจหลานชายของคุณ เพราะแบบนั้น งานแต่งงานจึงถูกยกเลิกไป ผมขอเดาว่าเธอคงไม่กล้าสู้หน้าอยู่ที่นอร์เทิร์น ซิตี้ ดังนั้น เธอจึงตัดสินใจหนีไปที่เมืองเอ็มคันทรี่แทน" แฟรงกี้ถอนหายใจ
อันที่จริง ไซม่อนจำได้คร่าว ๆ ว่าหลานชายของตนได้จัดงานแต่งงานขึ้นมาจริง ๆ แต่ในช่วงเวลานั้นเมื่อห้าปีก่อน พี่สะใภ้ของไซม่อนไม่ได้เชิญสมาชิกคนใดในตระกูลแซคคารี่ไปร่วมงานวิวาห์เลย
“ท่านประธานครับ คุณคิดว่าเธอมาสมัครบริษัทของเราเพราะเห็นแก่หลานชายของคุณหรือเปล่า?”
ไซม่อนนิ่งไปสักพัก "ถ้าอย่างนั้น เธอก็มาผิดที่แล้วแหละ”
หลังจากที่ชารอนรายงานตัวกับฝ่ายบุคคลเสร็จแล้ว เธอก็มาถึงแผนกออกแบบและได้พบกับหัวหน้าพร้อมกับเพื่อนร่วมงานคนใหม่ แต่ทว่า ระหว่างที่ชารอนกำลังนั่งลงบนที่ทำงานใหม่ เลขานุการจากห้องทำงานของไซม่อนก็เข้ามาแจ้งชารอนว่าประธานแซคคารี่ต้องการให้เธอเข้าพบ
ชารอนตกตะลึงไปชั่วครู่ 'ประธานแซคคารี่? เขาใช่ผู้ชายที่เราบังเอิญเจอที่สนามบินหรือเปล่านะ?'
ก่อนมาถึงบริษัท ชารอนไม่มีเวลาดูเลยด้วยซ้ำว่าใครเป็นประธานหรือเจ้าของบริษัท ทั้งหมดที่ชารอนรู้ก็คือบริษัทแห่งนี้เป็นบริษัทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในนอร์เทิร์น ซิตี้
เธอพยักหน้าแล้วเดินตามเลขานุการไปยังห้องทำงานของท่านประธาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO